Η «καυτή» άνοιξη και στο βάθος… το «clean exit» και οι εκλογές

ΠΟΛΙΤΙΚΗ UPD 06:43 09/11/17, 07:00

«Όλα καλά» διαμηνύουν στην Ηρώδου Αττικού. Η Ελλάδα βγαίνει από το αδιέξοδο, η οικονομία επιστρέφει σε ρυθμούς ανάπτυξης, η κοινωνία σηκώνει «κεφάλι», η πολιτική σταθερότητα είναι γεγονός και η ασφάλεια των πολιτών, μεγαλύτερη από πότε. Μόνο η κυβέρνηση της Αριστεράς παρουσιάζει αυτή την ιδανική εικόνα. Ούτε οι θεσμοί συμφωνούν ούτε και η κοινή γνώμη επικροτεί. Ειδικά η μεσαία τάξη βιώνει στο «πετσί» της και την ανεργία και τη φοροδοτική εξάντληση, πληρώνοντας τις συνειδητές πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ.

Πολιτική σταθερότητα σε μία χώρα, που είτε κάθε τρεις και λίγο αλλάζει κυβέρνηση είτε κάθε τόσο δείχνει να να προσφεύγει στις κάλπες, κι ας μην το κάνει τελικά, μάλλον δεν επικρατεί.

Η εκλολογία συντηρείται τη δεδομένη χρονική στιγμή, ενδεχομένως και σκοπίμως από την κυβέρνηση, το ίδιο εξάλλου είχε συμβεί και πέρυσι. Ωστόσο, τώρα η Αριστερά διεκδικεί το λεγόμενο «clean exit», την «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια και την επιτροπεία. Παρουσιάζει τον στόχο, ως πολύ εφικτό. Ήδη διαμηνύει πως διατηρεί «επαφή» μαζί του.

Στην πραγματικότητα, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με απόλυτη ασφάλεια τη συνέχεια ούτε φυσικά και τις κινήσεις του πρωθυπουργού. Πάντως, το σκηνικό θυμίζει προεκλογική εκστρατεία. Ο κ. Τσίπρας τάζει «μποναμάδες» σε συγκριμένες κοινωνικές ομάδες, επιχειρεί «κρούσεις» με «δώρα» σε επαγγελματικούς κλάδους, «κοιτάζει» να διατηρήσει τους «ψηφοφόρους» του, ακόμα και να «κλέψει» εκείνους των άλλων κομμάτων.

Έχει ανοίξει το «πακέτο» της παροχολογίας και με αυτό προχωρά, συνοδεύοντάς το από το γνωστό επικοινωνιακό «αφήγημα» του «πολιτικού και ιδεολογικού χάσματος με τη ΝΔ».

Οι εκτιμήσεις πολιτικών, οικονομικών και χρηματιστηριακών αναλυτών λένε πως η γ’ αξιολόγηση θα κλείσει μετά τον ερχόμενο Ιανουάριο, εάν κι εφόσον έχει διευθετηθεί το «καυτό» ζήτημα των πλειστηριασμών.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση, πράγματι έχει λόγους να βιάζεται να ολοκληρώσει τις διαβουλεύσεις εντός του χρονοδιαγράμματος. Έπονται άλλες δύο μέχρι τη λήξη του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018. Για να πετύχει το clean exit, πρέπει να κινηθεί by the book.

Δεν αρκεί όμως. Ορόσημο θεωρείται ο ερχόμενος Φεβρουάριος, όταν η Κριστίν Λαγκάρντ θα κληθεί να ξεκαθαρίσει τη θέση της περί της συμμετοχής στο πρόγραμμα. Για να πει το «ναι» το ΔΝΤ, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχουν ληφθεί τα μέτρα για το χρέος. Σε αυτό το «μέτωπο» το Ταμείο αποτελεί «σύμμαχο» της κυβέρνησης. Όμως, οι Ευρωπαίοι-και συγκεκριμένα το Βερολίνο-έχουν πολλάκις διευκρινίσει πως το ζήτημα της ελάφρυνσης θα «ανοίξει» μετά το καλοκαίρι του 2018.

Επόμενος σταθμός, ο Απρίλιος, όταν θα ανακοινωθούν τα επικαιροποιημένα στοιχεία για τα δημοσιονομικά μεγέθη, τα οποία θα κρίνουν και τα… υπερπλεονάσματα.

Καταλυτικός παράγοντας, τα αποτελέσματα των stress tests των ελληνικών τραπεζών, τα οποία θα γνωστοποιηθούν τον ερχόμενο Μάϊο, την «καυτή» άνοιξη για την κυβέρνηση Τσίπρα. Τα ευρήματα των τεστ αντοχής συνδέονται άμεσα με το κατά πόσο οι ελληνικές τράπεζες θα έχουν έως τότε κερδίσει το στοίχημα της μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων, στόχος ο οποίος σχετίζεται σαφώς με το «σαφάρι» των πλειστηριασμών.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω έχουν και «φόντο» πολιτικό. Τι θα δείξει ο ανασχηματισμός, στον οποίο σκέφτεται να προχωρήσει ο πρωθυπουργός μετά το τέλος της αξιολόγησης, πως θα κινηθεί η νέα Κεντροαριστερά, αν και οι «153» θα έχουν μείνει στις… θέσεις τους.

Σε περίπτωση, που ο πρωθυπουργός δεν έχει «λάβει» το χρέος, το ΔΝΤ παίξει «παιχνίδια» με το πρόγραμμα και οι δείκτες δεν δείξουν πλεόνασμα, το «αφήγημα» της καθαρής εξόδου θα «γκρεμιστεί» και ο κ. Τσίπρας ίσως και να επιλέξει την ηρωική έξοδο μέσω των πρόωρων εκλογών.

Η ερχόμενη άνοιξη, λοιπόν, είναι «βαρόμετρο», ενώ και η Ιταλία θα κινείται σε προεκλογικούς ρυθμούς, δίχως ακόμη να μπορεί να προβλεφθεί πόσο θα έχουν «καταρρεύσει» έως τότε οι τράπεζες της υπό τον όγκο των «κόκκινων δανείων».

Προς το παρόν, πάντως, η κυβέρνηση ετοιμάζεται για το swap ομολόγων, «ζεσταίνοντας» το κλίμα για τις εξόδους στις αγορές.