Στο ίδιο έργο θεατής η Ελλάδα και σε αυτό το Eurogroup
Στο ίδιο έργο θεατής... αναμένεται να βρεθεί η Ελλάδα στο αυριανό Eurogroup όσον αφορά το επίμαχο ζήτημα της ρύθμισης του χρέους, που είναι εξάλλου και το ζητούμενο για τη μεταμνημονιακή εποχή, όπως επιμένουν να χαρακτηρίζουν στο Μέγαρο Μαξίμου την επόμενη μέρα της λήξης του προγράμματος.
Στην πραγματικότητα, ωστόσο, η χώρα θα παραμείνει εγκλωβισμένη σε πολιτικές λιτότητας, αφότου η κυβέρνηση της Αριστεράς έχει υπογράψει σε διπλή «σφαγή» συντάξεων κι αφορολόγητου και σε μία σειρά από άλλες σημαντικές περικοπές. Όπως γράφαμε, άλλωστε, στο Xrimaonline.gr την περασμένη Δευτέρα, Αθήνα και δανειστές συμφώνησαν σε νέο μνημόνιο, που δεν είναι άλλο από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα της περιόδου 2019-2022. Εξάλλου, ο ίδιος ο πρωθυπουργός αποκάλυψε ότι έχει δεσμευτεί στους δανειστές της χώρας μας τόσο για διατήρηση των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων όσο και για τη δημοσιονομική «πειθαρχία» στους στόχους για την ανάπτυξη. Όποτε αυτοί δεν επιτυγχάνονται, θα ενεργοποιείται ο «κόφτης», όπως είναι γνωστό.
Ένα 24ωρο πριν το συμβούλιο των ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης, τα μηνύματα των θεσμών για το χρέος είναι ξεκάθαρα, παρά το τελεσίγραφο που έδωσε το ΔΝΤ στο Βερολίνο την περασμένη εβδομάδα για λήψη σχετικών μέτρων στο Eurogroup της 24ης Μαϊου. Οι Ευρωπαίοι δανειστές απαντούν «βλέπουμε... από Ιούνιο», γεγονός που διατηρεί αγεφύρωτο το χάσμα με το Ταμείο, οδηγώντας το στην έξοδο από το ελληνικό πρόγραμμα. Δεν είναι μόνο η χρηματοδότηση που «καίει» την Αθήνα, αν αποχωρήσει η Ουάσινγκτον, αλλά η «σφραγίδα βιωσιμότητας», έτσι ώστε η χώρα να βγει στις αγορές με το κεφάλι ψηλά. Πόσο δε, ενώ η κυβέρνηση διακινδυνεύει το μέλλον του χρηματοπιστωτικού κλάδου, διεκδικώντας «καθαρή έξοδο», αλλά απορρίπτοντας την προληπτική γραμμή στήριξης. Κοινώς, ανάβοντας το «πράσινο φως» σε λιτότητα διαρκείας, δίχως λεφτά.
Συνεπώς, στο επικείμενο Eurogroup η Αθήνα δεν έχει να περιμένει τίποτα παραπάνω από έναν καλό λόγο για την επίτευξη της τεχνικής συμφωνίας, το λεγόμενο Staff Level Agreement, μία νέα κατάρριψη των υψηλών προσδοκιών για τη ρύθμιση του χρέους όσο το δυνατόν το συντομότερο και μία ακόμη υπενθύμιση για αδιάκοπη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και μετά την εκπνοή του προγράμματος στις 21 Αυγούστου.
Ενδιαφέρον θα έχει, πάντως, να δούμε, πως θα τοποθετηθούν οι δανειστές επί του «ολιστικού» σχεδίου ανάπτυξης του Ευκλείδη Τσακαλώτου, με το οποίο η κυβέρνηση Τσίπρα επιχειρεί ανεπιτυχώς, όπως λένε οι πληροφορίες, να πείσει τους δανειστές ότι έχει στρατηγική δικής της «ιδιοκτησίας» για την επόμενη μέρα.
Πρόκειται για μία έκθεση ιδεών, 110 σελίδων, οπότε γίνεται εύκολα αντιληπτό, γιατί οι θεσμοί το επέστρεψαν πίσω στον υπουργό Οικονομικών με τις διορθώσεις τους, όπως διαρρέουν οι Βρυξέλλες, αλλά δεν επιβεβαιώνει το Μέγαρο Μαξίμου.
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός δε πως ενώ επισημαίνεται πως η μείωση της φορολογίας είναι απαραίτητη και δίκαιη, εντούτοις η κυβέρνηση διευκρινίζει στο σχέδιο πως θα εφαρμοστεί, μόνο εάν κι εφόσον υπάρχουν τα δημοσιονομικά περιθώρια. «Η μεγαλύτερη πρόκληση κατά τα προσεχή έτη είναι να δημιουργηθεί ένα φορολογικό σύστημα σταθερό, φιλικό προς την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, το οποίο θα είναι δίκαιο, απλό και αποτελεσματικό» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση για να προστεθεί: «Θα πρέπει να εξασφαλίσει τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες, η οποία αυξήθηκε τα τελευταία χρόνια ως αποτέλεσμα της μεγάλης δημοσιονομικής προσαρμογής, υπό τον όρο ότι τα δημοσιονομικά περιθώρια είναι επαρκή για τη χρηματοδότηση τέτοιων μέτρων».
Στην Ηρώδου Αττικού αναζητούν τώρα... στην άγρια πόλωση με την αξιωματική αντιπολίτευση το αφήγημα, που θα τους σώσει από το «φιάσκο» με τη λύση του χρέους. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι οι φρούδες ελπίδες περί ρύθμισής του αποτέλεσαν το τέλειο άλλοθι της Αριστεράς για την υπογραφή της στο σκληρότερο μνημόνιο της 8ετίας.