Με βήμα «αργό» οι αλλαγές στη δομή ΕΕ - Ευρωζώνης
Η καθυστέρηση στο σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία και το αποτέλεσμα των Ιταλικών εκλογών μεταθέτουν προς το τέλος του 2018 τις ριζικές μεταρρυθμίσεις που θέλουν οι Βρυξέλλες.
Λιγότερη κρίσιμη από όσο θα ήθελαν τα ισχυρά κέντρα λήψης αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα είναι η Σύνοδος Κορυφής των ηγετών της ΕΕ που συνέρχεται αύριο και την Παρασκευή στις Βρυξέλλες, προκειμένου να συζητηθούν οι μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις στο σύνολο της ΕΕ αλλά και της Ευρωζώνης.
Παρά το αρχικό χρονοδιάγραμμα που είχε θέσει η Κομισιόν προς το τέλος του 2017 και το οποίο ανέφερε πως οι αλλαγές θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2018, αυτό πολύ δύσκολα θα συμβεί. Η εξάμηνη καθυστέρηση στο σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία καθώς και το αποτέλεσμα των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών στην Ιταλία έχουν πάει «προς τα πίσω» την ημερομηνία που θα παρουσιαστούν οι αλλαγές και θεωρείται πως σημαντική πρόοδος πρόκειται να σημειωθεί όχι στην αυριανή Σύνοδο αλλά στη Σύνοδο του Σεπτεμβρίου.
Το ΕΝΤ και η τραπεζική ένωση
Στη δημόσια συζήτηση για τις μεταρρυθμίσεις στην Ευρωζώνη κυριαρχεί το θέμα ολοκλήρωσης της τραπεζικής ενοποίησης και η μετατροπή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. Οι ηγέτες της Ευρωζώνης θέλουν τη δημιουργία του ΕΝΤ για να αποκλείσουν το ΔΝΤ και κατά συνέπεια άλλες χώρες που συμμετέχουν στο Ταμείο, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα από το ενδεχόμενο εμπλοκής σε μια καινούργια κρίση με την οποία μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη κάποια χώρα μέλος της ΕΕ. Ακόμα, το ΕΝΤ θα σημάνει και την έξοδο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) από τα προγράμματα διάσωσης.
Η ολοκλήρωση της τραπεζικής ενοποίησης είναι πως δύσκολη παρά το ότι αυτό αποτελεί απαίτηση του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, με το Παρίσι να θεωρεί την τραπεζική ενοποίηση απαραίτητη για την προστασία της ΕΕ και της Ευρωζώνης από μια οικονομική κρίση. Η Γερμανία και ο νέος υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς έχουν αποφύγει να τοποθετηθούν για την πρόταση που έχει κάνει η Γαλλία για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού συστήματος διασφάλισης των καταθέσεων στις τράπεζες, με στελέχη από το κόμμα της Άγκελα Μέρκελ να έχουν τονίσει πως είναι αντίθετοι στις εν λόγω προτάσεις του Μακρόν.
«Πονοκέφαλο» μεταξύ Βερολίνου και Παρισιού αποτελεί και η πρόταση για ένα κοινό προϋπολογισμό της ΕΕ για επενδύσεις και έκτακτες ανάγκες, με τους μεν Γάλλους να θεωρούν πως το εν λόγω μέτρο πρέπει να υλοποιηθεί άμεσα και τους δε Γερμανούς (όπως και άλλες χώρες της ΕΕ που ακολουθούν «σφικτή» δημοσιονομική πολιτική να μη βλέπουν με ιδιαίτερα θετικό μάτι τη δημιουργία του κοινού προϋπολογισμού.
Από τη στιγμή που η Άγκελα Μέρκελ και ο Εμανουέλ Μακρόν δεν έχουν έτοιμο ένα προσχέδιο για να παρουσιάσουν στους εταίρους, η διαδικασία της παρουσίασης των μεταρρυθμίσεων αναμένεται να σημείωσε περαιτέρω καθυστέρηση κάτι που απέχει από τις προσδοκίες των αγορών που ανέμεναν σαφή πρόοδο στις συζητήσεις. Το μη σαφές αποτέλεσμα των εκλογών στην Ιταλία, που είναι η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, και όπου καταγράφηκε η επικράτηση των ευρωσκεπτιστικών κομμάτων, αναμένεται να αποτελέσει ένα ακόμα τροχοπέδη για την επίτευξη συμφωνίας εντός της ΕΕ.