Ποια κίνητρα εξετάζονται για τη συγχώνευση και ενίσχυση των μικρών επιχειρήσεων
02/03/21, 08:15
Στην τελική φάση της επεξεργασίας του, με τη συνδρομή ιδιώτη συμβούλου, βρίσκεται το εγχείρημα του οικονομικού επιτελείου για την παροχή φορολογικών και ασφαλιστικών κινήτρων με στόχο τη συγχώνευση μικρών επιχειρήσεων και την ενίσχυση, συν τοις άλλοις, του εξαγωγικού προσανατολισμού τους.
Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, το όλο εγχείρημα θα χρηματοδοτηθεί από τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, και θα επιδιώξει την ανάπτυξη από τις επιχειρήσεις των συγκριτικών πλεονεκτημάτων τους, προκειμένου να βοηθήσουν και στη διαφοροποίηση της οικονομίας.
Μεταξύ των κινήτρων που εξετάζονται, είναι ο χαμηλός φορολογικός συντελεστής για συγκεκριμένα χρονικό διάστημα για τις υπό συγχώνευση εταιρείες, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών σε συνάρτηση με τον τζίρο αλλά και τον αριθμό των εργαζομένων τής κάθε επιχείρησης, η πρόσβαση σε ελκυστικά δανειακά προγράμματα, καθώς και ειδική μέριμνα για όσες επιχειρήσεις έχουν ή θα αποκτήσουν εξωστρεφή χαρακτήρα.
Η προεργασία του σχεδίου παροχής κινήτρων και η μελέτη κάποιων από αυτά, είχε γίνει από ειδική διυπουργική επιτροπή, η οποία διαπίστωσε, μεταξύ άλλων, ότι οι μικρές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν μια σειρά δυσκολιών, που ξεκινούν από την πρόσβασή τους στη χρηματοδότηση και καταλήγουν στην αδυναμία να προσλάβουν προσωπικό, αλλά και να αντεπεξέλθουν στις σύγχρονες ψηφιακές ανάγκες. Εξ αυτού του λόγου, κατέληξε το πόρισμα της διυπουργικής, «η μεγέθυνσή τους αποτελεί μονόδρομο».
Σημειώνεται ότι, η «έκθεση Πισσαρίδη» έχει καταγράψει τη μεγάλη υστέρηση της χώρας σε αυτό το πεδίο και κατ’ επέκταση τις επιπτώσεις στην παραγωγικότητα και την αύξηση του ΑΕΠ. Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στην έκθεση, σε πολλές αγορές υπάρχει κατακερματισμός με πολλές επιχειρήσεις μικρού μεγέθους.
Αν και καταρχήν το πλήθος των επιχειρήσεων σε μια αγορά ευνοεί τον ανταγωνισμό, το πρόβλημα που εμφανίζεται είναι διττής φύσης: πολλές επιχειρήσεις λειτουργούν μη αποτελεσματικά, έχουν δυσχερή πρόσβαση σε χρηματοδότηση και κάνουν χαμηλές επενδύσεις, ενώ ταυτόχρονα η συμπεριφορά τους και κεντρικά χαρακτηριστικά της παραγωγής τους και της ζήτησης προδιαγράφονται από ρυθμιστικούς κανόνες που συνήθως μειώνουν την ένταση του ανταγωνισμού.
Σε άλλους κλάδους, υπάρχει ολιγοπωλιακή διάρθρωση, αλλά και εκεί το ευρύτερο ρυθμιστικό πλαίσιο δεν προωθεί την αποτελεσματική λειτουργία των επιχειρήσεων, ενώ παράλληλα τείνει να θέτει σημαντικά εμπόδια σε όσους δυνητικά θα εισέρχονταν ως νέοι ανταγωνιστές στον κλάδο, καταλήγει το σχετικό εδάφιο της έκθεσης
