«Άνθρακες» για την ελληνική κυβέρνηση η επίσκεψη Μακρόν
Η καταρρέουσα δημοτικότητα του Γάλλου προέδρου και οι γερμανικές εκλογές δείχνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι πόνταρε σε... προβληματικό άλογο.
Από τις αρχές του Αυγούστου, όταν και επιβεβαιώθηκε η έλευση του Εμανουέλ Μακρόν στην Ελλάδα, το κυβερνητικό επιτελείο έχει επιδοθεί σε μια προσπάθεια προώθησης και ανάδειξης για τη σημασία που θα έχει για τη χώρα μας η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου. Από το «έρχονται νέες ξένες επενδύσεις μαζί με τους επιχειρηματίες που θα συνοδεύουν τον Μακρόν» μέχρι και την εν γένει αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας στην Ευρωζώνη , οι θεωρίες των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ξεχνούν (ή επιλέγουν να αποσιωπήσουν) τη θέση στην οποία βρίσκεται ο Γάλλος πρόεδρος, μόλις τέσσερις μήνες μετά από την άνοδο του στο Ελιζέ.
Και η αλήθεια είναι πως τα δεδομένα για τον 39χρονο τεχνοκράτη δεν είναι καθόλου ευοίωνα. Δημοσκόπηση της Ifop που είδε το φως της δημοσιότητας την περασμένη Κυριακή δείχνει πως το ποσοστό δημοτικότητας του επικεφαλής του REM (Republique En Marche) βρίσκεται μόλις στο 40%. Πρόκειται για το χαμηλότερο σχετικό ποσοστό που είχε Γάλλος πρόεδρος (για τους πρώτους τέσσερις μήνες της θητείας του) από το 1995 και την πρώτη θητεία του Ρεπουμπλικανού Ζακ Σιράκ.
Η δυσαρέσκεια προς το πρόσωπο του Μακρόν αναμένεται να ενισχυθεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα καθώς η κυβέρνηση του έχει θέσει ως στόχο να περάσει τα μέτρα της εργασιακής μεταρρύθμισης, που θα φέρουν μεταξύ άλλων, τον περιορισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων, τη διευκόλυνση απολύσεων για τις ιδιωτικές εταιρίες και τις επιχειρήσεις στις οποίες έχει μετοχική συμμετοχή το γαλλικό δημόσιο, το «άνοιγμα» του νομικού πλαισίου για το κατά πόσο μια απόλυση κηρύττεται παράνομη και τον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων μέσω της μείωσης για το κατά πόσο οι εργαζόμενοι θα μπορούν να εκφέρουν τις απόψεις του στα δ.σ. των εταιριών. Δεδηλωμένος στόχος του Γάλλου προέδρου είναι να έχουν περάσει τα παραπάνω μέτρα μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου.
Ήδη, τα συνδικάτα της Γαλλίας έχουν δώσει ραντεβού στους δρόμους για να εκφράσουν την αντίθεση τους με τις πολιτικές που προωθεί η κυβέρνηση και δεν αποκλείεται η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης να ζήσει και πάλι μέρες του καλοκαιριού του 2016, όταν ο εργασιακός νόμος «Ελ Κομρί» της κυβέρνησης του Φρανσουά Ολάντ έβγαλε στους δρόμους δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτών για σειρά εβδομάδων.
Στα παραπάνω να συμπεριληφθεί και το γεγονός πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μέσω του ταξιδιού του Μακρόν, ελπίζει και σε μια αναβάθμιση της θέσης της Ελλάδας στο ευρωενωσιακό στερέωμα και ενδεχομένως μπορεί ακόμα να υπάρχουν σκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου περί αμφισβήτησης της γερμανικής ηγεμονίας της ΕΕ από τη Γαλλία. Φυσικά, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί για τις μελλοντικές κινήσεις που θα γίνουν στη διελκυστίνδα μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου για την πρωτοκαθεδρία στη ζώνη του ευρώ.
Ωστόσο, τα δεδομένα γέρνουν μονόπατα προς τη μεριά της καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ. Την ώρα που μέσα στο Σεπτέμβριο που ο Μακρόν θα προσπαθήσει να περάσει τα ιδιαίτερα αντιδημοφιλή εργασιακά μέτρα, η Μέρκελ θα περιμένει την ανανέωση της θητείας στη καγκελαρία για τέταρτη συνεχόμενη φορά.