Μεταμνημονιακή εποχή: Περί «αφηγημάτων» το ανάγνωσμα...
Με τα γνωστά, αλλά και νέα που θα εφευρεθούν εν καιρώ, κυβερνητικά αφηγήματα, αναμένεται να κυλήσει η περίοδος έως τον ερχόμενο Αύγουστο, όποτε και θα εκπνεύσει το ελληνικό πρόγραμμα, αν δεν παραταθεί, όπως ψιθυρίζουν στις Βρυξέλλες, τη στιγμή που τα προαπαιτούμενα προχωρούν με ρυθμούς... «χελώνας».
Προς το παρόν από τα 88, τα 12 ακόμη «τρέχουν», δίχως να έχουν υλοποιηθεί περισσότερα από 5 εξ αυτών, που σημαίνει πως τα «ακανθώδη» ζητήματα ενδεχομένως και να αποτελέσουν την «ουρά» για τη λεγόμενη μεταμνημονιακή εποχή, δηλαδή η ολοκλήρωσή τους να μετατεθεί, αφότου λήξει η δανειακή σύμβαση. Μεταξύ άλλων γίνεται λόγος για το Κτηματολόγιο, τη στελέχωση του Δημοσίου, το Ελληνικό…
Το Μέγαρο Μαξίμου διαμηνύει πως το «ορόσημο» για την επίτευξη συνολικής συμφωνίας με τους δανειστές παραμένει το Eurogroup της 21ης Ιουνίου. Για να «βγουν», βέβαια, οι χρόνοι θα πρέπει στο συμβούλιο των ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης, στις 24 Μαϊου να «κλειδώσει» το Staff Level Agreement (SLA), στόχος ο οποίος αρχικά προϋποθέτει το «σήμα» των θεσμών, αν αυτό προκύψει κατά την επικείμενη άφιξή τους στις 14 του τρέχοντος μηνός.
Καθώς η κυβέρνηση καλείται να τρέξει σε έναν «μαραθώνιο», ο οποίος είναι στρωμένος με «αγκάθια», έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο της παράτασης της τελικής συμφωνίας έως τις 12 Ιουλίου. Σε κάθε περίπτωση, και πέρα από τη μακρά λίστα των υπό εκκρεμότητα προαπαιτούμενων, κυβέρνηση και δανειστές θα πρέπει να καταλήξουν αφενός ως προς το «καυτό» ζήτημα της ρύθμισης του χρέους κι αφετέρου ως προς το μεταμνημονιακό πλαίσιο.
Για την ακρίβεια, πάντως, οι παράμετροι και για τα δύο «μέτωπα» είναι γνωστοί, αν κι όχι ήδη καθορισμένοι. Τι σημαίνει αυτό: όσον αφορά την «επόμενη μέρα» (όπως διθυραμβικά αποκαλεί ο Αλέξης Τσίπρας την 21η Αυγούστου, αφού στις 20 Αυγούστου ολοκληρώνεται το πρόγραμμα), το μήνυμα των Ευρωπαίων θεσμών είναι ξεκάθαρο κι εστάλη, εξάλλου, κατά το πρόσφατο Eurogroup. Η Ελλάδα θα ζει υπό καθεστώς «ενισχυμένης εποπτείας», η οποία θα προβλέπει έως τέσσερις αξιολογήσεις τον χρόνο σχετικά με την πορεία των μεταρρυθμίσεων και των δημοσιονομικών στόχων. Σχετικά με τα περί ελάφρυνσης, εξίσου ξεκάθαρη ήταν η επισήμανση των ΥΠΟΙΚ της ΕΕ. Το ζήτημα θα εξεταστεί μετά το τέλος του προγράμματος, αν χρειαστεί κι υπό την προϋπόθεση πως η Αθήνα θα έχει ολοκληρώσει με επιτυχία την τέταρτη αξιολόγηση.
Αυτό που παραμένει ακόμη στον «αέρα» όσον αφορά το χρέος, είναι αν η «ζυγαριά» θα λυγίσει προς την πλευρά του ΔΝΤ, που επιδιώκει έναν αυτόματο μηχανισμό ελάφρυνσης, ο οποίος θα συνδέεται μόνο με την πορεία της ανάπτυξης, ή προς του Βερολίνου, που θέλει τμηματοποίηση των μέτρων και σε βάθος τριετίας. Η ελάφρυνση να ενεργοποιείται ανάλογα με το κατά πόσο η Ελλάδα θα έχει «πιάσει» τους δημοσιονομικούς στόχους, θα έχει υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις. Μάλιστα, στα πλάνα της Γερμανίας είναι και η περίπτωση του «κόφτη», δηλαδή της αυτόματης διακοπής των μέτρων ελάφρυνσης, σε περίπτωση που η κυβερνητική πολιτική ξεφύγει από τον έλεγχο.
Η «εποπτεία» στο… ζύγι και στην… κολυμπήθρα
Στην Ηρώδου Αττικού η «διγλωσσία» καλά κρατεί. Πέρα από τα εθνικά «μέτωπα», στα οποία ΣΥΡΙΖΑ κι ΑΝΕΛ συμφωνούν ότι διαφωνούν, άλλη «ρητορική» ανέπτυξε τις προάλλες ο Ευκλείδης Τσακαλώτος σχετικά με το μεταμνημονιακό πλαίσιο. Αφότου ο υπουργός Οικονομικών παραδέχτηκε ότι η «εποπτεία» και θα συνεχιστεί και θα είναι κι «ενισχυμένη», στη συνέχεια ο ίδιος «αναδιπλώθηκε», κινούμενος στο «μοτίβο» του προκατόχου του, Γιάννη Βαρουφάκη, ο οποίος «διέγραψε» την τρόικα, «εφευρίσκοντας» τους θεσμούς.
Έτσι, ο κ. Τσακαλώτος «βάφτισε» την εποπτεία «παρακολούθηση» και τις αξιολογήσεις των ξένων «επισκέψεις. Από την πλευρά του δε, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος έβαλε την «εποπτεία» στο… ζύγι, χαρακτηρίζοντάς την «λίγη».
Στην ουσία, πάντως, η Αθήνα είναι εγκλωβισμένη σε μεταρρυθμίσεις διαρκείας, όπως ξεκαθάρισε κι ο επικεφαλής του Eurogroup Μάριο Σεντένο, ζητώντας μάλιστα από όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου να δεσμευτούν ως προς τη διασφάλιση του «μεταρρυθμιστικού μομέντουμ». Όταν οι στόχοι δεν θα επιτυγχάνονται, θα ενεργοποιείται ο «κόφτης» ή θα λαμβάνονται μέτρα. Κυκεώνας!
Στην απ’έξω η παραχολογία
Αν και η εγχώρια πολιτική σκηνή βρίσκεται σε μία άτυπη προεκλογική εκστρατεία, εντούτοις ο ΣΥΡΙΖΑ δεν… τάζει παροχές, μόνο «καθαρή έξοδο» και «σκίσιμο των μνημονίων». Η αλλαγή «ρητορικής» του κ. Τσίπρα, ο οποίος αλλιώς μας έχει συνηθίσει, οφείλεται στο γεγονός πως το μάτι των δανειστών καραδοκεί και σίγουρα, ο πρωθυπουργός κι η κυβέρνησή του δεν θα ήθελαν σε καμία περίπτωση σε αυτή τη φάση να κάνουν την επανάσταση.
Στο Μαξίμου «παίζουν» τώρα το αφήγημα της επαναδιαπραγμάτευσης, αφού τελειώσει το πρόγραμμα. Αυτή αφορά τα πρωτογενή πλεονάσματα και τα ψηφισμένα μέτρα, «παράθυρο», το οποίο έχει ανοίξει ο κ. Τσακαλώτος.
Αυτό το αφήγημα συνδέεται με το γνωστό του «μας χωρίζει μία άβυσσος με τον κ Μητσοτάκη», καθώς η κυβέρνηση διαμηνύει πως ενώ ψήφισε τα πιο σκληρά μέτρα της 8ετίας, αν και δεν ήθελε, εντούτοις και πάλι αυτή θα βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια, εξού και το «πετύχαμε εκεί, όπου οι άλλοι απέτυχαν».