Αχελώος… όπως λέμε Λίμνη Πλαστήρα
14/02/20, 16:10Της Ασημίνας Σκόνδρα
Βουλευτής Καρδίτσας της ΝΔ
Λίμνη Πλαστήρα και Αχελώος, δύο έργα με απόλυτες ομοιότητες, με τον ίδιο χαρακτήρα, με τα ίδια πολλαπλά οφέλη, που βρίσκονται και τα δύο στη Θεσσαλία και ειδικότερα στον ίδιο Νομό της Καρδίτσας.
Το πρώτο, μόνο με θαυμαστές και υπερασπιστές, από τους ομορφότερους τουριστικούς προορισμούς της ορεινής Ελλάδος, που αν η κατασκευή του ξεκινούσε σήμερα, αμφιβάλω αν θα ολοκληρωνόταν ποτέ.
Κατασκευάστηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, 30 χρόνια περίπου μετά την σύλληψη της ιδέας από τον Νικόλαο Πλαστήρα. Δημιουργήθηκε το φράγμα από τα νερά του Μέγδοβα, παραποτάμου του Αχελώου, και στη συνέχεια η τεχνητή πανέμορφή λίμνη.
Εκτός όμως της απαράμιλλης ομορφιάς, που έχει πυροδοτήσει την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής, παράγει ηλεκτρική ενέργεια για τη ΔΕΗ, αρδεύει χιλιάδες στρέμματα της Καρδίτσας και της Λάρισας και υδρεύει την πόλη της Καρδίτσας και όχι μόνο.
Το δεύτερο, το έργο του Αχελώου, έχει και αυτό 30 χρόνια από τη σύλληψη και την έναρξη της κατασκευής του, αλλά αυτό εκτός από υπέρμαχους, έχει δυστυχώς και πολέμιους και κατήγορους.
«Οικολογούντες», ΜΚΟ, «ευαίσθητοι αριστεροί», εκ πεποιθήσεως αρνητές, συνασπίστηκαν με κοινό γνώρισμα την ανευθυνότητα και την υποκρισία. Χωρίς επιχειρήματα, και μακριά από την κοινή λογική, λένε «όχι» στην μερική μεταφορά νερού από τον Αχελώο. Αγνοούν ακόμα και την αξία των υδροηλεκτρικών Μεσοχώρας και Συκιάς. Δεν θα αναφερθώ στα 600 εκ. από εθνικούς πόρους, δηλαδή χρήματα του ελληνικού λαού, που έχουν δαπανηθεί μέχρι σήμερα, ούτε και ότι τα έργα είναι λίγο πριν την αποπεράτωση. Θα τονίσω όμως, ότι είναι η μόνη λύση για να αποφύγει ο θεσσαλικός κάμπος, το περιβόλι της Ελλάδας, την «Σαχαροποίηση».
Οι χιλιάδες γεωτρήσεις, έχουν φέρει δραματικά αποτελέσματα στη στάθμη του υπογείου νερού, που έχει υποχωρήσει πάνω από 80 μέτρα. Ο κίνδυνος της υφαλμύρωσης ελλοχεύει και τα υδατορεύματα και οι υγρότοποι στέγνωσαν. Το περιβαλλοντικό πρόβλημα είναι τεράστιο. Τα πρώτα στάδια της ερημοποίησης είναι ορατά. Η μεταφορά νερού λοιπόν, από τον Αχελώο προς τη Θεσσαλία είναι πρωτίστως θέμα περιβαλλοντικής προστασίας. Η παραγωγή «καθαρής» πράσινης ενέργειας είναι επίσης περιβαλλοντικό, αλλά και εθνικό και οικονομικό ζήτημα.
Κανείς όμως δεν δικαιούται να παραβλέψει και τον πρωτογενή τομέα. Τον βιοπορισμό χιλιάδων αγροτικών οικογενειών, αλλά και την παραγωγή, που συνεισφέρει άμεσα στην τοπική και εθνική οικονομία, στην επάρκεια εγχώριων προϊόντων και στο εμπορικό ισοζύγιο. Ο πρωτογενής τομέας είναι ο πυλώνας, που μπορεί να στηριχθεί μία νέα και αναγκαία εκβιομηχάνιση της χώρας. Γιατί είναι η προϋπόθεση για τον μεταποιητικό εμπορικό και εξαγωγικό κλάδο.
Η ολοκλήρωση των έργων του Αχελώου θα επιφέρουν τουριστική ανάπτυξη, καθώς και σημαντική αντιπλημμυρική προστασία στην ευρύτερη περιοχή. Οι κίνδυνοι από την κλιματική αλλαγή είναι προ των πυλών και η προνοητικότητα είναι αρετή. Έφτασε η ώρα λοιπόν οι ιδεοληπτικές εμμονές και οι εγωιστικές συμπεριφορές να εκλείψουν.
Άλλωστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με καταγεγραμμένη την αυξημένη περιβαλλοντική του συνείδηση, όπως και την κάθετη απόφαση του, για εθνική στροφή στη πράσινη ενέργεια και με επίσης καταγεγραμμένη την σταθερότητα των θέσεων του, είναι βέβαιο, ότι τον Αχελώο θα τον αποπερατώσει. Θα πραγματοποιήσει το «μεγαλύτερο» από τα μεγάλα έργα, που στερείται 30 χρόνια η Θεσσαλία και η Χώρα.
Όποιος όμως δεν πείθεται από λόγια και επιχειρήματα, όποιος δεν αντιλαμβάνεται, ότι η σύγχρονή λογική επιβάλλει στον άνθρωπό, να παρεμβαίνει θετικά και να μετατρέπει ευεργετικά, τα στοιχεία της φύσης, ας επισκεφτεί τη Λίμνη Πλαστήρα. Εκεί θα διαπιστώσει, πως το ευλογημένο νερό μπορεί να ανήκει σε όλους, να δροσίζει, να ενεργοποιεί, να παράγει και να φροντίζει το περιβάλλον.
