Τα μηνύματα της κάλπης για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
Το ότι η πλειονότητα των ψηφοφόρων, που στήθηκε χθες στις «ουρές» στα εκλογικά κέντρα για την ανάδειξη του προέδρου της νέας Κεντροαριστεράς, αποτελεί... τη χαμένη δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αυτονόητο για την κυβέρνηση Τσίπρα.
Αυτό που σίγουρα αποτέλεσε έκπληξη, ακόμα και για τους «μνηστήρες» του φορέα, είναι η εντυπωσιακή συμμετοχή των πολιτών στο κάλεσμα τους για την αναγέννηση του ιστορικού αυτού χώρου στην ελληνική πολιτική σκηνή...
Το «φράγμα» των 200.000 ψήφων «έσπασε»... εύκολα, ξεπερνώντας τις εκτιμήσεις των υποψηφίων και των εμπλεκομένων στην όλη εκλογική διαδικασία, γεγονός που αποδείχτηκε και από την έλλειψη ψηφοδελτίων σε ορισμένα κέντρα.
Η ανταπόκριση του κόσμου έκλεισε τα «κακά στόματα» σε Μαξίμου και Κουμουνδούρου, που ανέμεναν κλάματα αντί για γέλια το βράδυ της περασμένης Κυριακής, με τη Φώφη Γεννηματά να προηγείται με συντριπτικό ποσοστό.
Καλά τα μαντάτα, όμως, και για τον κ. Ανδρουλάκη, που τερμάτισε δεύτερος στην «κούρσα» για την ηγεσία, κι ο οποίος φαίνεται να έχει «αγγίξει» τους νέους, που αναζητούν, αυτό που λέμε, καινούριο «αίμα»...
Κάτι μας θυμίζει: τα συμπεράσματα της κάλπης του 2015, με τον Αλέξη Τσίπρα να επικρατεί έναντι του Αντώνη Σαμαρά και ο κόσμος να εναποθέτει τις ελπίδες του στη νέα κι...«άφθαρτη», όπως πίστευε, πολιτική του «φιγούρα».
Σίγουρα, τα «βλέμματα» τώρα στρέφονται, μεταξύ άλλων, στο πώς θα κινηθεί από σήμερα και πέρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας απέναντι της ακόμη έναν δύσκολο, όπως αποδείχτηκε, αντίπαλο, πέρα από τη ΝΔ, η οποία έχει παγιώσει το μεγάλο προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις.
Η ανταπόκριση του κόσμου στο κάλεσμα για την αναγέννηση της Κεντροαριστεράς αποτελεί ένα ηχηρό μήνυμα για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση του σε μία πολύ κρίσιμη συγκυρία για το κόμμα της Αριστεράς, που όλο και χάνει έδαφος...
Ενδεχομένως δε να αποτελεί και έναν προάγγελο για τις μελλοντικές εξελίξεις, αν υποθέσουμε πως ο κ. Τσίπρας «δραπετεύσει» μέσω των εκλογών μέσα στο 2018.
Είναι ξεκάθαρο πια πως οι ψηφοφόροι που το 2015 μεταπήδησαν στον ΣΥΡΙΖΑ από το τότε ΠΑΣΟΚ, νιώθοντας πως δεν είχαν εναλλακτική που να τους εκφράζει καθώς το κόμμα τους βρισκόταν στο μεταίχμιο της «επιβίωσης», επέστρεψαν στο... κέντρο, έχοντας βρει το φορέα που τους αντιπροσωπεύει.
Πρόκειται για το στοίχημα, που δεν μπόρεσε να πετύχει ο κ. Τσίπρας: να διατηρήσει την «πίτα» εκείνη που «μπέρδεψε» πριν δύο χρόνια το ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Βέβαια, εντός των 210.000 ψηφοφόρων βρέθηκαν κι εκείνοι, που δεν «σταύρωσαν» το κόμμα της Κουμουνδούρου το 2015, αλλά ενδεχομένως τη ΝΔ είτε ακόμη κι όσοι δεν κινητοποιήθηκαν καν στις τελευταίες εκλογές, κοινώς δεν ψήφισαν.
Για την κυβέρνηση Τσίπρα η συμμετοχή στις χθεσινές εκλογές αποδεικνύει εμπράκτως την απογοήτευση των Ελλήνων πολιτών με τους χειρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ. Και λέμε «εμπράκτως», διότι το πολιτικό βαρόμετρο, οι δημοσκοπήσεις και οι έρευνες αποτελούν για το Μαξίμου ένα μέρος του «πολέμου» που δέχεται η Αριστερά από τους αντιπάλους της, όπως διαμηνυουν στελέχη του.
Οι πολίτες έδειξαν με την ψήφο τους πως αναζητούσαν μια ενδιάμεση δύναμη στην πολιτική σκηνή της χώρας σε καιρούς δύσκολους, με πολλές προκλήσεις μπροστά.
Το αν ζητήματα, που έχουν δει πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, επηρέασαν περαιτέρω τον κόσμο, έτσι ώστε να σηκωθεί από τον καναπέ και να πάει να ψηφίσει, έστω κι ως «φίλος» κι όχι ως «μέλος», δεν μπορεί κανείς να το πει με βεβαιότητα.
Ωστόσο, τα στατιστικά δείχνουν, σε οποιαδήποτε εκλογική αναμέτρηση, πως οι αναποφάσιστοι ορίζουν τις τάσεις. Είναι εκείνοι που ρίχνουν την ψήφο με βάση τις σκέψεις της τελευταίας στιγμής.
Στο πλαίσιο αυτό, καταλαβαίνει κανείς πως το τελευταίο δίμηνο, όπου δόθηκε η κυρία «μάχη» από τους υποψηφίους, τα πρωθυπουργικά αφηγήματα δεν έπιασαν τόπο. Ανατράπηκαν γρήγορα στην πορεία.
Χαρακτηριστικό το διπλό επενδυτικό «χαστούκι» για Σκουριές κι Ελληνικό, με τη χώρα να εκτίθεται και στο εξωτερικό για μη τήρηση των συμφωνηθέντων και για έναν ανελέητο «διωγμό» των επενδυτών, τη στιγμή που η κυβέρνηση προωθούσε φιλοεπενδυτικο προφίλ.
Σκάνδαλα, όπως οι τηλεφωνικές συνομιλίες του Πάνου Καμμένου με τον ισοβιτη Γιαννουσάκη, το «χρυσό» ταξίδι του ίδιου στο Λονδίνο, ο «χαμός» με τη συμφωνία περί πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία, αλλά κι η συνειδητή επιλογή της υπερφορολόγησης, που «γονάτισε» τη μεσαία τάξη, καθώς και τα ζητήματα ανομίας που έχουν «ισοπεδώσει» το αίσθημα της ασφάλειας των πολιτών, έχουν ενισχύσει τη λαϊκή οργή.
Και... τώρα;
«Πόλωση», είναι η απάντηση. Αυτή την τακτική αναμένεται να ακολουθήσει η κυβέρνηση, με πρωταρχικό σκοπό πάντα να συσπειρώσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να «ξορκίσει» το ενδεχόμενο μελλοντικών διαρροών από τους «153», καθώς δίχως το «μπετόν αρμέ», ο κ. Τσίπρας γνωρίζει καλά πως είναι δύσκολο να παραμείνει στην εξουσία, δεδομένων πάντα των ευρημάτων των δημοσκοπήσεων, με τις τελευταίες εξ αυτών να σημειώνουν πως το κόμμα της Αριστεράς έχασε το ποσοστό, που «τσίμπησε» το περασμένο καλοκαίρι.
Η τακτική της «πόλωσης», βέβαια, θα έχει ως στόχο και τους ψηφοφόρους της νέας Κεντροαριστεράς, έτσι ώστε εκείνοι να έχουν αλλάξει παράταξη έως τις επόμενες εκλογές.
Πώς; «Γυρίζοντας» την ατζέντα. Τραβώντας τα «βλέμματα» από το «καυτό» μέτωπο της οικονομίας, εν μέσω γ' αξιολόγησης, και ρίχνοντας τους «προβολείς» σε μία σειρά άλλων ζητημάτων, που κάνουν ντόρο.
Πάντως, η εκλολογία μετά και τη χθεσινή συμμετοχή για την ανάδειξη του ηγέτη της νέας Κεντροαριστεράς «φουντώνει»! Πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές σημειώνουν πως η ερχόμενη άνοιξη είναι «βαρόμετρο» για έκτακτες εξελίξεις, καθώς λίγο πριν τη λήξη του προγράμματος θα έχει φανεί, αν η χώρα θα ζήσει τη λεγόμενη «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια και την επιτροπεία, όπως λέει η κυβέρνηση.