Το στρες στην κερκίδα ενός αγώνα, εξίσου επικίνδυνο με το τρέξιμο!
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Paul Khairy του Ινστιτούτου Καρδιολογικών Ερευνών του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο καναδικό περιοδικό καρδιολογίας "Canadian Journal of Cardiology", μελέτησαν 20 υγιείς άνδρες και γυναίκες ηλικίας 36 έως 56 ετών. Οι μισοί από αυτούς -φορώντας συσκευές παρακολούθησης της καρδιάς- παρακολούθησαν ζωντανό έναν αγώνα χόκεϊ επί πάγου και οι άλλοι μισοί από την τηλεόραση.
Τις κρίσιμες στιγμές του παιγνιδιού ή προς το τέλος του, όταν η αγωνία κορυφώνεται, οι παλμοί της καρδιάς ενός θεατή μπορούν να υπερδιπλασιασθούν μέσα στο γήπεδο (αύξηση 110%), ενώ στην τηλεόραση να αυξηθούν κάπως λιγότερο (αύξηση 75%). Η μέση αύξηση των παλμών ήταν της τάξης του 90%, από 60 σε 114.
Σύμφωνα με τους ερευνητέςm οι αυξήσεις αυτές αντιστοιχούν στο «ζόρισμα» που τραβάει η καρδιά ενός ανθρώπου στη διάρκεια ενός έντονου φυσικού στρες (θεατές στο γήπεδο) ή ενός μέτριας έντασης φυσικού στρες (θεατές τηλεόρασης), όπως το τρέξιμο.
Μάλιστα, διαπιστώθηκε ότι δεν χρειάζεται να είναι κανείς φανατικός οπαδός μιας ομάδας, για να αρχίσει να χτυπάει σαν τρελή η καρδιά του κάποιες στιγμές στη διάρκεια του αγώνα (το χόκεϊ στον Καναδά εξάπτει τα πάθη, όπως στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ!).
Οι Καναδοί ερευνητές επεσήμαναν ότι οι γιατροί θα πρέπει να προειδοποιούν τους ασθενείς με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο να αποφεύγουν τις συγκινήσεις των σπορ ή να έχουν το νου τους για τυχόν προειδοποιητικά συμπτώματα την ώρα του αγώνα.
Μια προηγούμενη ολλανδική επιστημονική έρευνα είχε βρει ότι είχαν αυξηθεί τα θανατηφόρα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά τη μέρα που η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ολλανδίας είχε αποκλεισθεί από το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1996.