Capital Controls: Ποια κατάργηση;
Στην κυβέρνηση άρχισαν να πανηγυρίζουν για την άρση των capital controls, που οι ίδιοι επέβαλαν με την παράλογη και τυχοδιωκτική τους πολιτική στο πρώτο εξάμηνο του 2015, την… υπερήφανη διαπραγμάτευση και τους πειραματισμούς τους.
Όμως μπορεί κάποιος να μεταφέρει ελεύθερα κεφαλαία στο εξωτερικό όπως σε όλες τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες; ΟΧΙ.
Ουσιαστικά οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων προς το εξωτερικό παραμένουν σε μία χώρα που ανήκει στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης. Αποτελεί το γεγονός αυτό ντροπή όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για το ίδιο το ευρώ.
Καθιερώθηκαν στην Ελλάδα στις 28 Ιουνίου του 2015, όταν η κυβέρνησή των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ ήρθε στο τέλος της περιόδου παράτασης διάσωσης χωρίς προχωρήσει σε συμφωνία για περαιτέρω επέκταση με τους πιστωτές της και ως εκ τούτου, η ΕΚΤ αποφάσισε να μην αυξηθεί το επίπεδο της δανειστικής έσχατης προσφυγής (ELA) για τις ελληνικές Τράπεζες.
Ως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να κλείσει άμεσα τις ελληνικές τράπεζες για σχεδόν 20 ημέρες και να εφαρμόσουν ελέγχους στα τραπεζικά εμβάσματα από ελληνικές τράπεζες σε ξένες τράπεζες, και τα όρια για αναλήψεις μετρητών (μόνο 60€ ανά μέρα), για να αποφευχθεί ένα ανεξέλεγκτο Bank-Run και μια πλήρης κατάρρευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Για τη ζημιά που έχει γίνει στη χώρα και την οικονομία δεν χρειάζεται να απαριθμήσουμε νούμερα. Έχουν αναλυθεί κατ´ επανάληψη.
Τα capital controls κόστισαν ακριβά στις ελληνικές επιχειρήσεις και την οικονομία.
Η μειωμένη ρευστότητα, το αυξημένο κόστος, αλλά και η γραφειοκρατική διαδικασία στην οποία υποβάλλονται οι ελληνικές επιχειρήσεις προκειμένου να πραγματοποιήσουν εισαγωγές προϊόντων ή πρώτων υλών είναι οι βασικές επιπτώσεις των capital controls. Οι επιπτώσεις αυτές αποτελούν καθημερινό βαρίδι για τις επιχειρήσεις και πρέπει να μπουν στο επίκεντρο των μέτρων χαλάρωσης των κεφαλαιακών περιορισμών που εξετάζει η κυβέρνηση.
Σημαντικές είναι και οι επιπτώσεις στην ευρύτερη οικονομία, που μετρά τις απώλειές της στη μείωση του τζίρου στο λιανικό εμπόριο, την αύξηση των «κόκκινων» δανείων, τη μείωση των καταθέσεων και την αύξηση του κόστους χρηματοδότησης. Από την άλλη, η μείωση του ελλείμματος στο εμπορικό ισοζύγιο αγαθών έγινε δυνατή μέσω της μείωσης των εισαγωγών και όχι μέσω της αύξησης των εξαγωγών, ενώ η προσαρμογή στις ηλεκτρονικές συναλλαγές αποτελεί το ζητούμενο για την επόμενη μέρα και μένει να εδραιωθεί ως τάση.
Οι εκροές καταθέσεων το διάστημα Νοεμβρίου 2014 - Ιουνίου 2015 ανήλθαν στα 42 δισ. ευρώ και σήμερα οι καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα διαμορφώνονται στα 119 δισ. ευρώ. Η οριακή κατάσταση στην οποία βρέθηκαν οι τράπεζες οδήγησε στην άντληση έκτακτης ρευστότητας ύψους 89 δισ. ευρώ από τον ELA, που μειώθηκε στα 40,7 δισ. ευρώ τον Μάιο του 2017.
Η εκτόξευση των «κόκκινων δανείων» στα 105 δισ. ευρώ προήλθε σε μεγάλο βαθμό και από την τραπεζική αργία και τη συνεπαγόμενη αναστάτωση που προκάλεσε η επιβολή των κεφαλαιακών περιορισμών, που συνετέλεσαν στην επικράτηση μιας άτυπης στάσης πληρωμών εκ μέρους των δανειοληπτών.