Όπως ο Τόσκας προσδοκούσε εύσημα, έτσι κι ο Κουρουμπλής περιμένει «συγνώμη»!
«Είπε ότι υπήρξε καθυστέρηση. Τί εννοούσε. Στη δική τους εκδοχή σε πόση ώρα από τότε που θα γίνει ένα ναυάγιο, παρεμβαίνουν τα σωστικά μέσα, πόση ώρα μετά γίνεται η ανάθεση της άντλησης των υδάτων σε ιδιώτη; Μπορεί να μας πει ο κ. Μητσοτάκης; Όταν η βύθιση γίνεται ξημερώματα Σαββάτου προς Κυριακή. Στις 6:14 υπάρχει το μέιλ που ανατίθεται η ευθύνη στην εταιρεία. Στις 9.30 μπαίνουν τα φράγματα και στις 10 ξεκινά η άντληση. Βιάστηκε ο κ. Μητσοτάκης. Τον καλώ να έρθει να δει τη γιγαντιαία προσπάθεια που ίσως πρώτη φορά έχει γίνει στην ιστορία, όπου σκάφη εργάζονται για την άντληση του πετρελαίου από το βυθισμένο σκάφος, να καθαριστεί η θάλασσα από το πετρέλαιο, να καθαριστούν οι ακτές από την πίσσα, όπως επίσης και τα βράχια να καθαριστούν χωρίς χημικά. Ακούω το «πόσο χρόνο χρειάζονται, αυτά τα πράγματα για να γίνουν» και σας λέω ότι όταν τελειώσουν οι 30 μέρες που εμείς λέμε ότι θα έχει τελειώσει, να δούμε τι θα έχει μείνει πίσω», δήλωσε ο υπουργός.
Μετά τους ελιγμούς και τα «λογοπαίγνια»-όπως διεμήνυσε-περί διάθεσης της παραίτησής του στον πρωθυπουργό, ο κ. Κουρουμπλής, ασκώντας δριμεία επίθεση κατά της ΝΔ-ενώ ο Σαρωνικός θυμίζει «πίσσα»-επιχείρησε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα με το επικοινωνιακό «παιχνίδι», που έπαιξε το πρωί.
«Είπα, το εννοώ και το πιστεύω, ότι όλοι οι υπουργοί, οι παραιτήσεις μας είναι πάντα στη διάθεση του πρωθυπουργού και για μένα προσωπικά είναι μια στάση που ξεκινάει από την ανατροπή της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου, όπου ο βασιλιάς δεν επέτρεπε στον πρωθυπουργό να βάλει τους υπουργούς που ήθελε. Θεωρώ ότι όλοι έχουμε αυτή τη δέσμευση προς τον πρωθυπουργό», είπε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου για την περιβαλλοντική κρίση στον Σαρωνικό.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο ίδιος υπερασπίστηκε τους χειρισμούς του, επισημαίνοντας ότι η κινητοποίηση του μηχανισμού ήταν άμεση και αποτελεσματική.
Δεν δίστασε μάλιστα, ενώ αύριο ο δήμαρχος Γλυφάδας θα καταθέσει μήνυση παντός υπευθύνου, να υποστηρίξει ότι λόγω των θαλάσσιων ρευμάτων η πετρελαιοκηλίδα μετακινείται στην επιφάνεια της θάλασσας, αναλόγως της διεύθυνσης των ανέμων.