Η «κραυγή» της Μάγδας Φύσσα
17/09/19, 15:03Για τη δολοφονία του γιου της, Παύλου, 6 χρόνια από τις επαγγελματικές μαχαιριές που δέχθηκε από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά, μίλησε την Τρίτη η Μάγδα Φύσσα, σε συνέντευξη της στην «Εφημερίδα των Συντακτών», με αφορμή την επέτειο της δολοφονίας του παιδιού της.
Η ίδια θυμάται πως αισθάνθηκε όταν έμαθε για τη δολοφονία του παιδιού της και συγκλονίζει:
«Στο πρώτο άκουσμα ότι ο Παύλος έφυγε κι εγώ δεν θα ξαναδώ ποτέ το παιδί μου, το πρώτο που έπρεπε να διαχειριστώ είναι πώς θα ζήσω χωρίς τον Παύλο. Τι ήθελα να κάνω και τι έπρεπε να κάνω, δηλ. να συνεχίσω να ζω, έχοντας άλλο ένα παιδί κι ένα εγγόνι. Δεν σκεφτόμουν καθόλου. Προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα τον ξαναδώ, δεν θα ξανανοίξει την πόρτα, δεν θα ακούσω το κλειδί. Το μυαλό μου για μεγάλο διάστημα δεν με άφηνε να σκεφτώ τον δολοφόνο, τους δολοφόνους, το πώς έγινε. Μόνο ότι δεν θα τον ξαναδώ. Μετά μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ τι έχει γίνει, ποιος τον σκότωσε, ποιος τον μαχαίρωσε. Είχε ξεκινήσει το δικαστήριο όταν εγώ είδα το βίντεο. Τώρα για μένα είναι πολύ χειρότερα τα αισθήματά μου. Τους μισώ. Τώρα θα ήθελα πολύ να τους δω να υποφέρουν, δεν θα ήθελα να πεθάνουν, αλλά να υποφέρουν».
Στην ερώτηση αν μετράει για εκείνη το ότι η Χρυσή Αυγή διώχθηκε από το Κοινοβούλιο και ότι μέλη της δικάζονται ως εγκληματίες, η Μάγδα Φύσσα απάντησε:
«Είναι το αποτέλεσμα του αγώνα που όλοι έχουμε κάνει, κι εγώ μέσα σε αυτόν, για να δικαιωθεί η κοινωνία όχι εμείς. Για να μπορέσει αυτή η κοινωνία που δεν τους θέλει, που έχει υποφέρει από αυτούς, να τους δει να ξεκουμπίζονται από αυτή τη χώρα. Αυτό όμως, δεν είναι για εμάς, εμείς δικαίωση δεν θα βρούμε ποτέ, κακά τα ψέματα. Κι αν μιλήσουμε για δικαιοσύνη, δεν υπάρχει δικαιοσύνη, νομοθεσίες υπάρχουν, μόνο νόμοι. Ποιος περιμένει να βρει δικαιοσύνη όταν φτάνει να χάσει με αυτόν τον τρόπο το παιδί του; Υπάρχει κάτι που μπορεί να φέρει τον Παύλο πίσω;».
Η ίδια σε άλλη ερώτηση απαντά ότι «… είναι μεγάλος πόνος για εμένα να πηγαίνω στη δίκη, δεν είναι εύκολο, όμως δεν θέλω να νιώσει κανένα παιδί ότι είναι μόνο του εκεί. Όταν εγώ ζητώ από τον κόσμο να είναι εκεί, γιατί τους αφορά όλους, δεν θέλω να είναι μόνοι τους. Όχι, βέβαια ότι τους παρέχω καμία προστασία, αλλά θέλω να νιώθουν την παρουσία μου, ότι είμαι κι εγώ εδώ και μαζί σας το περνώ όλο αυτό. Η αλήθεια είναι ότι και για τους ίδιους είναι μεγάλο το κόστος και η ταλαιπωρία και το χειρότερο δεν έχουν τη στήριξη που θα έπρεπε».
H κ. Φύσσα επίσης, πρόσθεσε τέλος ότι «περιμένω κάθε βράδυ να ακούσω το κλειδί στην πόρτα» και ανέφερε ότι «δεν θέλω να είμαι αχάριστη. Έχασαν τον Παύλο κι απέκτησα τόσα παιδιά κι όταν περπατάω στον δρόμο κι ακούω να με φωνάζουν «μάνα» και να με πιάνουν από τον ώμο, αυτό είναι για εμένα συγκλονιστικό».
