Σε «συμπληγάδες» η κυβέρνηση μετά την «άνω τελεία» στα μέτρα
Της Βούλας Μαλαίνου
Κάθε φορά, λίγο πριν την έναρξη των διαπραγματεύσεων στις αίθουσες του Χίλτον, βρισκόμαστε στο... ίδιο έργο θεατές!
Όπως και τώρα, ενόψει της τρίτης αξιολόγησης. Αθήνα και δανειστές υποστηρίζουν (ξανά) πως στόχος είναι η ολοκλήρωση της εντός των χρονοδιαγραμμάτων, εντούτοις- τουλάχιστον μέχρι στιγμής- τα δεδομένα φέρνουν μνήμες από τις διαβουλεύσεις του 2016, οι οποίες μάλιστα εξελίχθηκαν σε ένα "θρίλερ", με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να δώσει γη και ύδωρ και οι Έλληνες να βρεθούμε με ακόμη ένα μνημόνιο στις πλάτες.
Η Αθήνα και πάλι ανάμεσα σε συμπληγάδες. ΔΝΤ και Ευρωπαίοι διαφωνούν ως προς τον στόχο του πλεονάσματος του 2018 και αν και οι δύο πλευρές αποκλείουν το ενδεχόμενο των νέων μέτρων για το επόμενο έτος, ωστόσο καμία δεν έχει γνωστοποιήσει πως θα καλυφθεί το κενό ως προς τις εκτιμήσεις τους. Ως αποτέλεσμα, η γ' αξιολόγηση ξεκινά με αναπάντητα βασικά, «καυτά» ερωτήματα, όπως η συμμετοχή ή η αποχή του Ταμείου από το ελληνικό πρόγραμμα.
Απάντηση, σαφώς, δεν αναμένεται ούτε κατά το ραντεβού του πρωθυπουργού με την Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία θα...στρώσει και το χαλί για το εν συνεχεία τετ-α-τετ του Αλέξη Τσίπρα με τον Ντόναλντ Τραμπ. Ο ίδιος, άλλωστε, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος επεσήμανε πως το ΔΝΤ θα ξεκαθαρίσει τη στάση του μετά τα Χριστούγεννα, προς τον Φεβρουάριο, όταν μάλιστα θα διεξαχθούν και τα stress tests των ελληνικών τραπεζών.
Είναι σαν το Ταμείο είτε να βάζει άνω τελεία στο ζήτημα των μέτρων για το 2018 είτε να πετάει το «μπαλάκι» στους Ευρωπαίους, για να ζητήσουν εκείνοι από την κυβέρνηση Τσίπρα«περισσότερα», είτε να «παίζουν» και τα δύο σενάρια. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το ζητούμενο της Ουάσιγκτον είναι η ρύθμιση του χρέους- σχετικά άμεσα-, έτσι ώστε να δώσει την τελική απάντηση για την συμμετοχή ή μη στο πρόγραμμα της χώρας μας.
Από την Ηρώδου Αττικού διαρρέεται πως το θέμα του χρέους θα κλειδώσει τον ερχόμενο Φεβρουάριο, ωστόσο τηρούνται γενικά χαμηλοί τόνοι μετά την ήττα της 15ης Ιουνίου, όταν είπαν «ναι σε όλα», αλλά για το χρέος πήραμε μόνο υποσχετικές.
Στην πρώτη περίπτωση, το προσωρινό «πάγωμα» στις συζητήσεις για μέτρα προκύπτει από τη στάση αναμονής, που θα επιδιώξει να τηρήσει το ΔΝΤ, περιμένοντας τα αποτελέσματα των τεστ κοπώσεως, τα στοιχεία για το πλεόνασμα και τα πλάνα των Ευρωπαίων για το φλέγον ζήτημα της ελάφρυνσης.
Στη δεύτερη περίπτωση, η κυρία Λαγκάρντ πιέζει τους Ευρωπαίους εταίρους να λάβουν τώρα αποφάσεις για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, αλλιώς εκείνοι θα κληθούν να ζητήσουν μέτρα από την Αθήνα.
Η «υπόγεια» μέχρι τώρα- καθώς οι Ευρωπαίοι δεν έχουν ακόμη απαντήσει ή σχολιάσει τα «γκάζια» Λαγκάρντ και Τόμσεν για τα περί χρέους- κόντρα Ουάσιγκτον-ΕΕ αποτελεί ένα μεγάλο «αγκάθι» και σε αυτή την αξιολόγηση, παρόλο που ο κ Τσακαλώτος, όπως ο ίδιος είπε, αποκόμισε το συμπέρασμα πως Αθήνα και ΔΝΤ συμφωνούν ως προς την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους.
Προς το παρόν και με βάση και την «κοινωνική ατζέντα» της αξιολόγησης, ο κίνδυνος να εκτροχιαστούν τα χρονοδιαγράμματα είναι ορατός και το «πιστόλι» για τα μέτρα πάνω στο τραπέζι. Όλες οι πλευρές, μεταξύ άλλων και η ΤτΕ, χτυπούν «καμπανάκι», σε περίπτωση που επαναληφθεί το «σήριαλ»της β' αξιολόγησης. Δεν αρκεί, όμως. Γιατί ακόμη και ΔΝΤ και ΕΕ να τα βρουν, δεν ξέρουμε κατά πόσο θα τα έχουν βρει Μαξίμου και Κουμουνδούρου, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, αφότου πολύ κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα θα έχουν τεθεί επί τάπητος.
Πάντως, η κυβέρνηση επιλέγει να κινηθεί στη "γραμμή" μια στο "καρφί και μια στο πέταλο" όσον αφορά τις σχέσεις της με το Ταμείο, το οποίο από τη μία παρουσιάζει, ως "σύμμαχο" για το χρέος και από την άλλη τονίζει πως και χωρίς το ΔΝΤ ζει...
Κάθε πλευρά ασκεί πιέσεις, το ίδιο γίνεται πάντα. Υπάρχει, όμως, και άλλο ένα σημαντικό ζήτημα, που και δεν έχει διευκρινιστεί και αποτελεί "μέτωπο" ενόψει της αξιολόγησης: το λεγόμενο "clean exit", που από το Μαξίμου "διαβάζεται", ως ο απόλυτος στόχος, ως η έξοδος από την επιτροπεία, ενώ από τους θεσμούς, ως μία "ουτοπία", αφού η Ελλάδα θα συνεχίσει να βαδίζει στα βήματα της λιτότητας για... χρόνια, όπως λένε.
Όσον αφορά τον πρωθυπουργό, ο οποίος βλέπει Λαγκάρντ και Τραμπ, είναι αναμενόμενο πως θα επιστρατεύσει την επικοινωνιακή του τακτική, «δείχνοντας» καταρχήν σε πολιτική στήριξη από τον πλανητάρχη, αφενός καθώς γίνεται λόγος και από δυο πλευρές για μια ιστορική συνάντηση με σημαντικές προοπτικές και αφετέρου γιατί το ραντεβού θα ακολουθήσει του αντίστοιχου με την κυρία Λαγκάρντ, η οποία θα έχει δηλώσει στήριξη για το χρέος.
Έτσι, ο κ. Τσίπρας θα στήσει ένα ακόμη επικοινωνιακό «αφήγημα», προκειμένου να ελιχθεί, όταν θα κληθεί να δώσει μία «γεύση» στο… αριστερό του-πάνω από όλα-ακροατήριο για το τι αποκόμισε από τις κορυφαίες αυτές επαφές του στην Ουάσινγκτον.
Αναφορικά με τη συνάντηση Τσίπρα-Τραμπ, ο πρωθυπουργός αναμένεται να αναδείξει την Ελλάδα, ως χώρα αξιόπιστη και γεωπολιτικά σταθερή, ειδικά εν μέσω κρίσης με την Τουρκία, αλλά και να τονίσει την «αγάπη» της Αριστεράς για τις επενδύσεις, καθώς το «μενού» στην Ουάσινγκτον συμπεριλαμβάνει και επαφές με κορυφαίους «παίκτες» της αμερικανικής αγοράς.
Αμυντική συνεργασία, οικονομικές επενδύσεις, ενεργειακή ασφάλεια, ισχυροί πολιτιστικοί δεσμοί είναι στην «ατζέντα», με το Μαξίμου να προετοιμάζει κατάλληλα τον πρωθυπουργό, ύστερα μάλιστα από την πολιτική ήττα που ο ίδιος υπέστη στην ψηφοφορία για την αλλαγή φύλου.