Θα αφήσουμε το κέντρο της Αθήνας στην τύχη του;
01/07/20, 08:45
Σε πρώτο πλάνο στη δημόσια συζήτηση έχει μπει ο μεγάλος περίπατος της Αθήνας που εκτελεί ο Δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης.
Με την παρέμβασή του ο Δήμαρχος, πέρα από τις όποιες αντιδράσεις έχουν καταγραφεί για το έργο, ευθυγραμμίστηκε απολύτως με τη συντριπτική πλειοψηφία της αθηναϊκής κοινωνίας αλλά και των επισκεπτών της πρωτεύουσας. Όσων δηλαδή εδώ και χρόνια εκτιμούν –απαιτούν να αλλάξει η εικόνα και η λειτουργία του κέντρου.
Χωρίς να λογαριάσει ο Κώστας Μπακογιάννης το προσωπικό κόστος, πήρε πάνω του την ανάσταση του πεθαμένου κέντρου, όπως το περιγράφουν, εξαιτίας του ελλείμματος ασφάλειας και αισθητικής, όσοι κινούνται μέσα σε αυτό για οποιοιδήποτε λόγο. Ενδιαφέρθηκε για την ουσία του έργου και όχι για την επικοινωνιακή του διαχείριση.
Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πως εδώ και τρείς δεκαετίες και περισσότερο, οι πολίτες μιλούσαν για κατάντια του κέντρου, βλέποντας ότι είχε μετατραπεί σε χώρο κατασκήνωσης διαδηλωτών, εγκαταλειμμένων μεταναστών, αλλά και κάθε είδους περιθωριακού στοιχείου.
Οι διαπιστώσεις για το κέντρο της πόλης έμειναν, μέχρι πρόσφατα, σε επίπεδο καφενειακής κουβέντας.
Τώρα που μπήκε το «νερό στο αυλάκι», ξεκίνησε ο πόλεμος εναντίον του σχεδίου του Δήμου, εναντίον του Δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη. Η κριτική που ασκείται στον Δήμαρχο δεν έχει να κάνει κυρίως με τη χρησιμότητα της παρέμβασης. Αυτή αμφισβητείται μόνο από ορισμένες πλευρές που έχουν πολιτικές και προσωπικές επιδιώξεις. Από ορισμένους που με αγωνία ψάχνουν να βρουν το θέμα, που θα τους συντηρήσει στη ζωή σε πολιτικό και προσωπικό επίπεδο. Χρησιμοποιούν, όπως πάντα, όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους για να κρατήσουν ανοιχτό το δίαυλο με το μικρό τους ακροατήριο. Αυτή είναι η συνήθης πρακτική των πολιτικάντηδων και μπαχαλάκηδων , που κυνηγούν τις εντυπώσεις της ημέρας και όχι το αποτύπωμα στο χρόνο.
Η καλόπιστη κριτική που ακούγεται, έχει να κάνει με την ταλαιπωρία που υφίστανται οι οδηγοί από τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις εξαιτίας του έργου. Το θέμα, όμως, δεν μπορεί να είναι η ταλαιπωρία των οδηγών. Δεν μπορεί εξαιτίας της ταλαιπωρία τους να αγνοούν, να σκεπάζουν ή να βάζουν σε δεύτερη μοίρα την ανάγκη για επανεκκίνησης της ζωής στο κέντρο.
Το ερώτημα που πρέπει να τεθεί και πρέπει να απαντηθεί από όλους, είναι ένα: Χρειάζεται αλλαγή το κέντρο της Αθήνας ή πρέπει να το αφήσουμε στη τύχη του;
Πριν «πυροβολήσουμε» τον Δήμαρχο για το έργο, πρέπει να απαντήσουμε καθαρά στο παραπάνω ερώτημα. Να σκεφτούμε, αν θέλουμε να συνεχίσει να έχει το κέντρο της Αθήνας τη μορφή γκέτο ή να γίνει η βιτρίνα μιας σύγχρονης πόλης, αντάξια της μεγάλης ιστορικής διαδρομής.
