Η Κομισιόν θέτει ζήτημα αύξησης του «μαξιλαριού ασφαλείας» στα 17 δισ.
Αυτά αναφέρονται στην ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους, την οποία κατήρτισε η Κομισιόν κι έχει στα χέρια του το Bloomberg.
Ειδικότερα, το βασικό σενάριο της Κομισιόν σημειώνει ότι το χρέος της Ελλάδας θα διαμορφωθεί στο 181,1% το 2017, στο 165% το 2020, στο 127,2% το 2030 και στο 96,4% το 2060, προβλέψεις που είναι ελαφρώς υψηλότερες σε σχέση με τις αντίστοιχες της προηγούμενης αναθεώρησης τον Ιούνιο.
Όπως επισημαίνεται, αυτή η ελαφρώς χειρότερη πορεία του χρέους υπογραμμίζει την πιθανότητα ότι μια τελική ανάλυση βιωσιμότητας στο τέλος του προγράμματος θα επιβεβαιώσει την ανάγκη για περαιτέρω επαναπροσδιορισμό (re-profiling) των ελληνικών δανείων, ιδιαίτερα εάν υστερήσει η οικονομική ανάπτυξη.
Επιπλέον, στην ανάλυσή της η Κομισιόν εγείρει ερωτήματα για το εάν θα πρέπει να επαναξιολογηθεί το προβλεπόμενο μέγεθος του «μαξιλαριού-ασφαλείας» των 10,2 δισ. ευρώ.
Πρόκειται για ένα ποσό που θα μπορούσε να αυξηθεί με μελλοντικές εκδόσεις στην αγορά και με την πρόοδο στη μεταρρύθμιση της διαχείρισης κεφαλαίων, σημειώνεται.
Ένα αποθεματικό κεφαλαίων ύψους 17 δισ. ευρώ θα κάλυπτε τις χρηματοδοτικές ανάγκες για ένα χρόνο μετά από το τέλος του προγράμματος, ενώ με ένα ποσό 20,3 δισ. ευρώ θα καλύπτονταν οι ανάγκες μέχρι το τέλος του 2019, και τα 30 δισ. ευρώ καλύπτουν ανάγκες μέχρι το τέλος του 2020, αναφέρει η Κομισιόν στην ανάλυσή της.
Όπως σχολιάζει το Bloomberg, σε μια προσπάθεια να πείσει τους πιστωτές για τη δέσμευσή της να μεταρρυθμίσει την οικονομία, η ελληνική κυβέρνηση είναι πρόθυμη να καταρτίσει τη δική της λίστα μεταρρυθμίσεων που θα προωθήσει μετά το τέλος του προγράμματος διάσωσης, με την τεχνική στήριξη των πιστωτών της.
Με τον τρόπο αυτό, η χώρα σκοπεύει να δείξει ότι προτίθεται να παραμείνει στο μονοπάτι των μεταρρυθμίσεων για να διασφαλίσει τόσο τους πιστωτές όσο και τους επενδυτές ότι δεν θα υπαναχωρήσει από ό,τι έχει κάνει μέχρι τώρα.
Το πρόβλημα με αυτή την ιδέα, όπως σχολιάζει αξιωματούχος της ΕΕ, είναι πως δεν θα υπάρχει εξωτερική πίεση στην Ελλάδα για να εφαρμόζει τα συγκεκριμένα μέτρα εντός ενός συμφωνηθέντος χρονικού πλαισίου, όπως συμβαίνει με το υπάρχον πρόγραμμα.
Οι πιστωτές της χώρας ανησυχούν ότι όταν η χώρα βγει από την συνεχή επιτήρηση, οι πολιτικοί της Ελλάδας θα είναι πρόθυμοι να επιστρέψουν στις πολιτικές που οδήγησαν στην "έκρηξη" των δημοσιονομικών το 2009, τόνισε ο αξιωματούχος.