Νικ. Μπαμπέτας: Ο 14χρονος που διακρίθηκε για τα ...αυτόματα αντισηπτικά
05/10/20, 15:08Χωρίς βοήθεια ή εξειδικευμένες γνώσεις, ο 14χρονος μαθητής γυμνασίου Νικόλας Μπαμπέτας, κατάφερε να κατασκευάσει ένα προϊόν μέσω του οποίου μπορεί κανείς να απολυμάνει τα χέρια του ...ανέπαφα.
Ο νεαρός μαθητής, έμαθε τυχαία για το διαγωνισμό «Can’t touch this» που διοργανώθηκε με αφορμή την πανδημία του κοροναϊού και αποφάσισε να δηλώσει συμμετοχή. Όπως δήλωσε μιλώντας στο Πρώτο Θέμα: «Από μικρός είχα πάθος να μαστορεύω διάφορα πράγματα και στο δημοτικό αγάπησα πολύ τα μαθηματικά και την φυσική λόγω των δασκάλων που είχα. Όταν ήμουν στην Τετάρτη δημοτικού, ο πατέρας μου, μου είχε φέρει κάτι μπαταρίες με μικρά φωτάκια κι όταν μου έδειξε πώς λειτουργούν, ξετρελάθηκα. Μετά, μου έφερε μοτεράκια με μπαταρίες, καλώδια και ρόδες και φτιάξαμε ένα αυτοκινητάκι το οποίο πήγαινε μόνον ευθεία αλλά είχε πλάκα. Αυτό ήταν! Από εκεί και ύστερα το να κατασκευάζω πράγματα από το μηδέν πάθος μεγάλο. Έφτιαχνα ανεμιστήρες με μανταλάκια και διάφορα παιχνίδια από σύρμα. Μέσα μου ήθελα πάντα να κάνω μία σημαντική κατασκευή, αλλά οι σχολικές και εξωσχολικές υποχρεώσεις δεν μου εξασφάλιζαν τον χρόνο που επιθυμούσα. Η καραντίνα, το lockdown, όπου στην πραγματικότητα ο χρόνος διπλασιάστηκε για εμάς τα παιδιά, ήταν για μένα η ευκαιρία να κάνω αυτό που πάντα επιθυμούσα. Κάτι ωραίο, κάτι διαφορετικό…»
Ο Νικόλας, επιστρατεύοντας τις έως τώρα γνώσεις του, σχεδίασε και εκτύπωσε σε 3D, έφτιαξε τα ηλεκτρονικά κυκλώματα, προγραμμάτισε και ολοκλήρωσε ένα προϊόν που κάνει αυτόματη τη χρήση κάθε συσκευασίας αντισηπτικού, καταφέρνοντας να κερδίσει το δεύτερο βραβείο στον διαγωνισμό.
ιΣχετικά με την κατασκευή αλλά και τα όνειρά του ο μικρός εφευρέτης είπε: «Σκέφτηκα να φτιάξω ένα αξεσουάρ το οποίο να μπορεί να προσαρμοστεί σε διαφορετικά αντισηπτικά και να τα μετατρέπει σε αυτόματα. Το καλοκαίρι σκεφτόμουν τρόπους για το πώς να φτιάξω αυτό το project. Είχα ήδη τον αισθητήρα απόστασης, το μοτέρ, το Arduino και τα υπόλοιπα υλικά. Αυτό που μου έλειπε ήταν ένας 3D printer. Κατάφερα να τον πάρω κι αμέσως ένιωσα πως μπορώ να κάνω το project που ονειρευόμουν. Είχα ένα δυνατό εργαλείο στα χέρια μου. Άρχισα αμέσως να σχεδιάζω 3D μοντέλα και να τα εκτυπώνω. Μετά από δύο εβδομάδες, με αρκετές αποτυχίες και πολλές διαφορετικές εκδοχές, κατάφερα να ολοκληρώσω το project μου. Έστειλα τη συμμετοχή μου στον διαγωνισμό του Instructables.com. Είχε μεγάλη απήχηση και χάρηκα. Πέρα από αυτό όμως, ένιωσα πως μπήκα σε μια κοινότητα ανθρώπων από διαφορετικές χώρες με παρόμοια ενδιαφέροντα που ο καθένας θέλει να βοηθήσει τον άλλον. Στον διαγωνισμό αυτό έπαιρναν μέρος άτομα ανεξάρτητα από εθνικότητα και ηλικία. Οι περισσότεροι μάλιστα ήταν ενήλικες. Μετά από δύο εβδομάδες περίπου βγήκαν τα αποτελέσματα. Είχα πάρει το δεύτερο βραβείο! Ήταν μια μεγάλη ικανοποίηση, ένα boost στην αυτοπεποίθησή μου για μελλοντικά σχέδιά μου. Έχω σκοπό να φτιάξω τους ερχόμενους μήνες μία νέα εκδοχή του project αυτού που θα είναι πολύ πιο αποτελεσματική. Ταυτόχρονα όμως δουλεύω σε πολλά άλλα project. Ελπίζω να έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο για να κάνω όλα αυτά που έχω στο μυαλό μου».
