Αντίστροφη μέτρηση για το «ορόσημο» του Αυγούστου του 2018
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
08/08/17, 06:11
08/08/17, 06:11
Του Αλέξη Ρωμανού
«Εάν τον Αύγουστο του 2018 δεν βγούμε από το τρίτο μνημόνιο, τότε θα έχουμε αποτύχει», δήλωσε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, θέτοντας το «ορόσημο» στο οποίο θα κριθεί η κυβέρνηση. Πολλοί εκτιμούν ότι θα αποτελεί πραγματικά θαύμα να επιτύχει κάτι τέτοιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Η αριστερή κυβέρνηση έχει μπροστά της έναν Γολγοθά, με ιδιωτικοποιήσεις, αξιολογήσεις, υψηλούς δημοσιονομικού στόχους , έξοδος στις αγορές, σε μία περίοδο, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει τους ψηφοφόρους να τον εγκαταλείπουν.
Τα χειρότερα για την ελληνική κοινωνία είναι μπροστά, καθώς τους επόμενους μήνες καλείται να επωμισθεί μία σειρά από μεγάλες ανατροπές σε ευαίσθητους τομείς της οικονομίας οι οποίες απορρέουν από τη συμφωνία στη δεύτερη αξιολόγηση αλλά και τις νέες που θα προκύψουν από την τρίτη αξιολόγηση του Φθινοπώρου.
Εκτός από τη φοροκαταιγίδα των 30 δισ. ευρώ έως το τέλος του έτους, αναμένεται «τσουνάμι» κατασχέσεων τραπεζικών καταθέσεων, μισθών, συντάξεων, ενοικίων και άλλων εισοδημάτων για όσους χρωστούν στην εφορία.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να υλοποιήσει 4 αξιολογήσεις στους επόμενους μήνες και για να λήξει το μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018 η κυβέρνηση καλείται να μείνει σε τροχιά εφαρμογής και να ολοκληρώσει ανά τρίμηνο και μία αξιολόγηση.
«Εάν τον Αύγουστο του 2018 δεν βγούμε από το Μνημόνιο, τότε θα έχουμε αποτύχει» δήλωσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, θέτοντας ουσιαστικά και το «ορόσημο» στο οποίο θα κριθεί η κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.
Για να γίνει η έξοδος από τα μνημόνια, η Ελλάδα θα πρέπει να έχει επιτύχει ουσιαστική και πραγματική έξοδο στις αγορές μία , δύο και τρεις φορές μέχρι τον Αύγουστο. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης και τελικά της χώρας.
Αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει η κυβέρνηση να έχει πείσει τις αγορές προχωρώντας σε ουσιαστικές σημαντικές ιδιωτικοποιήσεις, επίτευξη των δύσκολων δημοσιονομικών στόχων κ.α.
Κάποιοι εκτιμούν ότι η αποφυγή ενός νέου μνημονίου θα είναι ένα… θαύμα.
Όπως εγκαίρως έχει γράψει το «Χ» οι ανάγκες των 20 δισ. έως το 2020 οδηγούν μαθηματικά στο 4ο μνημόνιο.
Το τρίτο πρόγραμμα εκπνέει το καλοκαίρι του 2018 και η κυβέρνηση δηλώνει ότι θα βγει μέχρι τότε τρεις και περισσότερες φορές στις αγορές. Όμως μέχρι το 2020 η χώρα θα κληθεί να αποπληρώσει περί τα 20 δις. ευρώ.
Από σημερινή σκοπιά μοιάζει ουτοπικό η Ελλάδα να αντλήσει, με φυσιολογικά επιτόκια, ένα τέτοιο ποσό από τις διεθνείς αγορές. Αν λοιπόν οι πιστωτές θέλουν να αποφύγουν την χρεοκοπία της Ελλάδας, τότε θα πρέπει να καταφύγουν, στα μέσα του 2018, σε ένα τέταρτο πρόγραμμα.
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν τρεις πιθανές επιλογές για τη χώρα: ένα τέταρτο μνημόνιο, η επιμήκυνση της διάρκειας των δανείων ή η μερική ελάφρυνση του ονομαστικού χρέους.
Ένα τέταρτο πακέτο βοήθειας είναι η λιγότερο επιθυμητή λύση, καθώς θα οδηγήσει τους Ευρωπαίους πιστωτές να παρέχουν και πάλι δάνεια στην Ελλάδα, χωρίς να επιλύεται το βασικό πρόβλημα: το αυξανόμενο δημόσιο χρέους (ανέρχεται σήμερα σχεδόν στο 180% του ΑΕΠ έναντι 146 % που ήταν το 2008). Επιπλέον, θα απαιτήσει από την κυβέρνηση να εφαρμόσει περαιτέρω μέτρα λιτότητας που δεν είχαν μέχρι τώρα θετικά οικονομικά αποτελέσματα, οδηγώντας σε περαιτέρω αποδυνάμωση του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα.
Το 4ο μνημόνιο, μπορεί να αποφευχθεί μόνον εάν υπάρξει μια ριζική ελάφρυνση του χρέους καθώς αυτό θα οδηγούσε σε μείωση των επιτοκίων με αποτέλεσμα, πιθανότατα, η Ελλάδα να μπορούσε να σταθεί και πάλι στα πόδια της. Αυτό όμως, ως γνωστόν, είναι πολιτικά αδύνατο σε χώρες όπως τη Γερμανία, τη Φινλανδία και την Ολλανδία.
