Πολιτικό θάρρος ή μικροπολιτική αδυναμία;
15/06/19, 13:58«Χαλίφης στη θέση του χαλίφη» θέλει να γίνει η Φώφη Γεννηματά, που έχει το όνειρο να φέρει το κόμμα της και πάλι στο προσκήνιο της πολιτικής σκηνής.
Το μαρτυρά κάθε δήλωσή της: θέλει να αντικαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, καθιστώντας το Κίνημα Αλλαγής ως αντίπαλο δέος της Νέας Δημοκρατίας όπως σημείωσε σήμερα από την Αργολίδα, ως «δεύτερη δύναμη στον χώρο», όπως τόνισε χθες.
Για τους περισσότερους, η στρατηγική της Φώφης Γεννηματά αξιολογείται ως καταστροφική για το μέλλον του Κινήματος, καθώς εκτιμούν ότι ξεκινά από λανθασμένες βάσεις, υποθέσεις εργασίας και στόχους. Μπορεί να παρασύρθηκε, λένε.
Εξίσου πιθανό είναι όμως να την έχουν υποτιμήσει ως πολιτικό, που βλέπει την συγκοιρία ως το ύστατο παράθυρο ευκαιρίας να δώσει το «φιλί της ζωής» στο ιστορικό κόμμα που κληρονόμησε, ακόμα κι αν αυτό απαιτεί τον ακρωτηριασμό του.
Ο Αλέξης Τσίπρας ομολογεί συχνά τελευταία τι πιστεύει ότι θα γράψουν τα βιβλία ιστορίας για εκείνον- ο νεότερος πρωθυπουργός που αναζωογόνησε την Αριστερά, έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια και έληξε την διαμάχη δεκαετιών με τα Σκόπια.
Γιατί να απασχολεί λιγότερο την κ. Γεννηματά τι θα γράψει η ιστορία για την ίδια; Μέχρι τώρα της πιστώνεται ότι κράτησε το λαβωμένο ΠΑΣΟΚ ζωντανό, ακόμα και με «μηχανική υποστήριξη».
Ίσως, βέβαια, το σκεπτικό της να μην είναι ενός «στρατηγού» που βλέπει μπροστά. Ίσως, απλά, να είπε ένα βροντερό «είμαι η εκλεγμένη αρχηγός» σε όσους την υποτίμησαν για χρόνια, μιλώντας της με πατερναλιστικό ύφος, «ίσως δεν κατάλαβες, κάτσε να σου τα εξηγήσω....».
Αναλύσεις επί αναλύσεων θα γραφτούν για το αδιαμφισβήτητο εκλογικό αποτέλεσμα. Στη σφαίρα των υποθέσεων θα παραμείνει, ωστόσο, το ερώτημα εάν επρόκειτω για πολιτικό θάρρος ή μικροπολιτική αδυναμία. Στην τελική, είναι μία από τους τριακόσιους και γενικευμένα συμπεράσματα δεν μπορούν να εξαχθούν.
