Η ελληνική οικονομία, μετά τα μνημόνια, εκτός από την αυστηρή επιτήρηση των δανειστών θα βρίσκεται και υπό την επιτήρηση των αγορών, η οποία θα είναι πιο σκληρή και αρκετά ακριβή, αφού τα επιτόκια δανεισμού θα απέχουν… έτη φωτός από το επιτόκιο του 0,80% των «τοκογλύφων» Ευρωπαίων δανειστών.

Με …βαριά καρδιά υποδέχτηκε η ελληνική αγορά τα μέτρα για το χρέος.

Η χρηματιστηριακή αγορά μετά το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής έχασε όλα τα κέρδη , ενώ τα ομόλογα παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα, απαγορευτικά για έξοδο στις αγορές.

Είναι προφανές ότι οι αγορές εμμέσως πλην σαφώς αποδοκιμάζουν τη συμφωνία και δεν μειώνουν το risk premium της χώρας, αν και θα έπρεπε να συμβεί το αντίθετο, εφόσον η συμφωνία περιελάμβανε θετικά στοιχεία.

ΕΚΤ και ΔΝΤ, όπως αποδεικνύεται, καθώς και μεγάλο μέρος των επενδυτών σε χρηματιστήριο και ομόλογα αμφισβητούν τις παρεμβάσεις για το ελληνικό χρέος.

Οι αγορές δίνουν μεγάλη σημασία στις εκτιμήσεις του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, που χαιρέτισαν με αστερίσκους τη συμφωνία στο Λουξςμβούργο.

Από την πλευρά της, η Κριστίν Λαγκάρντ επισήμανε πως τα μέτρα είναι «σημαντικά» και πετυχαίνουν την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

Διευκρίνισε, όμως, πως το Ταμείο έχει ακόμα «επιφυλάξεις» για τον μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Στο πλαίσιο αυτό, η ίδια χαιρέτισε τη δέσμευση, που ανέλαβαν οι εταίροι να επανεξετάσουν την πορεία του ελληνικού χρέους το 2032 και να λάβουν τα «κατάλληλα μέτρα», εάν αυτό κριθεί απαραίτητο.

Στην ίδια δέσμευση των Ευρωπαίων στάθηκε στη λιτή ανακοίνωσή του και ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι.

Απηχώντας την τοποθέτηση Λαγκάρντ, ο «Σούπερ Μάριο» εκτίμησε πως τα μέτρα ελάφρυνσης θα βελτιώσουν τη βιωσιμότητα «μεσοπρόθεσμα», χωρίς ωστόσο να αναφερθεί καθόλου στη μεταγενέστερη περίοδο.

Η ΕΚΤ έχει ξεκαθαρίσει πως δεν θα εντάξει τα ελληνικά ομόλογα στην ποσοτική χαλάρωση, η οποία σχεδιάζεται να τερματιστεί στο τέλος του 2018, εάν δεν είναι διασφαλισμένη η βιωσιμότητα των δημόσιων οφειλών. Ο Ντράγκι έχει δηλώσει πως η Φρανκφούρτη θα προβεί σε δική της αξιολόγηση του χρέους, ώστε να λάβει τις αποφάσεις της.

Πάντως, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ ήθελαν εμπροσθοβαρή μέτρα. Αντί αυτής της ρύθμισης, δόθηκε επιμήκυνση 10 χρόνια και παράταση πληρωμής τόκων κατά 10 χρόνια.

Οι αγορές είναι σήμερα ουσιαστικά κλειστές για την Ελλάδα. Ίσως θα μπορούσαμε να δούμε ένα καλύτερο επιτόκιο αργότερα, λίγο χαμηλότερο. Όμως, υπάρχουν γενικότερες συνθήκες διεθνώς, που δεν επιτρέπουν φθηνότερα επιτόκια.

Αν τα επιτόκια στο δεκαετές είναι μακριά από τα επιτόκια που πληρώνει, για παράδειγμα η Πορτογαλία ή και άλλες χώρες που έχουν σχεδόν τα δικά μας προβλήματα, εντείνεται ο φόβος ότι ένας εκτεταμένος δανεισμός από τις αγορές θα μας οδηγήσει ξανά σε αμφιβολίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους, γιατί καθώς θα επιδεινώνεται η εικόνα αποπληρωμών για το μέλλον, οι αγορές θα γίνονται όλο και πιο επιφυλακτικές, οπότε το κόστος επισφάλειας θα ανέρχεται.