Ο Γ. Χατζηπαύλου είναι «Σχεδόν 40» και κάνει «comedy club για παιδιά»
Συνέντευξη στη Χριστίνα Διαμαντοπούλου
(christina.diamantopoulou@gmail.com)
Είναι ένας από τους πιο γνωστούς και παλαιότερους stand up comedians στην Ελλάδα, ο οποίος μάλιστα φρόντιζε πάντα να κάνει το είδος γνωστό στην χώρα μας μέσα από πρωτότυπες και πρωτοποριακές παραστάσεις... Καθιέρωσε τον ετήσιο -πλέον- θεσμό «Stand up for U», με στόχο την έμπρακτη στήριξη του έργου της UNICEF, της Οργάνωσης των Ηνωμένων Εθνών που βοηθά καθημερινά εκατομμύρια παιδιά.
Με αφορμή την αυριανή πρεμιέρα της παράστασης «Σχεδόν 40» αλλά και του comedy club για παιδιά που ξεκινάει την Κυριακή, ο Γιώργος Χατζηπαύλου μίλησε στο «Χ» για το τί σημαίνει να κάνεις stand up comedy σε κοινό ηλικίας 6-12 ετών, πώς του ήρθε η ιδέα να κάνει κάτι τόσο διαφορετικό, γιατί το «Σχεδόν 40» τελειώνει οριστικά φέτος αλλά και για τα μελλοντικά του σχέδια...
Έχεις δύο πρεμιέρες ενόψει…. Το «comedy club για παιδιά» που συνεχίζει για 2η χρονιά και το «Σχεδόν 40» το οποίο ανεβαίνει για 3η και τελευταία χρονιά. Σωστά;
Ναι, κάνουν πρεμιέρα το Σαββατοκύριακο. Ημερολογιακά είναι μικρές σεζόν, αλλά περίπου 3 χρόνια κρατάω κάθε σόλο. Στην Αθήνα και σε περιοδεία Ελλάδα – Κύπρο.
Δεν θα παίζονται έως τέλος σεζόν;
Όχι, θα είναι έως 11 Φεβρουαρίου αυστηρά. Μετά θα συνεχίσουν σε περιοδεία, το πρόγραμμα είναι κλεισμένο από τώρα.
Κάνεις παράλληλα και περιοδεία ακόμη;
Τα Σαββατοκύριακα πλέον θα είμαι Αθήνα. Τις καθημερινές υπάρχει ακόμη Πάτρα, Μυτιλήνη, Χίος, Τήνος ίσως... Μπορεί να μπουν κι άλλες πόλεις. Το βασικό κομμάτι της περιοδείας θα ξεκινήσει από τα μέσα Φεβρουαρίου και μετά.
Το stand up comedy για παιδιά, πώς λειτουργεί; Πώς κρατάς παιδάκια 6-7 ετών να παρακολουθήσουν την παράσταση χωρίς να βαρεθούν αλλά και να καταλαβαίνουν;
Κοίτα, οι ηλικίες προέκυψαν μετά από σχετική έρευνα και συζητήσεις με ειδικούς για το πώς γκρουπάρεις ηλικιακά. Αυτό που προέκυψε είναι ότι αυτές οι ηλικίες έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Δεν μπορείς να κάνεις μια παράσταση σε παιδάκια 9-10 χρονών μόνο, πρέπει να υπάρχει ένα αρκετά ευρύ ηλικιακό γκρουπ. Το 6-12 λοιπόν έχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά.
Τώρα, η παράσταση είναι μια κανονική stand up comedy παράσταση με γλώσσα απλοποιημένη όχι απλή, θέματα που αφορούν και τα παιδιά και τους μεγάλους αλλά ουσιαστικά όλο το concept βασίζεται στην ιδέα ότι θα αποκαλύψω στα παιδιά μυστικά των μεγάλων με πρώτο και κυριότερο ότι όλοι οι μεγάλοι κάποτε ήταν παιδιά και στους γονείς θυμίζω πώς ήταν και πώς ήσουν όταν ήσουν παιδί. Βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχει τουλάχιστον ένας γονιός μέσα στην αίθουσα. Δεν είναι δηλαδή μια παράσταση που λέμε "αφήστε τα παιδιά". Δεν λειτουργεί καθόλου έτσι. Η παράσταση λειτουργεί όταν είναι και οι γονείς μέσα. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν βαριούνται οι γονείς. Είναι μια κανονικότατη παράσταση stand up.
Το ότι έγινες πρόσφατα πατέρας, πόσο έχει επηρεάσει το κείμενο και την γενικότερη ιδέα;
Στο παιδικό καθόλου! Στο βραδινό έχω βάλει κάποια πράγματα. Και το παιδί μου είναι πολύ μικρό, δεν είναι καν σε ηλικία να επικοινωνούμε με λέξεις. Θεωρώ ότι στα παιδαγωγικά θέματα, η εμπειρία σαφώς παίζει ρόλο αλλά εδώ μιλάμε για μια συνισταμένη που ψάχνεις τα βρεις στα κείμενά σου. Οπότε, μάλλον η έρευνα είναι πιο χρήσιμη από ότι η προσωπική εμπειρία. Είσαι επαγγελματίας στη σκηνή. Το αν είσαι και γονιός, ίσως να βοηθάει αλλά υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν παιδικό θέατρο με μεγάλη επιτυχία και δεν είναι γονείς. Υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν για παιδιά, αλλά δεν έχουν οι ίδιοι. Σε αυτό λοιπόν είναι ο μύθος που φτιάχνεις. Αλλά στο βραδινό, σαφέστατα υπάρχουν πράγματα που έχουν μπει λόγω της πατρότητας. Μοιραία, δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά.
Το παιδικό όμως είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα, ώστε να είδες κάτι και να σου ήρθε έμπνευση. Κι επίσης δεν ήσουν και γονιός όταν το ξεκίνησες. Οπότε, πώς σου ήρθε η ιδέα για να το κάνεις αυτό;
Γενικά, έχω κατά καιρούς δουλέψει με παιδιά. Ας πούμε πριν ξεκινήσω να σχεδιάζω την παράσταση, είχα οργανώσει ένα καλοκαιρινό workshop κι έκανα σεμινάριο stand up σε παιδάκια 6-12 ετών και κάναμε παράσταση με τα παιδιά. Δηλαδή μετά ο σεμινάριο τα παιδιά έγραψαν τα κείμενά τους κι ανέβηκαν στη σκηνή κι έκαναν την παράσταση στους γονείς τους, σε συγγενείς και φίλους. Την ιδέα την είχα. Η σκέψη του να απευθύνεσαι σε παιδιά μέσα από μια παράσταση, υπήρχε στο μυαλό μου. Στο εξωτερικό, ειδικά στην Αγγλία, αυτό είναι κάτι που οργανώνεται με ταχύτατους ρυθμούς. Πέρυσι το καλοκαίρι είδα στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου μια παράσταση κι έκανα μια συζήτηση με τους ανθρώπους που την οργανώνουν εκεί. Έκανα μια σχετική έρευνα, έψαξα στο ίντερνετ, μίλησα με ανθρώπους, Άγγλους κωμικούς, που έχουν ανέβει στη σκηνή κι έχουν κάνει παιδικό stand up, οπότε πήρα ένα σύνολο βασικών γνώσεων και όταν ήρθα στην Ελλάδα άρχισα να γράφω το βασικό κείμενο και να κάνω δοκιμές σε κλειστές παραστάσεις.
Τι είδους παραστάσεις;
Ενημέρωσα ανθρώπους που έχουν παιδιά, ή έχουν πρόσβαση σε συλλόγους γονέων και κηδεμόνων και κάναμε κλειστές παραστάσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη σαν δοκιμές. Το αποτέλεσμα των δοκιμών ήταν η δεύτερη -ας πούμε- «μαγιά» εμπειρίας και συμπερασμάτων και το χρησιμοποίησα ώστε να φτιάξω το τελικό σύνολο της παράστασης. Ήταν μια διαδικασία που κράτησε περίπου 6 μήνες, όπου έψαχνα και δούλευα καθημερινά γι’ αυτό.
Είναι «ευαίσθητο» κοινό. Εφόσον καταπιάνεσαι με παιδιά πρέπει να το έχεις ψάξει καλά από πολλές πλευρές πριν το κάνεις.
Εδώ είναι το δίπολο ότι πρέπει να το δεις ως κοινό, να ανέβεις στη σκηνή και να είσαι αποτελεσματικός όπως πρέπει να είσαι σε μια παράσταση stand up και το δεύτερο να συνειδητοποιήσεις ότι αυτή η παράσταση πρέπει να τέρπει και τα παιδιά και τους γονείς. Δεν είναι λόγω ευαισθησίας, είναι ένα εντελώς μη έμπειρο κοινό σε αυτό το είδος. Όλα τα παιδιά έχουν δει παιδικό θέατρο, αλλά εδώ είναι αλλιώς. Πρέπει να τους εξηγήσεις τι είναι αυτή η παράσταση, γιατί ο performer τους μιλάει απευθείας. Και να καταφέρεις να τους αρέσει, για να το πουν στους φίλους τους και να ξαναέρθουν.
Στην Ελλάδα, πόσο μη έμπειρο κοινό είναι ακόμη και ο γονιός;
υπάρχει ακόμη ένα πολύ μεγάλο κομμάτι ασάφειας, σχετικά με το τι είναι το stand up. Και είναι λογικό. Είναι ένα project που στην Ελλάδα «τρέχει» τα τελευταία χρόνια με γεωμετρική πρόοδο η εξέλιξή του. Κατ’ ουσίαν τα τελευταία 10 χρόνια έχει μπει σε θέατρα κλπ. Άρα λοιπόν, δεν είσαι βέβαιος ότι όλοι το γνωρίζουν. Εγώ έχω φτιάξει ένα πάρα πολύ αναλυτικό φυλλάδιο –για τον γονιό πρώτα απ’ όλα- και κατόπιν μέσα στην αίθουσα το παιδί παίρνει την πληροφορία που του χρειάζεται Δηλαδή στα πρώτα 3’ της παράστασης έχω εξηγήσει –εννοείται με αστεία- τι θα δούμε και πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε. Μάλιστα, επειδή υπάρχουν και κάποιες οδηγίες προς τους γονείς, πχ κλείστε το κινητό, βλέπεις πως τα παιδάκια είναι πολύ υποστηρικτικά
είναι αρκετά μεγάλο το ποσοστό των ανθρώπων που δεν έχουν «εκτεθεί» σε παράσταση stand up και είμαστε υποχρεωμένοι να το εξηγήσουμε και πριν και κατά την διάρκεια της παράστασης εάν χρειαστεί.
Το «Σχεδόν 40» γιατί είναι η τελευταία του χρονιά φέτος;
Στατιστικά έχω ένα δείγμα ότι κάθε 3 χρόνια είναι καλό να αλλάζεις την παράσταση. Δεν έχω φτάσει ποτέ στο σημείο να φθίνει η προσέλευση, εγώ το σταματάω. Κι όσο πάνε τα χρόνια μικραίνω και τις σεζόν μου στην Αθήνα. Αλλά κι επειδή γράφω αρκετά, μετά τη δεύτερη σεζόν είναι πολύ έντονη η ανάγκη να γράψω κάτι εντελώς καινούργιο από κομμάτια-κομμάτια που έχω γράψει. Μου αρέσει να τελειώνει η παράσταση με την αίσθηση, «α, δεν πρόλαβα», «θα ήθελα να το ξαναδώ», αλλά εγώ ήδη δοκιμάζω κείμενα για την καινούργια παράσταση.
Κάνεις και το παιδικό περιοδεία;
Όταν είμαι εκτός Αθήνας Σαββατοκύριακο, ναι. Καθημερινές, όχι γιατί υπάρχει περιορισμός στα παιδάκια. Έχουν σχολείο, φροντιστήρια κλπ…
Κάποιοι που έχουν δει το «Σχεδόν 40» πέρυσι και πρόπερσι, θα δουν κάτι καινούργιο φέτος;
Όχι. Μια παράσταση που έχει τον ίδιο τίτλο και την ίδια αφίσα, είναι εξαπάτηση να πεις ότι είναι άλλη παράσταση. Ότι έχει διαφοροποιηθεί το κείμενο. Είναι η ίδια παράσταση, απλά πάντα ανανεώνεις κάποια πράγματα. Κάποιος γνώστης του πώς λειτουργεί το stand up θα καταλάβει τι εννοώ. Εγώ σαν κωμικός, αλλάζω κάποια κείμενα. Είτε γιατί τα βαριέμαι, είτε γιατί θέλω να το αλλάξω. Ενίοτε, δοκιμάζω και κάποια κείμενα στην παράσταση. Έτσι λειτουργεί η παράσταση stand up. Γράφεις κάποια κείμενα, ανανεώνεις κάποια την επόμενη χρονιά, τα κρατάς για την μεθεπόμενη, τα ξανανανεώνεις. Οπότε από την δεύτερη χρονιά στην τρίτη μπορεί να υπάρχει ένα 20λεπτο με διαφορετικά κείμενα, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση άλλη παράσταση.
Τα μελλοντικά σου σχέδια ποια είναι;
Ήδη ετοιμάζω την επόμενη. Γράφω κείμενα, έχω βρει την ιδέα. Το διάστημα που θα λείπω εκτός Αθήνας, έχω κρατήσει κάποιες ημέρες στην Αθήνα για κάποιους μικρούς χώρους να κάνω κάποια δοκιμή κειμένου. Αν όλα πάνε καλά, αν όχι τον Νοέμβριο του 2018, τον Ιανουάριο του 2019 θα ξεκινήσουμε την νέα παράσταση.
Η ιδέα δεν είναι ανακοινώσιμη, ε;
Όχι!! (γέλια) Not yet!!
info
Σχεδόν 40 - The Final Cut
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206 (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος, τηλ. 210 341 8550
Από 18 Νοεμβρίου έως και 11 Φεβρουαρίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:30
Εισιτήρια: Γενική είσοδος € 8 (προπώληση) και € 10 (ταμείο την ημέρα της παράστασης), μειωμένο € 8
Αγορά εισιτηρίων μέσω πιστωτικής κάρτας: 210 3418579, Δευτέρα- Παρασκευή 11:00-14:00 και στην Ιστοσελίδα του Ιδρύματος www.mcf.gr
Εισιτήρια προπωλούνται και:
Στα ταμεία του Ιδρύματος (Πειραιώς 206, Ταύρος) κάθε Δευτέρα-Παρασκευή 11:00-14:00 και τα απογεύματα μία ώρα πριν την παράσταση.
Στα εκδοτήρια Ticket Services, Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσματζόγλου), Δευτέρα & Τετάρτη 09:00- 17:00, Τρίτη, Πέμπτη & Παρασκευή 09:00- 20:00, Σάββατο 10:00-14:00.
Στα καταστήματα Forthnet.
Comedy Club για παιδιά
θέατρο Χυτήριο, Ιερά Οδός 44, Γκάζι, τηλ.: 211 012 4401
Από Κυριακή 19 Νοεμβρίου και κάθε Κυριακή έως και 11 Φεβρουαρίου, στις 15:00.
Εισιτήρια: Γενική είσοδος € 8 (προπώληση) και € 10 (ταμείο την ημέρα της παράστασης)
Κρατήσεις: Μπορείτε να κάνετε την κράτησή σας τηλεφωνικά (210 3412313) ή μέσω της viva.gr
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο xatz.gr