Ειδικότερα, δημοσίευμα της εφημερίδας Documento (που κυκλοφορεί την Κυριακή, 30 Ιουνίου) αναφέρεται σε επιστολή του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, την περίοδο που ήταν στην κυβέρνηση, με την οποία -σύμφωνα με την εφημερίδα- δεχόταν την εκχώρηση ονόματος και γλώσσας ενώ φέρεται να είχε ταχθεί υπέρ της λύσης με το όνομα «Μακεδονία-Σκόπια» και χωρίς να προτείνει συνταγματική αναθεώρηση για τη γείτονα χώρα.

Απαντώντας, κύκλοι από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού, σημειώνουν ότι το έγγραφο δεν αναφέρεται σε ελληνική πρόταση, αλλά σε πρόταση του Μάθιου Νίμιτς, με σκοπό την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.

Προσθέτουν ότι αναφέρεται σε μία εποχή κατά την οποία οι μαζικές αναγνωρίσεις της τότε ΠΓΔΜ με τη συνταγματική της ονομασία έφεραν την Ελλάδα σε εξαιρετικά δυσμενή θέση.

Τονίζουν επίσης, ότι το έγγραφο δεν απευθύνεται στα Σκόπια, αλλά προς τις ΗΠΑ, προκειμένου να αναστραφούν τα τετελεσμένα που προκάλεσε η εκ μέρους τους αναγνώριση και να επιβεβαιωθεί ότι η λύση δεν θα ερχόταν μέσω μονομερών ενεργειών, αλλά μέσω διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Σημειώνουν εξάλλου ότι ήταν μία επιβεβλημένη τακτική κίνηση προκειμένου η Ελλάδα να αντιστρέψει τα εις βάρος της τετελεσμένα και να κερδίσει στη συνέχεια με αγώνα και μεθοδικότητα το πλεονέκτημα, όπως και έγινε τελικά στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008.

Σύμφωνα πάντα με τους ίδιους κύκλους, με αυτή την τακτική κίνηση, αλλά κυρίως με μία ολοκληρωμένη στρατηγική που κατέληξε στη Σύνοδο, καταφέραμε να αντιστρέψουμε τα δεδομένα και να εξοπλίσουμε τη χώρα με τα ισχυρά εκείνα όπλα (αποφάσεις Κορυφής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ) που τοποθετούσαν πλέον τα Σκόπια στη θέση του επισπεύδοντος για την εξεύρεση λύσης. Έφεραν δηλαδή την Ελλάδα σε θέση ισχύος.

Καταλήγοντας, οι ίδιες πηγές από το περιβάλλον Καραμανλή, σημειώνουν ότι ηπιο τρανή απόδειξη της σταθερότητας στις θέσεις μας παραμένει ότι δεν αποδεχτήκαμε ποτέ λύση που να μην τις ικανοποιεί, εξ' ού και η απειλή του βέτο στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ το 2008.