Η «ακυβέρνητη» Γερμανία απειλεί τη λήψη μέτρων για το χρέος
Με μια πρωτοφανή πολιτική κρίση βρίσκεται αντιμέτωπη η Γερμανία, μετά την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
H χώρα κινδυνεύει να μείνει «ακυβέρνητη» για πολλούς μήνες, εάν προκηρυχτούν νέες εκλογές.
Η ακυβερνησία στη Γερμανία απειλεί και τις όποιες ρυθμίσεις του ελληνικού χρέους.
Η ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης το αργότερο έως τον Ιανουάριο αποτελεί μεγάλο στοίχημα, αν πραγματικά θέλει η κυβέρνηση να βάλει στις αρχές του νέου έτους - όταν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα επανεξετάσει τη στάση του έναντι του ελληνικού προγράμματος - στο τραπέζι το θέμα του χρέους και την επόμενη μέρα μετά το τρίτο πρόγραμμα.
Όμως εάν δεν υπάρχει γερμανική κυβέρνηση με ποιον θα «συνομιλήσει» το Ταμείο;
Σ΄αυτό το ζήτημα, της ουσιαστικής ελάφρυνσης του χρέους επιμένει το ΔΝΤ. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την επιμήκυνση του χρόνου ωρίμανσης των ομολόγων και το κυριότερο το "κλείδωμα" του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους κάτι που μπορεί να γίνει με όρους και εργαλεία της αγοράς.
Η αποτυχία του σχεδίου «Τζαμάικα» προκαλεί προβληματισμό στο οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης καθώς ο χρόνος για το χρέος «τρέχει» και το deadline που έχει δώσει το ΔΝΤ είναι ο Φεβρουάριος.
Όσο το πολιτικό σκηνικό στη Γερμανία είναι ρευστό, είναι προφανές πως η Ελλάδα και το ΔΝΤ δεν θα έχουν ξεκάθαρη θέση για το τι ακριβώς θέλει η Γερμανία για το ελληνικό χρέος. Συγκεκριμένα αυτό που εκκρεμεί είναι ο προσδιορισμός και η εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για την απομείωση του ελληνικού χρέους. Όμως εάν δεν υπάρχει υπουργός Οικονομικών στη Γερμανία, είναι σαφές πως η συζήτηση δεν μπορεί να προχωρήσει.
Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα, έχουν αποφασιστεί σε γενικές γραμμές από την απόφαση του Eurogroup του Μαΐου 2016, αλλά απομένει η εξειδίκευσή τους, την οποία ζητεί η ελληνική πλευρά προκειμένου να βελτιωθεί το κλίμα στις αγορές καις την οικονομία γενικότερα. Στο πακέτο των μέτρων που είχε αποφασιστεί από το Eurogroup, προστέθηκε και η γαλλική πρόταση για τη σύνδεση των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους με τους ρυθμούς μεταβολής του ΑΕΠ. Πρόκειται για τη «ρήτρα ανάπτυξης», η οποία θα ενεργοποιείται κάθε φορά που υστερεί των στόχων ο πήχης της ανάπτυξης.
Υπενθυμίζεται πως τα μέτρα για το χρέος περιλαμβάνουν τις ακόλουθες παρεμβάσεις:
- Την κατάργηση του αυξημένου περιθωρίου στα επιτόκια
- Την επιστροφή των κερδών από ANFA και SMP (σ.σ.: που έχουν η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης από τις αγορές ελληνικών ομολόγων)
- Από τον ανασχεδιασμό (reprofiling) των δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) με επιμήκυνση της σταθμισμένης μέγιστης μέσης διάρκειας των δανείων του ΕΤΧΣ κατά 15 χρόνια, πλαφόν στις αποπληρωμές των δανείων του ΕΤΧΣ στο 0,4% του ΑΕΠ έως το 2050, μερική αναστολή πληρωμών τόκων για δάνεια του ΕΤΧΣ έως το 2050 και την αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ, περίπου 11,5 δισ. ευρώ, που έχουν απομείνει και τα οποία έχουν επιτόκιο 3,8% ενώ τα δάνεια από τον ESM κοστίζουν μόλις 0,8% - 0,9%.