Τα «κόκκινα δάνεια» πνίγουν… τις τράπεζες
16/05/18, 07:42
Η επιστροφή των πωλητών στις τραπεζικές μετοχές κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Χ.Α. σημειώθηκε με αφορμή την έκθεση του ΔΝΤ, η οποία «προσγείωσε» απότομα την αγορά, εν μέσω ενός κλίματος… αισιοδοξίας για τον κλάδο, στον απόηχο των αποτελεσμάτων των stress tests.
Οι πωλητές επανήλθαν δριμύτεροι στις τράπεζες, αφότου δημοσιοποιήθηκε η έκθεση του Ταμείου, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα χτυπάει ρεκόρ ως προς τον όγκο των «κόκκινων δανείων» σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, ενώ αν και η τάση των NPLs στην ευρωπεριφέρεια είναι πτωτική, εντούτοις στη χώρα μας παραμένει σταθερή.
Σχεδόν το 50% του συνόλου των δανείων της Ελλάδος είναι «κόκκινα». Πρόκειται, μάλιστα, για τη υψηλότερη αναλογία μεταξύ των «ανεπτυγμένων» οικονομικά κρατών της Ευρώπης, σύμφωνα με το ΔΝΤ.
Το μόνο κράτος της Ευρώπης που έχει πιο υψηλή επιβάρυνση «κόκκινων δανείων» σε σχέση με την Ελλάδα ανήκει στα αναπτυσσόμενα και είναι η Ουκρανία (στο 55% του συνόλου). Στη δική της, όμως, περίπτωση -εν αντιθέσει με την Ελλάδα- το πρόβλημα δεν είναι στην κορύφωσή του, αλλά λειαίνεται…
Την ίδια ώρα, πάντως, κυβέρνηση και τραπεζικοί κύκλοι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα επικοινωνιακά. Στο Μαξίμου «βλέπουν» να ανοίγουν οι κάνουλες ρευστότητας προς την πραγματική οικονομία, ενώ οι τράπεζες διαρρέουν σενάρια νοικοκυρέματος των «κόκκινων δανείων», όπως το «σπάσιμο» των μη εξυπηρετούμενων στεγαστικών σε δύο τμήματα, λύση που λανσάρεται από χθες, Τρίτη.
Βεβαίως, οι εκτιμήσεις ότι οι κάνουλες χρηματοδότησης ανοίγουν, αποτελούν… όνειρο θερινής νυκτός. Και ένας βασικός λόγος για αυτό είναι τα υψηλά επίπεδα των NPL’s, που τις αναγκάζουν να δεσμεύουν ρευστότητα.
Αναφορικά με την λεγόμενη επιστροφή στην κανονικότητα των ελληνικών τραπεζών, η οποία θα τους επιτρέψει μεταξύ άλλων να μπορούν να χορηγούν περισσότερα δάνεια, η μείωση των «κόκκινων δανείων» αποτελεί αναγκαία, όχι όμως και επαρκή συνθήκη. Παράλληλα, απαιτείται άρση των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων, προκειμένου να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των αγορών και των καταθετών προς τις τράπεζες. Επιπροσθέτως, αναγκαία κρίνεται η επιστροφή των καταθέσεων, καθώς μετά το 2015 έχουν διαρρεύσει περίπου 30 δισ. ευρώ.
Στο μεταξύ, εκτός των άλλων, τα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα αναμένεται να αντιμετωπίσουν κι ένα ακόμη «χτύπημα» στη ρευστότητά τους, εάν πράγματι η ελληνική οικονομία τον Αύγουστο του 2018 επιτύχει μία «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια!
Και αυτό γιατί χωρίς η χώρα να είναι σε πρόγραμμα, η ΕΚΤ δεν θα μπορεί να κάνει αποδεκτά τα ελληνικά ομόλογα, ως ενέχυρο χρηματοδότησης των εγχώριων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, με αρνητικό αντίκτυπο στην ρευστότητα των τραπεζών
Την ίδια ώρα, οι ελληνικές τράπεζες διαθέτουν διπλάσιους δείκτες μόχλευσης, που κινούνται υψηλότερα του 10%, επίπεδο που αποτελεί διπλάσιο από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης.
Γεγονός που σημαίνει ότι έχουν πολύ υψηλό κόστος ιδίων κεφαλαίων, υψηλότερο μάλιστα από τις αποδόσεις ιδίων κεφαλαίων, με αποτέλεσμα να παράγουν κεφαλαιακές ζημιές.
Συνεπώς, αν και οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας διασφαλίζουν τη σταθερότητα του συστήματος, μακροπρόθεσμα η βιωσιμότητά του δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη, αν οι τράπεζες δεν αρχίσουν να παράγουν ρευστότητα και κέρδη, που θα τις καταστήσουν ελκυστικές για επενδύσεις.
