EWG χωρίς αποφάσεις αλλά με μίνι, τεχνική συζήτηση για χρέος

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 01/03/18, 08:01

Έπεται κι άλλος, βέβαια, ο Μεσοπρόθεσμος Προϋπολογισμός, όταν «ανοίξει» η συζήτηση για την ενεργοποίηση του «κόφτη» στο αφορολόγητο… νωρίτερα.

Το «βλέμμα» τώρα στρέφεται στη συνεδρίαση του Euro Working Group, για την οποία ο πήχης είναι πολύ χαμηλά, καθώς δεν αναμένεται λήψη απόφασης για την εκταμίευση της δόσης των 5,7 δις. ευρώ προς την Αθήνα.

Το μόνο που αξίζει να προσέξει κανείς στη σημερινή συνεδρίαση, είναι η πρώτη «γεύση» ως προς την τεχνική συζήτηση της ρύθμισης του χρέους, πέρα του ότι θα γίνει αναφορά στην πορεία των αρχικών διαβουλεύσεων με την ελληνική κυβέρνηση για την δ’ αξιολόγηση.

Όπως έχει γράψει το «Xrimaonline.gr», ο ΕSM έχει ήδη ξεκινήσει τεχνική δουλειά σχετικά με το χρέος και σύμφωνα με πληροφορίες, βασικός στοιχείο των προτάσεων για την τεχνική ρύθμιση του ελληνικού χρέους είναι η επιμήκυνση της λήξης ορισμένων δανείων που έχουν χορηγηθεί στην Ελλάδα έως και 15 έτη.

Το ελληνικό χρέος έχει γίνει πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στους Ευρωπαίους δανειστές και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με κίνδυνο να μεταφερθεί ο… λογαριασμός της σύγκρουσης των ισχυρών στην Ελλάδα, υπό τη μορφή του υψηλού κόστους δανεισμού μετά τη λήξη του μνημονίου. Το σενάριο της σταδιακής ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους μετά το 2018 δεν βρίσκει σύμφωνο το Ταμείο, παρότι αποτελεί τη βασική επιλογή της Ευρώπης για τη μετά το μνημόνιο εποχή της Ελλάδας.

Το σχέδιο προβλέπει ότι το σημαντικότερο μεσοπρόθεσμο μέτρο ελάφρυνσης του χρέους, η επιμήκυνση της περιόδου χάριτος των δανείων του EFSF (δεύτερο μνημόνιο) θα ενεργοποιηθεί τμηματικά, σε βάθος τριετίας, υπό τον όρο ότι η Ελλάδα θα περνά τους μεταμνημονιακούς ελέγχους στην οικονομία και θα εφαρμόζει ορισμένες προσυμφωνημένες μεταρρυθμίσεις. Με τον τρόπο αυτό, οι Ευρωπαίοι θέλουν να δημιουργήσουν ένα νέο, υβριδικό καθεστώς μεταμνημονιακής επιτήρησης, με χαρακτηριστικά που θα προσαρμοστούν στις –κατ’ αυτούς– ιδιαίτερες ανάγκες της Ελλάδας: η χώρα θα επιστρέψει μεν στις αγορές για τον δανεισμό της, αλλά, ταυτόχρονα, η οικονομική πολιτική θα παραμένει «δεμένη» από τους Ευρωπαίους πιστωτές και οι κυβερνήσεις θα γνωρίζουν ότι κάθε «στραβοπάτημα» θα έχει πολύ υψηλό κόστος, αφού θα χάνονται οι ελαφρύνσεις του χρέους και θα γίνεται ακριβότερος ο δανεισμός από την αγορά, ή, στη χειρότερη περίπτωση, θα χρειάζεται ένα νέο δάνειο με αυστηρούς όρους από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

Η επινόηση αυτού του υβριδικού καθεστώτος στόχο έχει να προστατεύσει τους Ευρωπαίους δανειστές από μελλοντικά πολιτικά προβλήματα της Ελλάδας, κυρίως, δηλαδή, από ενδεχόμενες προσπάθειες κυβερνήσεων να ξεφύγουν από την περιοριστική δημοσιονομική πολιτική, ή να αναστρέψουν ήδη εφαρμοσμένες μεταρρυθμίσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες όμως το Ταμείο έχει ξεκαθαρίσει στους Ευρωπαίους ότι δεν μπορεί να προσυπογράψει αυτό το σχέδιο γιατί δεν παρέχει επαρκή ορατότητα για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους, η οποία θα υπόκειται –και πάλι– σε σύνθετες πολιτικές αποφάσεις των Ευρωπαίων δανειστών. Το Ταμείο απαιτεί μια «καθαρή λύση», δηλαδή μια απόφαση που θα ληφθεί το καλοκαίρι του 2018, και πάντως πριν τη λήξη του παρόντος ευρωπαϊκού προγράμματος, η οποία θα προβλέπει μια σημαντική επιμήκυνση της περιόδου χάριτος των δανείων του EFSF, τουλάχιστον κατά 10 χρόνια, αν όχι κατά 15.

Το γαλλικό μοντέλο

Με «άγνωστο Χ» προς το παρόν τη στάση του ΔΝΤ και την αναμενόμενη από το Ταμείο νέα έκθεση βιωσιμότητας του χρέους, Ελλάδα και Ευρωπαίοι εταίροι συμφωνούν ότι η διευθέτηση για το χρέος πρέπει να βασίζεται στο λεγόμενο «γαλλικό μοντέλο» και να συνίσταται στα εξής: Αφ’ ενός στη σύνδεση της ανά έτους καταβολής των τοκοχρεολυσίων με τον βαθμό μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας, έως ότου αποπληρωθεί το 75% του δημοσίου χρέους. Για παράδειγμα, εάν υπάρξουν περίοδοι στασιμότητας στην οικονομία, θα μειώνονται και τα ποσά που θα δίδονται για τοκοχρεολύσια. Και, αφ’ ετέρου στην υπό όρους ελάφρυνση του χρέους με βάση μεταρρυθμίσεις που θα υλοποιούνται. Πάντως οι τελευταίες πληροφορίες δεν αναφέρουν ότι θα γίνει συζήτηση για το «γαλλικό μοντέλο».