Τι ισχύει για τη μετατροπή αναπηρικής σύνταξης σε σύνταξη γήρατος
10/01/18, 15:53
Στην απόφαση αναφέρεται ότι, με τις διατάξεις του άρθρου 1 του Ν. 612/1977, όπως αυτές επεκτάθηκαν και ισχύουν (άρθρο 40 παρ. 8 του Ν. 1902/1990, άρθρο 16 παρ. 3 του Ν. 2227/1994, άρθρο 2 παρ. 2 του Ν. 3075/2002, άρθρο 5 παρ. 1 του Ν. 3232/2004, άρθρο 61 παρ. 4 του Ν. 3518/2006 και άρθρο 37 παρ. 4 του Ν. 3996/2011), παρέχεται η δυνατότητα συνταξιοδότησης, λόγω γήρατος, με ειδικές προνομιακές διατάξεις σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες-ασφαλισμένους των ασφαλιστικών Οργανισμών, αρμοδιότητας του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ανεξαρτήτως ηλικίας, με 15 έτη ασφάλισης ή εφόσον πρόκειται για ασφάλιση υπολογιζόμενη από τον οικείο φορέα σε ημέρες, με 4.050 ημέρες ασφάλισης, εφόσον πάσχουν από συγκεκριμένης και οριζόμενης από τις παραπάνω διατάξεις μορφής αναπηρία. Το ποσό της σύνταξης καθορίζεται ίσο προς αυτό που αντιστοιχεί σε 10.500 ημέρες ή 35 έτη ασφάλισης.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι, κατόπιν σχετικών ερωτημάτων και αναφορών που υποβλήθηκαν στο υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τη διαφορετική και συχνά αντικρουόμενη εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 612/1977, όπως ισχύει, από φορείς που τώρα έχουν ενταχθεί στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), ως προς το θέμα της δυνατότητας μετατροπής αναπηρικής σύνταξης σε γήρατος και προκειμένου να επιτευχθεί ομοιόμορφη και πιστή εφαρμογή των διατάξεων, στο πλαίσιο του ΕΦΚΑ, παρατίθενται οι παρακάτω επισημάνσεις και διευκρινίσεις:
Σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα μετατροπής σύνταξης αναπηρίας σε σύνταξη γήρατος με τις παραπάνω προνομιακές διατάξεις, τονίζεται ότι δεν υπάγονται συνταξιούχοι που, κατά τη συνταξιοδότησή τους, λόγω αναπηρίας, δεν είχαν συμπληρώσει τον ελάχιστο χρόνο ασφάλισης για συνταξιοδότηση με τον ν. 612/77 και δεν έπασχαν από τις συγκεκριμένες παθήσεις, αλλά απέκτησαν την πάθηση-αναπηρία μεταγενέστερα του χρόνου συνταξιοδότησης, λόγω αναπηρίας.
Αντίθετα, για λόγους χρηστής διοίκησης, δικαίωμα μετατροπής έχουν συνταξιούχοι αναπηρίας με πάθηση υπαγόμενη στις διατάξεις του ν. 612/1977, εφόσον η συγκεκριμένη πάθηση υπήχθη μεταγενέστερα της αίτησής τους στις ειδικές αυτές διατάξεις, καθώς και όσοι έπασχαν από παθήσεις εμπίπτουσες στον ν. 612/77 κατά τη συνταξιοδότησή τους και οι οποίοι ενδεχομένως, λόγω άγνοιας, δεν αιτήθηκαν την υπαγωγή τους στις ανωτέρω σχετικές διατάξεις.
Ο χρόνος συνταξιοδότησης, λόγω αναπηρίας, μπορεί να συνυπολογιστεί μόνο για τη συμπλήρωση των κατ΄ ελάχιστον απαιτούμενων χρονικών προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, λόγω γήρατος, που προβλέπονται από τις γενικές διατάξεις της νομοθεσίας, δηλαδή 4.500 ημέρες ασφάλισης ή 15 έτη ασφάλισης και μόνο για τη λήψη πλήρους σύνταξης, λόγω γήρατος.
Αντιθέτως, δεν μπορεί να συνυπολογιστεί για τη συμπλήρωση χρονικών προϋποθέσεων που ορίζονται από ειδικές διατάξεις νόμων, μεταξύ άλλων, για τη συνταξιοδότηση, λόγω γήρατος, με τις προνομιακές διατάξεις του ν. 612/1977, όπως έχουν επεκταθεί και ισχύουν ή για τη λήψη μειωμένης σύνταξης, λόγω γήρατος.
