Το ΔΝΤ φεύγει, οι Γερμανοί έρχονται
04/06/18, 07:19
Το ΔΝΤ βγαίνει οριστικά εκτός… "παιχνιδιού", κρατώντας ουσιαστικά μόνο τον ρόλο του τεχνικού συμβούλου.
Η Ελλάδα όχι μόνο χάνει έναν ισχυρό "σύμμαχο" για τη μείωση του χρέους, αλλά τίθεται και υπό μακροχρόνια γερμανική εποπτεία, προκειμένου να πάρει κάποιες ρυθμίσεις.
Αν και η κυβέρνηση με την αποχώρηση του Ταμείου βρίσκει το επικοινωνιακό αφήγημα του "διώξαμε το ΔΝΤ", εντούτοις η Ελλάδα έρχεται αντιμέτωπη με μία διπλή απώλεια.
Αφενός δεν θα έχει το «πιστοποιητικό» βιωσιμότητας του χρέους, που μόνο το Ταμείο θα μπορούσε να δώσει. Αφετέρου χάνει ένα "σύμμαχο" για τη μεγαλύτερη ελάφρυνση, καθώς το ΔΝΤ λειτουργούσε πολλές φορές, ως κυματοθραύστης ανάμεσα στη Γερμανία και τις Βρυξέλλες.
Το χειρότερο σενάριο είναι να επικρατήσει η γερμανική γραμμή για πολύ σκληρή εποπτεία, καθώς και για επέκταση των δανείων του EFSF μόλις στα τρία χρόνια. Ένα σενάριο που είναι το πιο πιθανό μετά τις τελευταίες εξελίξεις.
Το Ταμείο ζητούσε αυτόματο μηχανισμό και εμπροσθοβαρή μέτρα για το χρέος, ενώ η Γερμανία από την πλευρά της απορρίπτει τον αυτόματο μηχανισμό και προτείνει οπισθοβαρή μέτρα 20% με τη λήξη του τρίτου μνημονίου και 80% σε βάθος ετών. Κάτι που σημαίνει αυστηρή εποπτεία και σύνδεση των μέτρων με την πιστή τήρηση των μεταρρυθμίσεων που θα συμφωνηθούν, ουσιαστικά ένα νέο μνημόνιο.
Η Γερμανία υποστηρίζει ότι αν η Ελλάδα διατηρήσει ένα μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα μακροπρόθεσμα, ενδεχομένως να μην χρειαστεί μία τέτοια ελάφρυνση χρέους. Το ΔΝΤ εκτιμά από την πλευρά του, πως δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένεται ότι η χώρα θα επιτυγχάνει μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα για δεκαετίες.
Η Γερμανία κάθε άλλο παρά για σημαντική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ετοιμάζεται. Το αντίθετο μάλιστα. Σύμφωνα με το γερμανικό Τύπο, το κόμμα της Μέρκελ απομακρύνεται από το δόγμα Σόιμπλε ότι πρέπει οπωσδήποτε το ΔΝΤ να παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα.
Η Χριστιανική Ένωση βρίσκεται σε μία παγίδα, την οποία η ίδια κατασκεύασε. Εάν παρέμενε στο δόγμα Μέρκελ – Σόιμπλε, δηλαδή ότι το Ταμείο θα πρέπει να συνεισφέρει οπωσδήποτε για την Αθήνα, θα έπρεπε να το στηρίξει στη βουλή και να προχωρήσει σε ελάφρυνση του χρέους, που θα έφτανε σε διψήφια ποσά δισεκατομμυρίων.
Το τίμημα για αυτό θα ήταν πολύ υψηλό. Οι πολιτικοί αντίπαλοι θα θριαμβολογούσαν για αποτυχία στο θέμα της Ελλάδας και οι ψηφοφόροι θα απομακρύνονταν. Είναι κατανοητό ότι οι βουλευτές προτιμούν να χειραφετηθούν από την πολιτική Μέρκελ, Σόιμπλε και ΔΝΤ, παρά να διακινδυνεύσουν ψήφους, διαγράφοντας χρέη στο Νότο. Και κυρίως στη Βαυαρία, όπου το φθινόπωρο έχουν εκλογές.
