«Κόφτης»: Η κυβέρνηση θα πιει το… πικρό ποτήρι το 2019
Αν κι η κυβέρνηση «ξορκίζει» το ενδεχόμενο της διπλής «σφαγής» σε αφορολόγητο και συντάξεις το 2019, ωστόσο εκτός από το ΔΝΤ τώρα και στους ευρωπαϊκούς κόλπους η παραπάνω πιθανότητα δείχνει πλέον αναπόφευκτη.
Μπορεί ανώτεροι αξιωματούχοι των Βρυξελλών, κυρίως ο Γάλλος Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί, να «αβαντάρουν» την κυβέρνηση, εντούτοις οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ φέρονται να εξετάζουν το πρόωρο «ψαλίδι» στο αφορολόγητο.
Την ίδια ώρα, η Ουάσινγκτον δεν διαψεύδει τις πληροφορίες που αναφέρουν ότι το ΔΝΤ έχει θέσει στο τραπέζι ζήτημα ενεργοποίησης του «κόφτη» στο αφορολόγητο κατά ένα χρόνο νωρίτερα σε σχέση με το 2020, όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί.
Στη «σκιά» ευρωπαϊκών διαρροών πως το Ταμείο πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση, ο εκπρόσωπος του οργανισμού Τζέρι Ράις δήλωσε πως οι συζητήσεις για τα δημοσιονομικά μεγέθη του 2019 και την πορεία των μεταρρυθμίσεων θα γίνουν στο πλαίσιο της τέταρτης αξιολόγησης….
Όπως όλα δείχνουν, πολύ δύσκολα η κυβέρνηση θα αποφύγει να πιει το… «πικρό ποτήρι» της εφαρμογής του μέτρου. Αν οι πληροφορίες επιβεβαιωθούν, τότε πράγματι στο Μέγαρο Μαξίμου θα έρθουν αντιμέτωποι με ακόμη έναν «πονοκέφαλο» εν μέσω εντεινόμενων σεναρίων περί πρόωρων εκλογών.
Το Ταμείο θα περιμένει, βεβαίως, τα δημοσιονομικά αποτελέσματα του 2017, τα οποία θα ανακοινώσει η Eurostat στις 23 Απριλίου, προκειμένου να αποφασίσει, τι ύψους μέτρα θα εισηγηθεί, για να επιτευχθεί ο στόχος πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ το 2019. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι θα αποδυναμωθεί η επιχειρηματολογία του ΔΝΤ, καθώς το 3,5% του ΑΕΠ επετεύχθη ήδη από το 2017.
Στην πραγματικότητα, το ΔΝΤ είναι πιθανό να επιμείνει, επικαλούμενο το επιχείρημα ότι τα αποτελέσματα του 2017 οφείλονται εν μέρει σε προσωρινά μέτρα (π.χ., η οικειοθελής αποκάλυψη εισοδημάτων) και σε ανεπιθύμητες περικοπές δαπανών (κυρίως κοινωνικών), αλλά και παρουσιάζοντας τη μείωση του αφορολογήτου, ως μία διαρθρωτική αλλαγή, που πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα.
Η στάση του Ταμείου, μάλιστα, αναμένεται να είναι πιο απόλυτη, σε περίπτωση που αποφασιστεί η συμμετοχή του τελικά στο πρόγραμμα. Όπως εξηγούν οικονομικοί αναλυτές, το Ταμείο θέλει μεν να διατηρήσει την παρουσία του στην Ευρώπη, αλλά λόγω γραφειοκρατίας θα προτιμούσε να απεμπλακεί ειδικά από το ελληνικό πρόγραμμα. Εάν κι εφόσον παραμείνει, θα το κάνει τηρώντας όλες τις αυστηρές προϋποθέσεις.
Το «μπαλάκι» βρίσκεται έτσι στο ευρωπαϊκό γήπεδο, με τη νέα γερμανική κυβέρνηση πρωτίστως να καλείται να αποφασίσει κατά πόσον εξακολουθεί να θεωρεί απαραίτητη την ενεργοποίηση του προγράμματος από την Ουάσινγκτον.