Στα χαλάσματα υπάρχει ακόμα ζωή - Διασώσεις 220 ώρες μετά τον σεισμό, ξεπερνούν τους 40.000 οι νεκροί
Δέκα μέρες μετά τον φονικό σεισμό στην Τουρκία και τη Συρία, τα σωστικά συνεργεία συνεχίζουν τις επιχειρήσεις ακόμη και τώρα. Η δύναμη των ανθρώπων που βρίσκονται κάτω από τα χαλάσματα συγκλονίζει, καθώς καταφέρνουν να παραμείνουν ζωντανοί ανάμεσα στα συντρίμμια για σχεδόν 220 ώρες.
Οι νέες διασώσεις έρχονται να δώσουν ελπίδα, παρά τα πρωτόκολλα του σεισμού που αναφέρουν ότι μετά από 72 ώρες μπορούν να σταματούν οι επιχειρήσεις διάσωσης.
Συγκεκριμένα, μετά από 228 ώρες οι διασώστες κατάφεραν να απεγκλωβίσουν μια 77χρονη γυναίκα με το ασθενοφόρο να τη μεταφέρει στο νοσοκομείο για την περαιτέρω περίθαλψη. Η είδηση μάλιστα έκανε τον γύρο του κόσμου με πολλά διεθνή ΜΜΕ να κάνουν λόγο για θαύμα.
Μάλιστα, η ηλικιωμένη αμέσως μετά τον απεγκλωβισμό της και ενώ βρισκόταν εμφανώς σε κατάσταση σοκ ρωτούσε και προσπαθούσε να μάθει τι μέρα είναι και πόσες μέρες βρισκόταν κυριολεκτικά θαμμένη κάτω από το γκρεμισμένο σπίτι της.
Ζωντανή και μια 42χρονη
Ζωντανή ανασύρθηκε από τα χαλάσματα του σπιτιού της και άλλη μια γυναίκα, μία 42χρονη από την πόλη Καχραμανμαράς της νότιας Τουρκίας, όπως μετέδωσαν τουρκικά ΜΜΕ.
Τηλεοπτικά πλάνα δείχνουν διασώστες να μεταφέρουν τη γυναίκα, ονόματι Μελικέ Ιμάμογλου, με φορείο και να την βάζουν σε ένα ασθενοφόρο.
Έλλειψη πόσιμου νερού
Το σπίτι του Μοχάμεντ Εμίν ήταν ανάμεσα σε εκείνα που κατέρρευσαν τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου. Ο ίδιος, αφού ανασύρθηκε νεκρός, δεν έχει ακόμη ταφεί. Όπως αναρίθμητα άλλα θύματα της καταστροφής που στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 41.000 ανθρώπους στην Τουρκία και τη Συρία, το σώμα του νεκρού Μοχάμεντ δεν έχει ακόμα καθαριστεί, λόγω της έλλειψης πόσιμου νερού.
Με μεγάλο μέρος των υποδομών υγιεινής στην περιοχή να έχει καταστραφεί ή να έχει καταστεί μη λειτουργικό, οι τουρκικές υγειονομικές αρχές βρίσκονται αντιμέτωπες με το στοίχημα όσοι και όσες επιβίωσαν από το φονικό σεισμό, στην πλειοψηφία τους, πλέον άστεγοι, να μην προσβληθούν από ασθένειες.
«Δεν έχουμε καταφέρει να ξεπλυθούμε μετά τον σεισμό», δήλωσε ο Εμίν, ένας 21χρονος φοιτητής γραφιστικής, ενώ μετέφερε αντιγριπικά φάρμακα από την κλινική ενός ανοικτού σταδίου, που χρησιμοποιείται ως χώρος φιλοξενίας για εκτοπισμένους στην πόλη Καχραμανμαράς.
Ο Ακίν Χατζίογλου, γιατρός στην κλινική, δήλωσε ότι 15-30 γιατροί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε μία μονάδα, που εξυπηρετεί έως και 10.000 ανθρώπους κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Προσφέρουν εμβόλια τετάνου στους κατοίκους που τα ζητούν και διανέμουν πακέτα με είδη προσωπικής υγιεινής, όπως σαμπουάν, αποσμητικά, σερβιέτες και υγρομάντηλα, δήλωσε ο Χατζίογκλου.
Ωστόσο, ο Εμίν δήλωσε ότι δεν υπάρχουν ντους στον καταυλισμό ή κοντά σε αυτόν και οι έξι τουαλέτες του σταδίου δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες.
Ο Αρίφ Κιριτζί, 42 ετών, έχει βρει καταφύγιο στο ίδιο στάδιο από τότε που, σκάβοντας στα χαλάσματα, κατάφερε να βγει ο ίδιος και να απεγκλωβίσει τη μητέρα του από τα ερείπια του σπιτιού τους την ημέρα του σεισμού. Δήλωσε πως δεν έχει καταφέρει να κάνει ντους ούτε, όπως πολλοί άλλοι στον καταυλισμό με τους οποίους συνομίλησε το Reuters, να αλλάξει ρούχα.
Στην Αντιόχεια, ακόμα νοτιότερα προς τα συριακά σύνορα, μπορεί να δει κανείς περισσότερες χημικές τουαλέτες συγκριτικά με τις πρώτες ημέρες μετά τον σεισμό, οι οποίες και πάλι δεν αρκούν.
Ο Μπατίρ Μπερντικλιτσέφ, εκπρόσωπος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στην Τουρκία, δήλωσε ότι η έλλειψη πόσιμου νερού «αυξάνει τον κίνδυνο υδρογενών ασθενειών και εξάρσεων μεταδιδόμενων ασθενειών».
Ο ΠΟΥ συνεργάζεται με τις τοπικές αρχές για να ενισχύσει την παρακολούθηση υδρογενών ασθενειών, της εποχικής γρίπης και της COVID-19 μεταξύ των εκτοπισμένων, σύμφωνα με τον ίδιο.