Ο Έλληνας Πρωθυπουργός είναι η ώρα να κοιτάξει το αύριο και να κάνει πράξη τα λόγια του
Του Τάκη Σαράντη
Αν αυτό που όλοι προσπαθούμε να αποφύγουμε είναι ο κορονοϊός, εκείνο που βλέπουμε να έρχεται – και τρέμουμε στη σκέψη – είναι η οικονομική κρίση που θα ακολουθήσει αργά ή γρήγορα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μια κρίση που σίγουρα θα μας ακουμπήσει, ίσως περισσότερο και χειρότερα από ότι ο κορονοϊός. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε και να μην συνυπολογιστεί η δεκαετία που έχουμε βιώσει, με ότι κατάλοιπα έχει αφήσει στην οικονομία, την ανεργία, αλλά κυρίως στη ζωή μας.
Τούτη τη στιγμή οι οικονομολόγοι, οι πολιτικοί και οι κυρίως οι Κυβερνώντες, θα πρέπει να σχεδιάζουν – αν δεν έχουν σχεδιάσει – την επόμενη μέρα της Ελληνικής Οικονομίας, την μετά τον κορονοϊό ημέρα.
Στην παρέμβασή του μετά την τελευταία σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο κ. Μητσοτάκης τόνισε:
«Είναι η ώρα της αμοιβαίας κατανόησης, της κοινής δράσης και των άμεσων πρωτοβουλιών. Η ώρα της μεγάλης ευθύνης με επίκεντρο τον άνθρωπο. Γιατί οι μεγάλες κρίσεις απαιτούν και γενναίες αποφάσεις. Ας τις πάρουμε!».
Στέκομαι ιδιαίτερα στις συγκεκριμένες λέξεις του Πρωθυπουργού και τις μεταφέρω στα καθ΄ ημάς.
Σαφώς είναι «η ώρα της αμοιβαίας κατανόησης, της κοινής δράσης» καθώς επίσης είναι η ώρα όπου «…οι μεγάλες κρίσεις απαιτούν και γενναίες αποφάσεις».
Αυτό πρακτικά σημαίνει κ. Μητσοτάκη ότι πρέπει να πάρετε «γενναίες αποφάσεις».
Πάρτε λοιπόν τη γενναία απόφαση να καλέσετε τον κ. Τσίπρα – κυρίως – για να σχεδιάσετε και να δεσμευτείτε από κοινού για κοινή δράση, άμεσες πρωτοβουλίες και αμοιβαία κατανόηση σε ότι αφορά την Ελληνική Οικονομία και το μέλλον της, έχοντας ως επίκεντρο τον άνθρωπο.
Σωστά, στέλνοντας μήνυμα προς την κ. Μέρκελ, o κ. Μητσοτάκης είπε, «Εδώ δεν υπάρχουν “καλοί” και “κακοί”, ούτε υπεύθυνοι και ανεύθυνοι».
Το ίδιο όμως πρέπει να ισχύει και για την Ελληνική πολιτική σκηνή. Και εδώ δεν πρέπει να υπάρχουν “καλοί” και “κακοί”, ούτε υπεύθυνοι και ανεύθυνοι.
Πρέπει όμως κ. Πρωθυπουργέ να το αποδείξετε, υλοποιώντας τα λόγια σας.
Πρέπει να αποδεχτείτε – αν λάβετε – τέτοια πρόσκληση και να μπείτε στη συζήτηση κ. Τσίπρα.
Προχωρήστε στη γενναία απόφαση και τότε, ως πολιτικοί αρχηγοί, νυν και πρώην Πρωθυπουργοί, θα είστε πραγματικά αυτοί οι πολιτικοί που έχουν στην ιεραρχία τους πρώτα την Ελλάδα και τους ανθρώπους της και στη συνέχεια την κυβέρνηση, το κόμμα τους και τον εαυτό τους.
Θέλοντας και μη, ο Ευρωσκεπτικισμός θα μπει και πάλι στο τραπέζι προς συζήτηση, κυρίως αν η Γερμανία και τα συνεταιράκια της συνεχίσουν να κρατάνε την ίδια στάση στα κορονο – ομόλογα.
Αν κάτι υπάρχει στη σκέψη και τις τηλεφωνικές συζητήσεις των περισσοτέρων απλών πολιτών, είναι το σενάριο της διάλυσης της Ευρώπης του κοινού νομίσματος, του Ευρώ και το βρίσκουν λογικό όταν η λέξη αλληλεγγύη, λέξη πάνω στην οποία κτίστηκε η Ευρώπη, έχει αρχίσει να χάνεται για τα καλά.
Τους συμμάχους μας προς τη Δύση τους ξέρουμε πλέον θέλοντας και μη και έχουμε γευτεί και τα καλά τους και τα κακά τους.
Τώρα πρέπει να χτυπήσουμε, να ανοίξουμε νέες πόρτες και να χτίσουμε οικονομικές – και όχι μόνο – σχέσεις. Πόρτες που άνοιξαν και μας βοήθησαν με τον τρόπο τους και εννοώ κράτη που τα είδαμε στη φάση του κορονοϊού.
Κράτη και οικονομίες που έχουν κάνει ήδη τους σχεδιασμούς τους για την αναμενόμενη μεγάλη οικονομική κρίση, ενώ ταυτόχρονα έχουν μεγάλες οικονομικές δυνατότητες.
Υ.Γ. Σε μια τέτοια κοινή προσπάθεια δεν πρέπει να ξεχάσουμε την Κύπρο, με την οποία πρέπει να χαραχθεί κοινή γραμμή πλεύσης.