Σκοπιανό: Πως παίζεται η επικοινωνιακή «μάχη» για την «τελειωμένη» συμφωνία
30/05/18, 07:44
Μία δήλωση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά ήταν αρκετή, ώστε να επιβεβαιωθούν οι «γλώσσες», που λένε ότι η κυβέρνηση δια της μυστικής διπλωματίας, «έκλεισε» τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ για το όνομα, σβήνοντας και σε αυτό το «μέτωπο» τις «κόκκινες γραμμές», τις οποίες συνήθιζε να ανεμίζει.
«Η συμφωνία που συνήφθη με την ΠΓΔΜ είναι προς δικό μας εθνικό συμφέρον», δήλωσε ο κ. Κοτζιάς την περασμένη Τρίτη κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Γερμανό ομόλογό του Χάικο Μάας στο Βερολίνο. «Δείχνοντας» σε «τελειωμένο» deal, ο ίδιος πέρασε την πολιτική ευθύνη σε επίπεδο πρωθυπουργών, επαναλαμβάνοντας πως η δουλειά των ΥΠΕΞ έχει πλέον ολοκληρωθεί.
Τα «βλέμματα» τώρα στρέφονται στο τηλεφωνικό ραντεβού, που θα έχουν εντός των ημερών οι κκ. Τσίπρας και Ζάεφ, όπως διέρρευσαν διπλωματικές πηγές, που σημαίνει πως το ζητούμενο πλέον και για τις δύο πλευρές είναι να πιάσει τόπο το επικοινωνιακό πολιτικό «παιχνίδι».
Εκεί που εστιάζει την προσοχή της τώρα η κυβέρνηση Τσίπρα, είναι να εξασφαλίσει τον τρόπο, με τον οποίο η συμφωνία θα καταστεί πλήρης, νομικά δεσμευτική, ισχυρή και κυρίως πολιτικά διαχειρίσιμη.
Εδώ... αρχίζουν και τα δύσκολα, ειδικά από τη στιγμή που δεν έχει φύγει από το «τραπέζι» του Μεγάρου Μαξίμου το σενάριο της ευρύτερης πλειοψηφίας.
Πάντως, το «γαϊτανάκι», που όπως όλα δείχνουν, συντηρούν στην Ηρώδου Αττικού γύρω από την πορεία των μέχρι τώρα διαπραγματεύσεων, αποκαλύπτει μία συντονισμένη επικοινωνιακή πολιτική, ώστε να πέσει στα «μαλακά» η όποια συμφωνία έρθει, όταν έρθει, στη Βουλή.
Αν και ο υπουργός Εξωτερικών έδειξε σε μία «κλειδωμένη» συμφωνία, εντούτοις από το Μαξίμου διαμηνύουν πως «πρόοδος δεν σημαίνει και λύση». Πρόκειται για την ίδια τακτική που ακολουθήθηκε και μετά το πρόσφατο ραντεβού των κκ. Τσίπρα-Ζάεφ στη Σόφια, όταν ο Σκοπιανός πρωθυπουργός έκανε λόγο για την πρόκριση ενός ονόματος, ενώ ο Έλληνας πρωθυπουργός ξεδίπλωνε το αφήγημα «και πρόοδος και απόσταση», με το Γραφείο του να εκδίδει στη συνέχεια ανακοίνωση, επισημαίνοντας μεν πως δεν υπάρχει συμφωνία, υπεκφεύγοντας δε για όσα είχαν ακουστεί περί «Μακεδονίας του Ίλιντεν».
Κι εξακολουθούν να υπεκφεύγουν για το όνομα, που έχει βρεθεί σε πρώτο πλάνο, δηλώνοντας απλώς πως οι συζητήσεις ανάμεσα σε Αθήνα και ΠΓΔΜ έχουν βάση το «πακέτο» με τις προτάσεις του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς. Αυτό, τίποτα περαιτέρω.
Πληροφορίες, πάντως, ανέφεραν την περασμένη Παρασκευή, όταν οι διαβουλεύσεις λάμβαναν χώρα στη Νέα Υόρκη, πως επί τάπητος έχει βρεθεί το όνομα «Βόρεια Μακεδονία». Τώρα, οι ίδιες πληροφορίες επισημαίνουν πως οι δύο πλευρές έχουν σχεδόν καταλήξει στην παραπάνω λύση. Βέβαια, από το Μαξίμου εξακολουθούν να τονίζουν πως οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται στην πιο «κρίσιμη καμπή τους».
Ο «πονοκέφαλος»
Μέχρι τις 16 Ιουλίου η όποια συμφωνία για το Σκοπιανό θα πρέπει να έχει έρθει στη Βουλή, καθώς στη συνέχεια ξεκινούν τα θερινά τμήματα, ενώ μόλις χθες ο Νίκος Βούτσης δήλωσε πως κανένα σημαντικό νομοσχέδιο δεν πρόκειται να κατατεθεί μετά την παραπάνω ημερομηνία.
Η πολιτική διαχείριση της λύσης αποτελεί «πονοκέφαλο» για τον Αλέξη Τσίπρα, την ώρα που η αξιωματική αντιπολίτευση έχει ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να ψηφίσει καμία συμφωνία, αν δεν διασφαλίζεται ο όρος της αλλαγής Συντάγματος της ΠΓΔΜ, ενώ ο συγκυβερνήτης του πρωθυπουργού, Πάνος Καμμένος, δεν παίρνει πίσω το «βέτο» ως προς τη χρήση του όρου «Μακεδονία».
Την ίδια στιγμή, «μάχη» στο δικό του εσωτερικό πολιτικό «μέτωπο», προκειμένου να καμφθούν οι αντιστάσεις του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης, του εθνικιστικού VMRO-DPMNE, καλείται να δώσει και ο Ζόραν Ζάεφ.
Εδώ δε θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο δυτικός παράγοντας επιθυμεί να ψηφιστεί στη Βουλή η συνταγματική αναθεώρηση από τα 2/3 (και το VMRO δηλαδή), έτσι ώστε το επικείμενο δημοψήφισμα να απολαμβάνει της στήριξης σύσσωμης της αντιπολίτευσης.
Το «χαρτί» των 180
Στο μεταξύ, η κυβέρνηση ξεδιπλώνει νέο «αφήγημα» για την αρνητική ψήφο των ΑΝΕΛ.
Μιλώντας χθες στην ΕΡΤ, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος υποστήριξε πως δεν τίθεται ζήτημα, αν ο υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν ψηφίσει τη συμφωνία για το όνομα, «καθώς η κυβερνητική συμφωνία ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αφορά την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο και την πάταξη της διαφθοράς».
Τη στιγμή που τα πολιτικά «χαρτιά» αναστροφής του κλίματος έχουν περιοριστεί για τον κ. Τσίπρα, εν μέσω αποδόμησης του αφηγήματος της «καθαρής εξόδου» από δανειστές, αντιπολίτευση και ενδοκυβερνητικά στελέχη, ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργός επιδιώκουν πάση θυσία την επίλυση του Σκοπιανού.
Αν και η ΠΓΔΜ «καίγεται» να λύσει το «αιώνιο» θέμα του ονοματολογικού, με απώτερο σκοπό την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, εντούτοις η Αθήνα… βιάστηκε να ανοίξει το ευαίσθητο αυτό κεφάλαιο και μάλιστα σε μία πολύ κρίσιμη συγκυρία τόσο για την οικονομία της Ελλάδας όσο και για τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη εκτεθεί, έχοντας επιχειρήσει να λύσει ένα τόσο «λεπτό» ζήτημα, που εκκρεμεί εδώ και 25 χρόνια, δίχως αφενός να έχει διασφαλίσει τις αναγκαίες υποχωρήσεις από την κυβέρνηση Ζάεφ κι αφετέρου χωρίς να έχει καταλήξει σε μία ενιαία «γραμμή», αλλά ασκώντας «μυστική διπλωματία».
Το σίγουρο είναι ότι στην Ηρώδου Αττικού δεν επιθυμούν να «στιγματιστούν» με την αποτυχία των διαβουλεύσεων για το Σκοπιανό, την ώρα που επιμένουν πως «πέτυχαν εκεί, όπου οι άλλοι δεν μπόρεσαν».
Το «παιχνίδι» με τους «180» βρίσκεται, αν όχι εξαρχής, εδώ και καιρό μεταξύ των σεναρίων που επεξεργάζονται στο Μέγαρο Μαξίμου.
Από την πλευρά του, ο κ. Τσίπρας σίγουρα δεν προσβλέπει στην ψήφο των ΑΝΕΛ, από τη στιγμή που οι δύο κυβερνητικοί εταίροι έχουν συμφωνήσει πως διαφωνούν, αλλά πως θα συνεχίσουν και μαζί «μέχρι τέλους». Συνεπώς, ο πρωθυπουργός «κοιτάζει» προς τους ανεξάρτητους βουλευτές, αλλά και στο Κίνημα Αλλαγής, όπου αν και μυρίζει «μπαρούτι», εντούτοις διατηρείται ζωντανό το «φλερτ» για μετέπειτα συμμαχίες.
Τη δεδομένη χρονική στιγμή, λοιπόν, στην Ηρώδου Αττικού έχουν ήδη αρχίσει να μετρούν «κουκιά», με τις πληροφορίες να αναφέρουν πως στόχος της κυβέρνησης είναι η όποια συμφωνία για το Σκοπιανό να «περάσει» από τη Βουλή με την ευρεία πλειοψηφία των «180». Πρόκειται για σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα, ακόμη κι αν στους «συμμάχους» προστεθούν ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, καθώς και ορισμένοι εκ των ανεξάρτητων, καθώς ούτε το ΚΚΕ ούτε και το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη θα στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση γνωρίζει καλά πως είναι πολύ δύσκολος ο στόχος, ωστόσο μέσω του Σκοπιανού κάνει πολιτικό «παιχνίδι», επιχειρώντας να εκθέσει στα μάτια της κοινής γνώμης την αξιωματική αντιπολίτευση, ειδικά μετά το «φιάσκο» με την πολύκροτη υπόθεση της Novartis. Ζητώντας ευρεία πλειοψηφία, θα επικαλεστεί την εθνική ευθύνη, επιχειρώντας παράλληλα να απομονώσει πολιτικά τη ΝΔ, σε περίπτωση που η «γαλάζια» παράταξη δεν συναινέσει, «γυρίζοντας» στην Πειραιώς τα «πυρά» περί «ανευθυνότητας». Έτσι, θα έχει κινηθεί στην «πεπατημένη» της επίρριψης ευθυνών στον αντίπαλο, πάντα στη «σκιά» του γνωστού αφηγήματος του «μας χωρίζει μία άβυσσος με τον Κυριάκο Μητσοτάκη».
