Απαισιοδοξία του Economist για τους στόχους της Ελλάδας
Την εκτίμηση πως η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν πρόκειται να αλλάξει το στόχο για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων κάτω του 3,5% του ΑΕΠ, άποψη που παραμένει ισχυρή στην Κομισιόν, εκφράζουν οι αναλυτές του Economist (EIU).
Σύμφωνα με σχετική έκθεση, ειδικοί της EIU αποτιμούν θετικά το έως τώρα έργο της κυβέρνησης της ΝΔ και σημειώνουν πως αυτή προσφέρει τη βάση για μία πιο σταθερή και αποτελεσματική διοίκηση. Ωστόσο καλείται, όπως υπογραμμίζουν, να παλέψει με προκλήσεις που κληρονόμησε από την κυβέρνηση Τσίπρα.
Σημειώνουν ακόμη ότι η Ελλάδα παραμένει σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας και αυτό περιορίζει τα περιθώρια ελιγμών της. Ειδικότερα δεν βλέπουν μία θετική εξέλιξη στη συζήτηση για τα πρωτογενή πλεονάσματα, ώστε να υπάρξει χώρος για μεγαλύτερες φοροελαφρύνσεις και άλλα μέτρα, που θα έδιναν ώθηση στην ανάπτυξη. «Δεν περιμένουμε οι πιστωτές της Ελλάδας να επιτρέψουν στη νέα κυβέρνηση να επαναδιαπραγματευθεί τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα (3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και 2,2% στη συνέχεια)» αναφέρουν και συνεχίζουν: «Με τόσο υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, η ανάπτυξη του πραγματικού ΑΕΠ δεν θα φτάσει πολύ πάνω από το 2%, εμποδίζοντας την προσπάθεια της κυβέρνησης να περιορίσει το χρέος, που σήμερα είναι πάνω από το 180% του ΑΕΠ σε πιο βιώσιμα επίπεδα».
Αυτή δεν είναι βεβαίως η μόνη πρόκληση που αντιμετωπίζει η χώρα. Όπως επισημαίνει η EIU τα πολύ χαμηλά επίπεδα επενδύσεων κατά τη διάρκεια της κρίσης περιορίζουν επίσης τη δυναμική της ανάπτυξης μεσοπρόθεσμα. Υπό τις συνθήκες αυτές εκτιμούν ότι την περίοδο 2020-2024 κατά μέσο όρο το ελληνικό ΑΕΠ θα αναπτυχθεί με ρυθμούς 2,2% ετησίως. Η καλύτερη χρονιά προβλέπεται να είναι το 2021 με ανάπτυξη 2,4%, ενώ στη συνέχεια οι ρυθμοί θα επιστρέψουν κοντά στο 2%. Για όλο αυτό το διάστημα αναμένουν υποτονικό πληθωρισμό.
Όσον αφορά στους κινδύνους για την πρόβλεψη, που θα βλέπαμε δηλαδή σε ένα αρκετά δυσμενές σενάριο, είναι:
α) Μία περαιτέρω ενίσχυση του εμπορικού προστατευτισμού, που θα οδηγήσει σε ευρείας κλίμακας εμπορικό πόλεμο
β) Διατήτηρηση του φορολογικού βάρος σε υψηλά επίπεδα (πολύ υψηλές πιθανότητες)
γ) Η Ελλάδα να χρειαστεί μία νέα προληπτική γραμμή, όταν εξαντληθεί το μαξιλάρι ρευστότητας (υψηλές πιθανότητες)
δ) Η αύξηση του κατώτατου μισθού να αυξήσει την ήδη υψηλή ανεργία των νέων
ε) η μετα-προγραμματική περίοδος να πάει στραβά, οδηγώντας σε νέα κρίση