Ο μαγικός αριθμός «4%»
11/06/19, 07:30
Στο 4% τοποθετεί τον στόχο για τον ρυθμό ανάπτυξης ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος ένα μήνα πριν τις εθνικές εκλογές περιοδεύοντας και δίνοντας συνεντεύξεις στον ξένο Τύπο, παρουσιάζει το γαλάζιο «μείγμα» για την επιστροφή της χώρας σε τροχιά ανάκαμψης.
Πρόκειται για αριθμό-κλειδί για την ελληνική οικονομία, σύμφωνα με τους οικονομικούς αναλυτές, προκειμένου να στηριχτεί εκτός των άλλων και η μείωση των φόρων, αλλά κυρίως αυτό που ενδιαφέρει τις αγορές, η μείωση του δημοσίου χρέους.
Το δημόσιο χρέος
Το ζήτημα του χρέους είναι μία δύσκολη εξίσωση, καθώς παραμένει πολύ μεγάλο σε σχέση με το οικονομικό μέγεθος της χώρας, δηλαδή σε σχέση με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) που είναι η αξία του συνόλου των προϊόντων και υπηρεσιών, που παράγει μια χώρα σε ένα χρόνο. Το ελληνικό χρέος αντιστοιχεί σε περισσότερο από 170% του ΑΕΠ και ο δείκτης αυτός είναι ο υψηλότερος στην Ευρωζώνη.
Εάν η Ελλάδα καταφέρει να περάσει σε ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης, έτσι ώστε η οικονομία να μεγαλώσει, τότε χρέος θα μειωθεί σε σχετικούς όρους, δηλαδή σε βαθμό που να αντιστοιχεί σε μικρότερο ποσοστό σε σχέση με το ΑΕΠ.
Πάντως, ο ΣΥΡΙΖΑ παραδίδει έναν αναιμικό ρυθμό ανάπτυξης, γεγονός που δυσκολεύει περαιτέρω το στοίχημα της επόμενης κυβέρνησης.
Η επίτευξη υψηλών ρυθμών ανάπτυξης θα φέρει μεγαλύτερα έσοδα, κλείνοντας «τρύπες» στον προϋπολογισμό, θα στηρίξει τη μείωση της φορολογίας και θα πείσει δανειστές και αγορές για τη δυναμική της ελληνικής οικονομίας.
Η ικανότητα της Ελλάδας να επιτύχει υψηλή ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια είναι το κλειδί, για να καθησυχαστούν οι επενδυτές όσον αφορά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Αντίθετα, με χαμηλή ανάπτυξη, η Ελλάδα ενδέχεται να χρειαστεί περαιτέρω μέτρα αναδιάρθρωσης του χρέους σε 10-15 χρόνια, γεγονός που θα μπορούσε να δημιουργήσει ανησυχίες στις αγορές.
Η χαμηλότερη ανάπτυξη θα μπορούσε να αυξήσει το δημοσιονομικό έλλειμμα (ο κανόνας είναι ότι η μείωση της ανάπτυξης κατά 0,2% αυξάνει το έλλειμμα κατά 0,1% του ΑΕΠ), το οποίο αποτελεί και αυτό βασική κινητήρια δύναμη της βιωσιμότητας του χρέους. Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι μία πιο φιλική προς την ανάπτυξη δημοσιονομική στρατηγική, η οποία θα συμβάλει στην τόνωση της ανάκαμψης μεσοπρόθεσμα και θα στηρίξει την εμπιστοσύνη των επενδυτών.
Από την πλευρά του, ο κ. Μητσοτάκης αναφερόμενος στο κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ, επιδιώκει να δώσει ώθηση στην οικονομία με μεταρρυθμίσεις και μειώσεις φόρων.
«Με χαμηλότερους φόρους, ταχύτερη υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και εκσυγχρονισμό του κράτους, θα προσελκύσουμε επενδύσεις και θα επιτύχουμε πολύ υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης από τη σημερινή κυβέρνηση», δηλώνει ο ίδιος στη Handelsblatt, ενώ όσον αφορά την αντίδραση των αφορών στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, τονίζει «οι αγορές επιβραβεύουν την επερχόμενη αλλαγή κυβέρνησης».
Επισημαίνει δε ότι ετήσιοι ρυθμοί ανάπτυξης 4% είναι στόχος απολύτως ρεαλιστικός για μια οικονομία, που έχασε το ένα τέταρτο της παραγωγής της κατά τα χρόνια της κρίσης.
Εταιρική φορολογία
Για να αυξηθεί η τάση ανάπτυξης, θα πρέπει να υπάρξει μείωση των φόρων εισοδήματος των εταιρειών.
Κάτι που έχει αντιληφθεί ο πρόεδρος της ΝΔ, που δηλώνει ότι θα μειώσει την εταιρική φορολογία από το 28%, όπου είναι σήμερα σε 20% και ενώ η φορολογία μερισμάτων θα περιοριστεί στο 5% από 10%.
Άλλες χώρες, όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία έχουν ήδη μειώσει τους εταιρικούς φόρους από το 2014/15 και 2015/16, αντίστοιχα. Ενώ μια μείωση του ΦΠΑ θα αυξήσει την κατανάλωση βραχυπρόθεσμα, το οποίο είναι ευπρόσδεκτο σε μια περίοδο ύφεσης, η περικοπή των εταιρικών φόρων θα ενισχύσει την τάση της ανάπτυξης μακροπρόθεσμα.
Προσέλκυση επενδύσεων
Την ίδια στιγμή, ο κ. Μητσοτάκης επενδύει στο στοίχημα της προσέλκυσης επενδύσεων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι για να μπορέσει η οικονομία να «τρέχει» με ρυθμούς πάνω από 3%, θα πρέπει ετησίως να γίνονται επενδύσεις άνω των 40 δισ. ευρώ.
Οι επενδυτικές ανάγκες της χώρας, για να στηριχθεί πραγματική οικονομική μεγέθυνση 3%-4% ετησίως, εκτιμώνται σε περίπου 210 δισ. ευρώ για την πενταετία 2018-2022, δηλαδή να γίνονται 42 δισ. ευρώ επενδύσεις ετησίως. Οι προβλεπόμενες ροές χρηματοδότησης για την ίδια περίοδο περιορίζονται περίπου στα 100 δισ. ευρώ, δημιουργώντας ένα αθροιστικό χρηματοδοτικό κενό της τάξης των 110 δισ. ευρώ.
