«Θηλιά» τα χρονοδιαγράμματα μέχρι τον Ιούνιο για την κυβέρνηση
06/12/17, 06:40
Η «ομοβροντία» μηνυμάτων «μην χαλαρώνετε» εκ των θεσμών είναι ενδεικτική ενός πολύ «θερμού» επταμήνου τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Όσον αφορά, μάλιστα, το δεύτερο αφενός τα «γκάζια» των Βρυξελλών με υπονοούμενο για τις «δυσκολίες» της τέταρτης αξιολόγησης και αφετέρου ο «πάγος» του Ντέκλαν Κοστέλο στα περί «καθαρής εξόδου» από την επιτροπεία και «σκισίματος» των μνημονίων έχουν προκαλέσει επιπλέον αμηχανία στο Μέγαρο Μαξίμου.
Αν λάβουμε υπόψη μας πρώτον, τον αριθμό των προαπαιτούμενων που καλείται και να κλείσει και νομοθετήσει η κυβέρνηση και δεύτερον, τις εσωκομματικές «αντιστάσεις» που βρίσκει για ορισμένα εξ αυτών, τότε είναι ευκολονόητο πως το πολιτικό «θερμόμετρο» θα είναι μόνιμα ανεβασμένο, έστω και αν τα δρώμενα δεν δρομολογήσουν έκτακτες εξελίξεις.
Τα χρονοδιαγράμματα έως τον ερχόμενο Ιούνιο, όταν στα… «χαρτιά» είναι προγραμματισμένη η ολοκλήρωση της δ΄αξιολόγησης, είναι «ασφυκτικά» για την κυβέρνηση, που «πανηγυρίζει» για την τεχνική συμφωνία, που «κλείδωσε» σε χρόνο dt με τους εκπροσώπους των θεσμών. Οι Βρυξέλλες έχουν δώσει τη δική τους εξήγηση για αυτό το «επίτευγμα» στα πάνω από επτά χρόνια κρίσης: το «πακέτο» των δημοσιονομικών έχει μεταφερθεί για την επόμενη αξιολόγηση.
Προς το παρόν, πάντως, μόλις χθες οι θεσμοί μας υπενθύμισαν, κόντρα στις «κορώνες» του Μαξίμου ότι βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για έξοδο από τον «εφιάλτη» των μνημονίων, πως ούτε η γ’ αξιολόγηση έχει «κλείσει». Εκκρεμούν προαπαιτούμενα εκ των 110, όπως και η νομοθέτησή τους σε δύο φάσεις: η μία πριν τα Χριστούγεννα και η άλλη με την κατάθεση ενός πολυνομοσχεδίου με την άφιξη του νέου έτους. Δεδομένων αφενός των επεισοδιακών φυσικών πλειστηριασμών και αφετέρου της συνδικαλιστικής «οργής» για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, ενώ και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θέτουν ζήτημα «ξεπουλήματος» της δημόσιας περιουσίας, εύλογο είναι τα ερωτήματα α) κατά πόσο είναι εφικτός ο στόχος της πολιτικής συμφωνίας στις 22 Ιανουαρίου, στο πρώτο Eurogroup του χρόνου, β) αν τα παραπάνω «αγκάθια» θα μπορούσαν να «σπάσουν-ραγίσουν» την κυβερνητική «συνοχή».
Με «φόντο» το καλό σενάριο, αμέσως μετά το ορόσημο της 22ας Ιανουαρίου θα πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα οι συζητήσεις επί της ρύθμισης του χρέους, των μέτρων, έτσι ώστε το ΔΝΤ να έχει αποφασίσει θετικά για τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα μέχρι το τέλος του ερχόμενου Φεβρουαρίου. Ακολουθούν, εξάλλου, τα τεστ αντοχής των ελληνικών τραπεζών.
Με βάση, ωστόσο και τα πολιτικά ζητήματα στα οποία αναφερθήκαμε, αλλά και τον όγκο των προαπαιτούμενων-πέρα από τα όσα υπολείπονται των 110 έχουν συμφωνηθεί ακόμη 82-αντιλαμβάνεται κανείς πως η κυβέρνηση καλείται να τρέξει σε «υπερμαραθώνιο», προκειμένου να προλάβει τους χρόνους, δίχως πολιτικό κόστος. Όταν και τα 82 «κλειδώσουν», είπε από την πλευρά του πάντως ο Κοστέλο, θα εξεταστεί το ζήτημα του χρέους. Δύσκολο το στοίχημα, αλλά η ιστορία έχει δείξει-τουλάχιστον μέχρι σήμερα-πως η Αριστερά δίνει γη και ύδωρ, χωρίς να διασπάται και μάλιστα παρουσιάζοντας τα μνημόνια, ως συμφωνίες δίχως δημοσιονομικά μέτρα.
Αυτά, θα φανεί…, αν θα χρειαστούν στην τέταρτη αξιολόγηση, όσον αφορά το 2019, με ανοιχτό το ενδεχόμενο για νέες απαιτήσεις από το ΔΝΤ, εάν «βλέπει» πως δεν πρόκειται να επιτευχθεί ο υψηλός στόχος για πλεονάσματα 3,5%. Παράλληλα, στο «τραπέζι» κατά την επόμενη αξιολόγηση θα βρίσκονται οι συντάξεις αναπηρίας, η πορεία των ιδιωτικοποιήσεων, οι αντικειμενικές.
Οι επόμενοι «σταθμοί»
Οι θεσμοί διαμηνύουν σε όλους τους τόνους πως το λεγόμενο clean exit είναι σχεδόν… απίθανο και πως η χώρα θα βρίσκεται σε καθεστώς εποπτείας ακόμη και μετά τη λήξη του ελληνικού προγράμματος το ερχόμενο καλοκαίρι. Επόμενος σταθμός, μετά τις παραπάνω ημερομηνίες, ο Απρίλιος, όταν θα ανακοινωθούν τα επικαιροποιημένα στοιχεία για τα δημοσιονομικά μεγέθη, τα οποία θα κρίνουν και τα… υπερπλεονάσματα.
Καταλυτικός παράγοντας, τα αποτελέσματα των stress tests των ελληνικών τραπεζών, τα οποία θα γνωστοποιηθούν τον ερχόμενο Μάϊο, την «καυτή» άνοιξη για την κυβέρνηση Τσίπρα. Τα ευρήματα των τεστ αντοχής συνδέονται άμεσα με το κατά πόσο οι ελληνικές τράπεζες θα έχουν έως τότε κερδίσει το στοίχημα της μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων, στόχος ο οποίος σχετίζεται σαφώς με το «σαφάρι» των πλειστηριασμών. Ο «αστερίσκος» των συμβολαιογράφων ήταν, πάντως, σαφής, όταν ανακοίνωσαν την αναστολή της αποχής τους: οι διαδικασίες θα ξεκινήσουν, ενώ η κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα δίμηνο να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις της: ότι δεν απειλείται η ασφάλειά τους. Βέβαια, τα χημικά στο ειρηνοδικείο δεν συνάδουν με την κυβερνητική «υποσχετική».
Σε περίπτωση, που ο πρωθυπουργός δεν έχει «λάβει» το χρέος, το ΔΝΤ παίξει «παιχνίδια» με το πρόγραμμα και οι δείκτες δεν δείξουν πλεόνασμα, το «αφήγημα» της καθαρής εξόδου θα «γκρεμιστεί» κι επίσημα και ο κ. Τσίπρας ίσως και να επιλέξει την ηρωική έξοδο μέσω των πρόωρων εκλογών.
Η ερχόμενη άνοιξη, λοιπόν, είναι «βαρόμετρο», ενώ και η Ιταλία θα κινείται σε προεκλογικούς ρυθμούς, δίχως ακόμη να μπορεί να προβλεφθεί πόσο θα έχουν «καταρρεύσει» έως τότε οι τράπεζες της υπό τον όγκο των «κόκκινων δανείων».
