Σκοπιανό: Ακροβασίες στην κόψη του ξυραφιού
11/06/18, 07:19
Μόλις 17 ημέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στο μέτωπο του Σκοπιανού επικρατεί «άπνοια». Από τη μία, ο Αλέξης Τσίπρας περιμένει... ακόμα, πότε θα χτυπήσει το τηλέφωνο και στη γραμμή θα είναι ο Ζόραν Ζάεφ, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τις Πρέσπες. Από την άλλη, στην ΠΓΔΜ παίζουν το «χαρτί» των καθυστερήσεων, δηλώνοντας πως «έχουμε ακόμη χρόνο».
Στο προσκήνιο η κυβέρνηση των Σκοπίων μοιάζει να πέφτει διαρκώς σε αντιφάσεις: «βλέπει» μεν πρόοδο στις διαπραγματεύσεις και τις καλύτερες συνθήκες, για να επιλυθεί το «αιώνιο» αυτό ζήτημα, υπογραμμίζοντας πως οι συζητήσεις με την ελληνική πλευρά «κλειδώνουν», διαμηνύει δεν πως δεν βιάζεται κιόλας να επιτευχθεί η πολυπόθητη-κατά τ’άλλα-συμφωνία, επισημαίνοντας πως το ζητούμενο είναι η εξεύρεση μίας «ποιοτικής» και «βιώσιμης» λύσης κι όχι να βγουν οι χρόνοι…
Στο Μέγαρο Μαξίμου τώρα, μεταφέρουν το κλίμα μίας πολύ «σκληρής» διαπραγμάτευσης με την ΠΓΔΜ, όσο το erga omnes δεν «χωνεύεται» από τους αντιπάλους του Ζάεφ, διαρρέοντας πως το «ακανθώδες» θέμα για τα Σκόπια είναι η «κόκκινη γραμμή», μεταξύ άλλων, της Αθήνας. Κοινώς, «τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί, αν δεν συμφωνηθούν όλα», όπως έχουν δηλώσει οι κκ. Τσίπρας, Τζανακόπουλος και Βούτσης.
Στο παρασκήνιο, ωστόσο, οι «κακές γλώσσες» αναφέρουν πως το 95% της διαδρομής έχει καλυφθεί. Δηλαδή, πως η συμφωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές έχει κλείσει, οπότε αυτό που μένει τώρα είναι η πολιτικής της διαχείριση. Με λίγα λόγια, συγκλίνουσες πληροφορίες λένε πως Αθήνα και Σκόπια έχουν δώσει τα χέρια, απλώς η κάθε μεριά παίζει το δικό της επικοινωνιακό «παιχνίδι» με φόντο τους εσωτερικούς κραδασμούς. Στο πλαίσιο αυτό, οι ίδιες πληροφορίες τονίζουν πως η κυβέρνηση Τσίπρα ελίσσεται μέσω της «μυστικής διπλωματίας», που έτσι κι αλλιώς ασκεί εξαρχής στο κεφάλαιο του Σκοπιανού, ενώ η κυβέρνηση Ζάεφ ανοίγει τα χαρτιά της, ενημερώνοντας για την πορεία των διαβουλεύσεων. Έτσι, η Αθήνα αφενός διαψεύδει την ύπαρξη συμφωνίας κι αφετέρου τηρεί σιγή ιχθύος για το οποιοδήποτε όνομα λέγεται πως έχει πέσει στο «τραπέζι», ενώ η ΠΓΔΜ λέει πως το deal είναι θέμα χρόνου, όπως ακριβώς και η τηλεφωνική επικοινωνία των πρωθυπουργών και των δύο χωρών.
Προς το παρόν, το μήνυμα που λαμβάνει η Αθήνα είναι το γνωστό «αναμείνατε στο ακουστικό σας», με τα Σκόπια να «βλέπουν» τις επόμενες μέρες… ώρες «κρίσιμες». Πάντως, και οι δύο πλευρές δηλώνουν αισιοδοξία για επίτευξη της συμφωνίας.
Η «διγλωσσία»
Στην Αθήνα, η διπλή «γραμμή» της συγκυβέρνησης είναι δεδομένη, όπως δεδομένη είναι και η καταψήφιση της συμφωνίας από τους ΑΝΕΛ, όποτε αυτή φτάσει στη Βουλή, είτε αφορά την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» είτε την ονομασία «Άνω Μακεδονία» ή οποιαδήποτε άλλη περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».
Η «διγλωσσία», την ίδια στιγμή, έχει επεκταθεί και στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ, όπως άλλωστε έχει αφήσει να εννοηθεί και η Ηρώδου Αττικού. Ο Ζάεφ παρουσιάζεται ως, ο πρωθυπουργός που έχει τη θέληση για την επίλυση, ενώ ο Ντιμιτρόφ, ως ο ΥΠΕΞ που «τορπιλίζει» τη συμφωνία.
Ωστόσο, τα Σκόπια διαμηνύουν το αντίθετο. Με μία κοινή δήλωση το υπουργείο Εξωτερικών της ΠΓΔΜ και η κυβέρνηση της χώρας επιχείρησαν να βάλουν τέλος στα σενάρια περί διαφορών ανάμεσα σε Ζάεφ και Ντιμιτρόφ.
«Δεν υπάρχουν διαφορετικά τμήματα. Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών μαζί με ολόκληρη την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ βρίσκονται στην ίδια και μόνο γραμμή, αποφασισμένοι και αφοσιωμένοι στην επίλυση των διαφορών και στην ενίσχυση της αξιοπρέπειας και της ταυτότητας των πολιτών της χώρας. Η κυβέρνηση και όλα τα μέλη της ενεργούν από κοινού για την επίτευξη των στρατηγικών προτεραιοτήτων της ΠΓΔΜ, του ΝΑΤΟ και της προσχώρησης στην ΕΕ, και μέσω αυτής της διαδικασίας εξασφαλίζουμε καλύτερη ζωή για τους πολίτες της χώρας μας», αναφέρει η κοινή σχετική ανακοίνωση.
Μέχρι τον Σεπτέμβριο…
Πάντα, βέβαια, παίζει το σενάριο της πολιτικής των καθυστερήσεων από την πλευρά της ΠΓΔΜ, μήπως και κερδίσει κάτι παραπάνω ως προς τη συμφωνία στο «και πέντε», το οποίο δεν θα τη φέρει αντιμέτωπη με την αντιπολίτευση ή ακόμη και με ενδοκυβερνητικό «αντάρτικο» (βλέπε Ντιμιτρόφ).
Το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής των συμφωνηθέντων είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του. Από την αρχική ψηφοφορία στη Βουλή της ΠΓΔΜ, η οποία τοποθετείται, αν βγουν τας «κουκιά», πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., μέχρι τον Σεπτέμβριο, όταν και χρονολογείται το δημοψήφισμα που θα «ξεκλειδώσει» και τη συνταγματική αναθεώρηση, απαιτούνται βήματα. Κάθε βήμα ενδεχομένως να έχει και πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση Ζάεφ, η οποία χρειάζεται τα 2/3 της Βουλής, για να «περάσει» τη συμφωνία, τη στιγμή που δεν θέλουν καν να ακούν για ergan omnes στην αντιπολίτευση, με τον Ιβάνοφ μάλιστα να θέτει «βέτο».
«Μπούμερανγκ»
Την ίδια ώρα, στην κυβέρνηση Τσίπρα ο «πονοκέφαλος» της ευρείας πλειοψηφίας, με την οποία θέλουν να κλειδώσουν τη συμφωνία, είναι γνωστός. Μέχρι τις 16 Ιουλίου η όποια συμφωνία για το Σκοπιανό θα πρέπει να έχει έρθει στη Βουλή, καθώς στη συνέχεια ξεκινούν τα θερινά τμήματα, ενώ ο κ. Βούτσης έχει διευκρινίσει πως κανένα σημαντικό νομοσχέδιο δεν πρόκειται να κατατεθεί μετά την παραπάνω ημερομηνία.
Το σίγουρο είναι ότι στην Ηρώδου Αττικού δεν επιθυμούν να «στιγματιστούν» με την αποτυχία των διαβουλεύσεων για το Σκοπιανό, την ώρα που επιμένουν πως «πέτυχαν εκεί, όπου οι άλλοι δεν μπόρεσαν».
Ωστόσο, το πολιτικό «χαρτί» που επιχείρησε να τραβήξει ο πρωθυπουργός, ανοίγοντας το κεφάλαιο του Σκοπιανού σε μία πολύ κρίσιμη περίοδο για τη χώρα, φαίνεται ήδη να γυρίζει «μπούμερανγκ», καθώς ο στόχος των «180» μοιάζει ακατόρθωτος, ακόμη και αν ο κ. Τσίπρας βρει στήριξη σε Ποτάμι, ΓΑΠ και… ανεξάρτητους, ενώ η «πόρτα» με το ΚΙΝΑΛ, τουλάχιστον σε αυτό το «μέτωπο» έχει μάλλον κλείσει.
Τη δεδομένη χρονική στιγμή, λοιπόν, στην Ηρώδου Αττικού έχουν ήδη αρχίσει να μετρούν «κουκιά», τα οποία δεν βγαίνουν. Αν και γνωρίζουν πως πρόκειται για σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες, εντούτοις μέσω του Σκοπιανού κάνουν πολιτικό «παιχνίδι», επιχειρώντας να εκθέσουν στα μάτια της κοινής γνώμης την αξιωματική αντιπολίτευση, ειδικά μετά το «φιάσκο» με την πολύκροτη υπόθεση της Novartis. Ζητώντας ευρεία πλειοψηφία, η κυβέρνηση θα επικαλεστεί την εθνική ευθύνη, επιχειρώντας παράλληλα να απομονώσει πολιτικά τη ΝΔ, σε περίπτωση που η «γαλάζια» παράταξη δεν συναινέσει, «γυρίζοντας» στην Πειραιώς τα «πυρά» περί «ανευθυνότητας». Έτσι, θα έχει κινηθεί στην «πεπατημένη» της επίρριψης ευθυνών στον αντίπαλο, πάντα στη «σκιά» του γνωστού αφηγήματος του «μας χωρίζει μία άβυσσος με τον Κυριάκο Μητσοτάκη».
