Έξοδος στις αγορές και τράπεζες: Τα δύο δύσκολα σταυρόλεξα για το 2019
Εστιάζοντας στα επικοινωνιακά αφηγήματά της, η κυβέρνηση αδυνατεί να ιεραρχήσει τις προκλήσεις, που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία το 2019, αφενός το δύσκολο εγχείρημα της εξόδου στις αγορές και αφετέρου το μεγάλο στοίχημα της εξυγίανσης των τραπεζών.
Μετά το «πάρτι» της γραβάτας, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων παραμένουν στα ύψη, ενώ η έντονη μεταβλητότητα στο ταμπλό σε συνδυασμό με τα πολιτικά μηνύματα της κυβέρνησης έχουν κρατήσει κλειστή την πόρτα της εξόδου στις αγορές.
Το spread κλιμακώνεται, αποδεικνύοντας ότι οι υψηλές αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων δεν οφείλονται στις εξελίξεις στην Ιταλία, αλλά στις μεγάλες αδυναμίες της εγχώριας οικονομίας.
Συγκεκριμένα, τo spread των ελληνικών ομολόγων σε σχέση με τα γερμανικά είναι μεγαλύτερο από την περίοδο του 2010, όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση, ενδεικτικός παράγοντας της δυστοκίας για την έξοδο στις αγορές.
Την ίδια ώρα, το διεθνές περιβάλλον είναι ευμετάβλητο και μάλλον θα γίνει αρνητικό, κάτι που θα έχει και αυτό επιπτώσεις στο κόστος δανεισμού.
Επίσης, όσο η κυβέρνηση καθυστερεί να λύσει οριστικά το πρόβλημα των κόκκινων τραπεζικών δανείων, τόσο η έξοδος στις αγορές θα μοιάζει άπιαστο όνειρο, όπως άλλωστε και η ομαλή χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας.
Με τόσα πολλά βαρίδια στους ισολογισμούς τους, οι τράπεζες δεν μπορούν να επιτελέσουν το φυσικό τους έργο για τη χρηματοδότηση της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Λήξεις ομολόγων 11 δισ. ευρώ
Το 2019 το ελληνικό Δημόσιο έρχεται αντιμέτωπο με λήξεις ομολόγων 11 δισ. ευρώ και ήδη μέσω του προϋπολογισμού το οικονομικό επιτελείο έχει προαναγγείλει «μερική χρήση» κεφαλαίων από το μαξιλάρι ασφαλείας των 24 δισ. ευρώ.
Ο ΟΔΔΗΧ στοχεύει να αντλήσει ποσό έως επτά δισ. ευρώ από τις αγορές, μέσα από την έκδοση ομολόγων, σύμφωνα με το σχέδιο που παρουσιάστηκε στους επενδυτές.
Περιλαμβάνονται τρία σενάρια για το χρηματοδοτικό πρόγραμμα, με ομόλογα αξίας μεταξύ τριών και επτά δισ. ευρώ (σ.σ. στο σχετικό συνοδευτικό έντυπο, ο ΟΔΔΗΧ εμφανίζεται να προκρίνει την έκδοση τίτλων πέντε έως επτά δισ. ευρώ).
Τα ομόλογα θα είναι τόσο νέες εκδόσεις, όσο και επανεκδόσεις υφιστάμενων τίτλων, ενώ παράλληλα σημειώνεται ότι το ποσό των εντόκων γραμματίων θα παραμείνει στο ύψος των 15 δισ. ευρώ.
Στα τρία σενάρια λαμβάνονται οι εξής παραδοχές για τις χρηματοδοτικές ανάγκες: Μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη αποπληρωμή χρεών ύψους 11 δισ. ευρώ, τόκοι για μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο χρέος ύψους 5,6 δισ. ευρώ, και πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 7,4 δισ. ευρώ. Το άθροισμα των δυο πρώτων παραδοχών και η αφαίρεση της τελευταίας οδηγούν σε σύνολο 9,2 δισ. ευρώ. Ειδικότερα:
-Στο πρώτο σενάριο προβλέπονται τα εξής:
Εκδόσεις χρέους ύψους 3 δισ. ευρώ.
Διατήρηση υφιστάμενου όγκου εντόκων γραμματίων.
Μείωση ταμειακών διαθεσίμων κατά 5 δισ. ευρώ.
Έσοδα από ομόλογα SMP και ANFAs ύψους 1,2 δισ. ευρώ.
Μηδενικά έσοδα ιδιωτικοποιήσεων.
-Στο δεύτερο σενάριο προβλέπονται τα εξής:
Εκδόσεις χρέους ύψους 5 δισ. ευρώ.
Μείωση υφιστάμενου όγκου εντόκων γραμματίων κατά 800 εκατ. ευρώ.
Μείωση ταμειακών διαθεσίμων κατά 2,4 δισ. ευρώ.
Έσοδα από ομόλογα SMP και ANFAs ύψους 1,2 δισ. ευρώ.
Έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις ύψους 1,2 δισ. ευρώ.
-Στο τρίτο σενάριο προβλέπονται τα ακόλουθα:
Εκδόσεις χρέους ύψους 7 δισ. ευρώ.
Μείωση υφιστάμενου όγκου εντόκων γραμματίων κατά 1,5 δισ. ευρώ.
Μείωση ταμειακών διαθεσίμων κατά 1,1 δισ. ευρώ.
Έσοδα από ομόλογα SMP και ANFAs ύψους 1,4 δισ. ευρώ.
Έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις ύψους 1,2 δισ. ευρώ.