Φωτοβολίδα… η ανάπτυξη
Ούτε το Μαξίμου δεν πανηγύρισε την υψηλότερη ανάπτυξη της μνημονιακής περιόδου, που πέτυχε η ελληνική οικονομία κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους.
Μάλιστα, ο πρωθυπουργός δεν χρησιμοποίησε αυτη τη φορά τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το ΑΕΠ, προκειμένου να ενισχύσει το αφήγημά του περί «καθαρής εξόδου» από το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.
Ο λόγος; Γιατί αντιλήφθηκαν ότι η αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,3% ήταν μία…φωτοβολίδα.
Μελανά σημεία είναι η κατανάλωση και οι επενδύσεις, που αποτελούν κρίσιμα συστατικά για την μακροπρόθεσμη πορεία της οικονομίας.
Η κατανάλωση μειώθηκε κατά 0,3% στο ίδιο χρονικό διάστημα. Παρατηρητές εκτιμούν ότι η μείωση οφείλεται στην αυξημένη φορολογική επιβάρυνση των νοικοκυριών.
Την ίδια στιγμή, ακόμη χειρότερα από την κατανάλωση εξελίχθηκαν οι επενδύσεις. Το πρώτο τρίμηνο υποχώρησαν κατά 10,4% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο, ενώ σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά υποχώρησαν κατά 28,1%.
Αυτή η απογοητευτική εξέλιξη δείχνει ότι η ανάπτυξη της Ελλάδας δεν έχει ακόμη βάθος και δεν είναι βιώσιμη.
Τα μεγαλύτερα εμπόδια για πιθανούς επενδυτές στη χώρα θεωρούνται η υψηλή φορολογία, οι ελλείψεις στο πεδίο της ασφάλειας δικαίου και η διαφθορά.
Σύμφωνα με αναλυτές, οι λίγες επενδύσεις αντικατοπτρίζουν τη γενικότερη αβεβαιότητα που υπάρχει στην οικονομία λίγο πριν το τέλος του τρίτου προγράμματος. Πολλοί εξ αυτών, μάλιστα, περιμένουν προφανώς να δουν, εάν η έξοδος θα κυλήσει πράγματι τόσο ομαλά όσο υπόσχεται ο κ. Τσίπρας στους Έλληνες.
Απο την άλλη, κύριος παράγοντας πίσω από τον θετικό ρυθμό ανάπτυξης ήταν η βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου, που διαμορφώθηκε χάρη στην αύξηση των εξαγωγών κατά 7,6% και την ταυτόχρονη μείωση των εισαγωγών κατά 2,8%.
Όπως επισημαίνουν οι αναλυτές, την πραγματική εικόνα της ελληνικής οικονομίας δεν την αποτυπώνουν τα στοιχεία για το ΑΕΠ, αλλά τα πρόσφατα στοιχεία του ΙΟΒΕ για το οικονομικό κλίμα, τα οποία δείχνουν στην καλύτερη περίπτωση στασιμότητα.
Μάλιστα, στο πιο κρίσιμο σημείο αυτό της καταναλωτικής εμπιστοσύνης η επιδείνωση ήταν χαρακτηριστική.
Στην πλευρά των νοικοκυριών, η σταθεροποίηση του διαθέσιμου εισοδήματος σε χαμηλά επίπεδα και η προοπτική για πιέσεις στα επίπεδα των συντάξεων και φορολογίας είναι εύλογο πως λειτουργεί αρνητικά, παρά τη σταδιακή αποκλιμάκωση του ποσοστού ανεργίας