Στη Βουλή έχουν φτάσει οι εσωκομματικές «τριβές», με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να έρχονται σε οξεία αντιπαράθεση, την ώρα που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η ψήφιση των ρουσφετολογικών τροπολογιών ενόψει των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου. Τα πρώτη σημάδια ιδιότυπης διάλυσης του κόμματος είναι εμφανή, στη «σκιά» της πανωλεθρίας της παράταξης στις ευρωκάλπες και στις αυδιοικητικές εκλογές.
Συγκεκριμένα, η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου κατέθεσε τροπολογία με επιμέρους άρθρα, που αφορά από παράταση αποσπάσεων στο Δημόσιο μέχρι το τέλος του έτους έως διατάξεις του συστήματος αξιολόγησης. Μεταξύ άλλων, η τροπολογία έχει και παρατάσεις 18μηνων συμβάσεων στην καθαριότητα και φύλαξη σε υπηρεσίες του Δημοσίου.
Η υπουργός έκλεισε το μάτι σε Μπαλαούρα, Θεοπεφτάτου και Κοζομπόλη, με τον Σωκράτη Φάμελλο να αντιδρά για τη «βροχή» των βουλευτικών τροπολογιών. Ο ίδιος δε άλλαξε τη διατύπωση του νομοσχεδίου του, προσθέτοντας στο τέλος τις λέξεις «και άλλες διατάξεις», ώστε να περιληφθούν και οι δύο υπουργικές τροπολογίες που το συνοδεύουν.
Μάλιστα, ο κ. Φάμελλος κατέστησε σαφές ότι δεν γίνεται δεκτή καμία βουλευτική τροπολογία, η οποία κατατέθηκε στα νομοσχέδια για την κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Αζερμπαϊτζάν για την προστασία του περιβάλλοντος και την Κύρωση του Πρωτοκόλλου της Ναγκόγια σχετικά με την πρόσβαση στους γενετικούς πόρους και τον δίκαιο και ισότιμο καταμερισμό των οφελών που απορρέουν από τη χρησιμοποίησή τους, στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιοποικιλότητα.
Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια του κ. Μπαλαούρα.
«Ακούσαμε τον υπουργό να λέει πως δεν θα κάνει δεκτές βουλευτικές τροπολογίες, δεν καταλαβαίνω γιατί», είπε ο ίδιος. Στη συνέχεια, παρουσίασε δύο δικές του, ως παράδειγμα αλλαγών, που πρέπει να περάσουν για κοινωνικούς λόγους, όπως υποστήριξε.
Στο μεταξύ, από την πλευρά της, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αννέτα Καββαδία εξέφρασε αντιρρήσεις για τις υποθέσεις βιασμού κατά στη συζήτηση των Κωδίκων (Ποινικός Κώδικας, Κώδικας Ποινικής Δικονομίας) στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή.
Αναφερόμενη στην κρισιμότητα και τη βαρύτητα ψήφισης των Κωδίκων, η κυρία Καββαδία, αφού αναγνώρισε τον συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίον, όπως είπε, δομείται η έννομη τάξη και ιδίως η ποινική νομοθεσία με βάση τις αρχές της κλιμάκωσης και της αναλογικότητας των ποινών, ήταν κατηγορηματική: «Το θύμα βιασμού είναι θύμα βιασμού σε κάθε περίπτωση, είτε τετελεσμένης πράξης βίας είτε απειλής παράνομης πράξης (όπως προβλέπει η παράγραφος 5 του άρθρου 336), με ευθεία αναφορά στην άσκηση ψυχολογικής βίας. Όπως και να έχει, η απουσία συναίνεσης συνιστά βιασμό και σε αυτό, φαντάζομαι, δεν διαφωνεί κανείς και καμιά μας. Βιασμός, δηλαδή, που δεν μπορεί να αποδειχθεί δεν είναι βιασμός;».
Επίσης, υπογράμμισε την ανάγκη να ενθαρρύνονται οι γυναίκες για να καταγγέλλουν τέτοιου είδους εγκλήματα, διότι «όσο και αν οι απαντήσεις - σε νομικό επίπεδο - μπορεί να φαντάζουν ξεκάθαρες, δεν συμβαίνει το ίδιο με το πώς αυτές προσλαμβάνονται από την κοινωνία».