Οι αγορές «σκανάρουν το πολιτικό σκηνικό και... προειδοποιούν
Ο κίνδυνος «κατάρρευσης» της ελληνικής κυβέρνησης, τη στιγμή που έχει απομείνει με 152 βουλευτές μετά την ανεξαρτητοποίηση του Γιώργου Λαζαρίδη, αυξάνει το πολιτικό ρίσκο της χώρας, με ό,τι αυτό σηματοδοτεί για την οικονομία και την προσπάθεια της χώρας να βγει στις αγορές.
Οποιοδήποτε μήνυμα αστάθειας παρακολουθείται στενά από τις αγορές, ενώ οι οίκοι αξιολόγησης δίνουν μεγάλη βαρύτητα στην πολιτική σταθερότητα.
Εξελίξεις σαν αυτή (σσ. μείωση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας) που αυξάνουν το πολιτικό ρίσκο, θα μπορούσαν να καθυστερήσουν την περαιτέρω αναβάθμιση της Ελλάδας από τους οίκους αξιολόγησης, καθώς περιορίζεται η προβλεψιμότητα της κυβερνητικής πολιτικής.
Και βεβαίως δεν αποτελεί σοβαρή «απάντηση» η θέση της κυβέρνησης περί νέας «αποστασίας», βάζοντας μάλιστα στο κάδρο και δύο επιχειρηματίες, ο ένας από την Αθήνα και ο άλλος από τη Θεσσαλονίκη!
Το πολιτικό «θερμόμετρο» έχει ανεβεί κατακόρυφα, καθώς η νέα ανεξαρτητοποίηση βουλευτή των ΑΝΕΛ «αδυνατίζει» την κυβερνητική πλειοψηφία, μειώνοντας σε 152 τον αριθμό των βουλευτών.
Κυβερνητικές πηγές κάνουν λόγο ευθέως για σχέδιο «αποστασίας», που παραπέμπει στο 1965, εμπλέκοντας στην υπόθεση και επιχειρηματίες.
Τα ερωτήματα που ανακύπτουν, εστιάζουν στο κατά πόσο θα είναι ικανή η κυβερνητική συνεργασία των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να προχωρήσει τους επόμενους μήνες στο εξαιρετικά δύσκολο έργο, που έχει μπροστά της.
Διότι δεν είναι μόνο το μείζον εθνικό θέμα του Σκοπιανού, που προκαλεί έντονες αναταρατάξεις στους ΑΝΕΛ, αλλά είναι και τα δύσκολα μέτρα που έρχονται στο μέτωπο της οικονομίας, όπως για παράδειγμα η μείωση των συντάξεων από τις αρχές του 2019 και ενώ την ίδια στιγμή διατηρούνται όλα τα επαχθή φορολογικά μέτρα σε βάρος των πολιτών.
Η πολιτική αστάθεια που επικρατεί πλέον ανοιχτά στους ΑΝΕΛ καθιστά ολοένα και πιο «θνησιγενές» το κυβερνητικό σχήμα, «φουντώνοντας» τα σενάρια για πολιτικές εξελίξεις, που αν μη τι άλλο δεν φαίνεται να τις είχαν υπολογίσει οι κκ. Τσίπρας και Καμμένος.
Οι αγορές, όπου αργά ή γρήγορα θα πρέπει να βγούμε, για να αντλήσουμε, έστω και περιορισμένα κεφάλαια, εκτός από την πορεία της οικονομίας, βάζουν στο μικροσκόπιο τους και την πολιτική κατάσταση της χώρας και πόσο αυτή θα μπορεί να εμπνέει εμπιστοσύνη προς τους επενδυτές, οι οποίοι θα εξετάζουν την ψήφο εμπιστοσύνης στα ελληνικά assets.
Εκτός των άλλων, τυχόν πολιτική αβεβαιότητα θα έχει αρνητική επιρροή στην ικανότητα της Ελλάδος να χρηματοδοτείται από τις αγορές.
Τι θα συμβεί, όταν η Ελλάδα δεν θα βρίσκεται υπό την «ομπρέλα» προστασίας του μνημονίου με την πολιτική αβεβαβιότητα στα ύψη;
Η Ελλάδα θα πληρώνει ακριβότερα, ακόμη κι αν η κατάσταση στις διεθνείς αγορές ομαλοποιηθεί, λόγω της ακραίας πολιτικής «πόλωσης».
Άλλωστε, η αγορά ομολόγων, όπως ξέρουν όλοι οι παράγοντες της οικονομίας, είναι πιο σκληρός κριτής ακόμα και από τον αυστηρό πιστωτή του επίσημου τομέα! Παρακολουθεί πολύ στενά όχι μόνον την οικονομική πολιτική και αμέσως ανεβάζει το κόστος δανεισμού, αν θεωρήσει ότι αυξάνονται οι κίνδυνοι ή αποκλείει εντελώς μία χώρα από τον δανεισμό, όπως συνέβη στην Ελλάδα το 2010.
Στο πλαίσιο αυτό, μία χώρα που βγαίνει από το μνημόνιο με τα ομόλογά της να αξιολογούνται σαν «σκουπίδια» (“junk”), όπως θα είναι η Ελλάδα τον Αύγουστο του 2018, θα διατρέχει για αρκετό καιρό τον κίνδυνο να πάει κάτι στραβά στη σχέση της με την αγορά ομολόγων.
Την ίδια ώρα, η ελληνική κυβέρνηση δεν τολμά να βγει στις αγορές, λίγο πριν τη λήξη του μνημονίου, όπως είχαν κάνει με επιτυχία οι υπόλοιπες χώρες που βγήκαν από τα μνημόνια.