Μας… ράβουν νέα μέτρα για το 2018
Aυξάνεται η ανησυχία για τη λήψη νέων επώδυνων μέτρων, μετά και από τις δηλώσεις, πριν από λίγο, Έλληνα αξιωματούχου στο πρακτορείο Reuters, με τις οποίες αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο η Ελλάδα να χρειαστεί και πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα το 2018.
Η ίδια πηγή υποστήριξε πως η Ελλάδα θα επιχειρήσει νέα έξοδος στις διεθνείς αγορές μέσα στους επόμενους 6-7 μήνες, δηλαδή προς τις αρχές του επόμενου έτους. Ακόμα, πρόσθεσε ότι εξετάζεται, σε συνεργασία με τους δανειστές, διόρθωση στη φορολογία αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, καθώς με τον τρόπο που έχει διαμορφωθεί το 2017 δημιουργεί κίνητρο για να δηλώνουν χαμηλότερα εισοδήματα.
Σημειώνεται πως το ΔΝΤ είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα απαιτήσει τη λήψη επιπλέον μέτρων δημοσιονομικής λιτότητας, μετά την «μαύρη τρύπα» εκατ. στα έσοδα , ενώ στον «αέρα» βρίσκεται ο στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ από το 2018.
Στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο νέων μέτρων, δηλώνοντας πρόσφατα ότι υπάρχουν πολύ λίγα μέτρα που πρέπει ακόμη να ληφθούν στο δημοσιονομικό μέτωπο. Άλλωστε στην επιστολή προθέσεων που απεστάλη στην επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ με την οποία ζητείται η συμμετοχή του Ταμείου στο τρίτο Μνημόνιο, η κυβέρνηση αναλαμβάνει τη δέσμευση να εφαρμόσει και νέα δημοσιονομικά μέτρα αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι.
Με τους φορολογουμένους να έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά και τον προϋπολογισμό να μπάζει ήδη νερά, όλα δείχνουν πως οι στόχοι του 2018 δύσκολα θα επιτευχθούν και η κυβέρνηση ίσως αναγκαστεί να προχωρήσει σε νέες διορθωτικές κινήσεις στα δημοσιονομικά. Τα «μαύρα σύννεφα» που συσσωρεύονται πάνω από την οικονομία και δείχνουν νέα μέτρα είναι τα εξής:
-Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το ΑΕΠ δεν αφήνουν περιθώρια για πανηγυρισμούς και αν οι υψηλές προσδοκίες διαψευστούν, τότε το πουλόβερ των πλεονασμάτων θα αρχίζει να ξηλώνεται και τα νέα μέτρα δεν θα αργήσουν να έρθουν.
Στο δεύτερο τρίμηνο οι επενδύσεις έκαναν ελεύθερη πτώση όπως υποδεικνύει η μείωση κατά 17,4% στον ακαθάριστο σχηματισμό κεφαλαίου. Η αύξηση της κατανάλωσης, ανεπαίσθητη από την πλευρά των νοικοκυριών (0,4%), αλλά το παιχνίδι έσωσαν οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης στην κατανάλωση (αύξηση 3,3%). Οι εξαγωγές κατέγραψαν σημαντική αύξηση (9,2%), ενώ οι εισαγωγές αυξήθηκαν με συγκριτικά μικρότερο ρυθμό (3,1%).
Το αποτέλεσμα ήταν αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,8% το δεύτερο τρίμηνο του έτους και μετά την (τρίτη κατά σειρά) αναθεώρηση των εκτιμήσεων της ΕΛΣΤΑΤ για το πρώτο τρίμηνο (0,5% επέκταση έναντι 0,4%) διαμορφώνεται ένας μέσος ρυθμός ανάπτυξης κοντά στο 0,7% για το πρώτο τρίμηνο του έτους. Απογείωση δεν το λες.
Προκειμένου να προκύψει ρυθμός ανάπτυξης 1,8% σε ετήσια βάση απαιτείται ένα μικρό θαύμα. Η ελληνική οικονομία θα πρέπει να αναπτύσσεται με ρυθμό 3% τα δύο τελευταία τρίμηνα του έτους.
Η οικονομία μετά βίας αναπτύχθηκε με ρυθμό 0,8% το δεύτερο τρίμηνο του έτους (από 0,5% το πρώτο τρίμηνο). Αν ο τουρισμός δεν καλύψει το κενό, που ισοδυναμεί με ρυθμούς ανάπτυξης 3% το τρίτο και το τέταρτο τρίμηνο αντίστοιχα, δεν θα επιτευχθεί ο ετήσιος στόχος του 1,8%. Τυχόν μαύρη τρύπα στην ανάπτυξη θα έχει παρενέργειες σε όλα τα μεγέθη του προγράμματος και θα καθορίσει επί τα χείρω τις απαιτήσεις των δανειστών και το καθεστώς επιτροπείας που θα ισχύσει από το φθινόπωρο του 2018 και ύστερα.
- Τα έσοδα του Δημοσίου σημείωσαν μεγάλη υστέρηση τον Ιούλιο θέτοντας σε κίνδυνο, αν όχι τον στόχο για το πλεόνασμα του φετινού προϋπολογισμού, σίγουρα του επόμενου, όπου ο πήχης του 3,5% ήταν, ούτως ή άλλως, υπερβολικά υψηλός. Η υπερφορολόγηση έχει υπερβεί τα όρια αντοχής νοικοκυριών και επιχειρήσεων και αν παγιωθεί η τάση υστέρησης των εσόδων, τότε οι δανειστές θα ζητήσουν νέα επώδυνα μέτρα για το 2018. Στα 97,35 δισ. ευρώ ανήλθαν οι παλαιές και οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο τον Ιούλιο, εξέλιξη που οφείλεται στην αύξηση κατά 2 δισ. ευρώ των νέων ληξιπρόθεσμων οφειλών αυτόν τον μήνα.
Η συνεχής συσσώρευση νέου ληξιπρόθεσμου χρέους παρά το «πογκρόμ» κατασχέσεων αποτελεί ένδειξη κόπωσης των φορολογουμένων όσον αφορά τη δυνατότητα να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, η οποία επιτείνεται τόσο από τους πολύ υψηλούς φορολογικούς συντελεστές όσο και από την παρατεταμένη στασιμότητα της ελληνικής οικονομίας.
-Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα εξακολουθούν να αυξάνονται, παρά τις δεσμεύσεις μείωσής τους. Σκαρφάλωσαν τον Ιούλιο στα 5,4 δισ. ευρώ, στερώντας πολύτιμο οξυγόνο από τις επιχειρήσεις, την ώρα που το Δημόσιο με όπλο τις κατασχέσεις απαιτεί εδώ και τώρα την εξόφληση των φόρων.