Οι συμμορίτες στο περιθώριο
30/07/20, 08:17Κάθε μέρα μαθαίνουμε για ένα μαφιόζικο χτύπημα. Για εν ψυχρώ δολοφονίες, για εκτέλεση ενός ανθρώπου μέσα στη μέση στου δρόμου, από πληρωμένους δολοφόνους.
Η εκδοχή της αστυνομίας, μετά από κάθε ενέδρα θανάτου, είναι πανομοιότυπη. Όπως μας πληροφορεί με διαρροές που κάνει στα ΜΜΕ οι δολοφονικές επιθέσεις έχουν να κάνουν με ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε συμμορίες. Με την εξήγηση αυτή όλοι βολεύονται, το θέμα αυτό κλείνει για το κράτος, την αστυνομία τους πολίτες. Φαίνεται όλοι μαζί να λέμε πως αφού η δολοφονία αφορά το πόλεμο συμμοριών δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Στη συνέχεια κανείς σχεδόν δεν ζητάει, δεν φαίνεται διατεθειμένος να ζητήσει περαιτέρω απαντήσεις.
Η εξήγηση της αστυνομίας και στη συνέχεια η παθητική στάση του κράτους, των πολιτών αλλά και του τύπου έχει κάνει ανεκτή, φυσιολογική θα μπορούσε να πει κανείς την ύπαρξη των συμμοριών στη ζωή μας. Δεχόμαστε πλέον τις συμμορίες και τους συμμορίτες ως μια καθημερινή δράση ενός κομματιού της κοινωνίας μας. Αδιαμαρτύρητα τους δίνουμε όλο και περισσότερο χώρο τα τελευταία χρόνια.
Η παθητική στάση όλων μας απέναντι στις συμμορίες και τους συμμορίτες τους έφερε από το κοινωνικό περιθώριο, μέσα στη ζωή μας. Η απειλή είναι πλέον ξεκάθαρη. Αν δεν αντιμετωπίσει οργανωμένα η κοινωνία μας τις μικρές και μεγάλες συμμορίες που δρουν παντού, στο τέλος αυτές θα ελέγξουν απόλυτα τη ζωή μας, ότι έχουμε και δεν έχουμε θα γίνει λεία της εγκληματικής τους δράση.
Η δικαιολογία που ακούγεται από ορισμένους που λέει πως σε όλο το κόσμο τα ίδια γίνονται, κάνει ακόμα μεγαλύτερη την απειλή από τις συμμορίες και τους συμμορίτες.
Μας δείχνει ότι πρέπει να δεχθούμε τη δράση τους ως ένα νομοτελειακό γεγονός που δεν μπορούμε να αποφύγουμε.
Δυσκολίες μπορεί να έχει ο πόλεμος του κράτους κατά των συμμοριών αλλά δεν είναι η νομοτέλεια η συμπόρευση μαζί τους. Οι συμμορίτες πρέπει να πάνε εκεί που ανήκουν, στο περιθώρια. Διαφορετικά εμείς και τα παιδιά μας θα ζούμε κάτω από την απειλή των όπλων τους. Όλο και περισσότεροι καθημερινά θα γινόμαστε μάρτυρες δολοφονιών στους δρόμους έξω από τα σπίτια και τις δουλειές μας. Πρώτα μάρτυρες, μετά θα γίνουμε τα θύματα τους .
.
