Το DNA μιας γυναίκας με καταγωγή από τη Βόρεια Ευρασία, βρέθηκε πάνω σε κρεμαστό από δόντι ελαφιού ηλικίας περί τα 20.000 έτη, στο σπήλαιο Ντενίσοβα της Ρωσίας, σύμφωνα με έρευνα του «Nature».

Η ανακάλυψη ήρθε υπό τη μορφή ενός μοντέλου κομμένου από χαρτόνι. Η χαρτογράφηση της δομής της διπλής έλικας του μορίου του DNA και της συνεπαγόμενης αποθήκευσης των γενετικών πληροφοριών είναι ένα από τα σημαντικότερα επιστημονικά επιτεύγματα του 20ού αιώνα.

Τρεις νέες επιστημονικές μελέτες αρχαίου DNA, με τη συμμετοχή πολλών Ελλήνων επιστημόνων και επικεφαλής έναν Έλληνα της διασποράς, παρουσιάζουν την πιο ολοκληρωμένη μέχρι σήμερα παλαιογενετική ιστορία του λεγόμενου Νότιου Τόξου.

Οι άνθρωποι που εμφανίζουν μεγάλη ομοιότητα προσώπου, συνήθως διαθέτουν και παρεμφερές DNA, σύμφωνα με νέα μελέτη ισπανών επιστημόνων, την πρώτη που κάνει σαφώς αυτή τη συσχέτιση, ανακαλύπτοντας μια βιολογική εξήγηση στο φαινόμενο του σωσία.

Η κυτταρική διαίρεση κατά την εμβρυική ανάπτυξη μπορεί να οδηγήσει σε μεταλλάξεις, άρα και σε γενετική διαφοροποίηση, κάτι που έως τώρα δεν είχε μελετηθεί στους μονοζυγωτικούς διδύμους.

Οι μετανάστες της Εποχής του Χαλκού κατάγονταν εν μέρει από αγρότες της Νεολιθικής εποχής, ενώ τα υπόλοιπα γενετικά τους χαρακτηριστικά είναι ανάλογα με εκείνα των κατοίκων της ρωσικής στέπας.

Κινέζος επιστήμονας ισχυρίζεται ότι δημιούργησε τα πρώτα γενετικά τροποποιημένα μωρά