«Όπλο» τους η φτώχεια!
Στην πολιτική πρακτική υπάρχουν δύο σχολές. Η πολιτική που έχει να κάνει με την παραγωγή πλούτου και η άλλη με την διανομή της φτώχειας. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, όπως φαίνεται από την πολιτική που ακολουθεί και το κοινωνικό μέρισμα που ανακοίνωσε το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, δεν έχει καμία σχέση με τη σχολή της παραγωγής νέου πλούτου.
Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του ήταν και είναι φανατικοί θιασώτες της σχολής της διανομής της φτώχειας. Πιστεύουν στη φτώχεια, την χρησιμοποιούν ως «όπλο», επιδιώκοντας να εγκαθιδρύσουν το καθεστώς που ονειρεύονται.
Το καθεστώς που θα τους επιτρέψει να παραμείνουν για πολλά χρόνια στην εξουσία.
Ειδικότερα, οι τύποι που μας κυβερνούν, όπως αποδεικνύεται στην πράξη, δεν πιστεύουν για λόγους ιδεολογικούς στη διαδικασία της παραγωγής του πλούτου. Και ποια είναι η διαδικασία παραγωγής πλούτου σε κάθε οικογένεια, σε κάθε κοινωνία, σε κάθε χώρα; Εργασία και συνεχή προσπάθεια!
Για να υπάρξει εργασία και προσπάθεια, πρέπει να υπάρχει στην κοινωνία και στη χώρα ένα πλαίσιο, που να δίνει πεδίο δράσης για την επιχειρηματικότητα, για την ανάπτυξη. Το πλαίσιο αυτό υπήρχε στη χώρα. Μπορεί να ήταν ελλιπές, στρεβλό, αλλά υπήρχε. Το πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση αντί να το διορθώσει, να το βελτιώσει, να το διευρύνει, μάχεται να το κατεδαφίσει. Προσπαθεί να το «γκρεμίσει», με την υπέρφορολόγηση και χιλιάδες άλλους τρόπους.
Την τακτική αυτή η κυβέρνηση την ακολουθεί συνειδητά. Θέλει μέσω αυτής να δημιουργήσει στρατιές εξαθλιωμένων πολιτών, που θα τους ελέγχει μέσω επιδομάτων και κοινωνικών μερισμάτων. Γι’ αυτό η κυβέρνηση εχθρεύεται τη μεσαία τάξη, γιατί αυτή μόνο μπορεί και παράγει πλούτο, γιατί αυτή μόνο μπορεί να σταματήσει την εξαθλίωση των πολιτών.
Το σχέδιο που εκτελεί η κυβέρνηση και έχει στόχο την φτωχοποίηση όσο των δυνατόν μεγαλύτερων τμημάτων του πληθυσμού, δεν είναι δικό της. Το έχει αντιγράψει από ηγέτες, που είναι ιδεολογικά συγγενείς του κ. Τσίπρα.
Οι σύντροφοι του πρωθυπουργού πέτυχαν στις χώρες τους, με «όπλο» τη φτώχεια του λαού τους, να ελέγξουν για πολλά χρόνια το πολιτικό «παιχνίδι». Το ίδιο ελπίζει και για τον εαυτό του και τους δικούς του ο πρωθυπουργός. Όλα τα υπόλοιπα δεν τον αφορούν.