Η Κομισιόν φοβάται την ύφεση και σκέφτεται δημοσιονομικές αλλαγές
26/08/19, 12:02Μήνας ανησυχιών ήταν για την πορεία της οικονομίας της Ευρωζώνης, με τα στοιχεία για την κάμψη στην ανάπτυξη της Γερμανίας να θέτουν σοβαρούς προβληματισμούς για την πορεία του ΑΕΠ των κρατών-μελών της ζώνης του ευρώ.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι Financial Times δημοσιεύουν τη Δευτέρα έγγραφο στο οποίο αποτυπώνονται οι αλλαγές επί των δημοσιονομικών που απεργάζονται στις Βρυξέλλες, εν όψει και της νέας θητείας της Κομισιόν υπό την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Στο έγγραφο, που κυκλοφορεί μεταξύ των ευρωπαίων αξιωματούχων κι είναι γνωστό ως SGP 2.1 και του οποίου αντίτυπο εξασφάλισε η βρετανική εφημερίδα, περιγράφει τους στόχους της νέας προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν για να απλοποιήσει τους κανόνες της Ευρωζώνης και να εμπνεύσει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις πρωτεύουσές της απέναντι στην ικανότητα των Βρυξελλών να εξσσφαλίσει την τήρησή τους.
Κατά το περασμένο έτος, οι Βρυξέλλες δέχθηκαν επικρίσεις για τον χαλαρό τρόπο με τον οποίο χειρίσθηκε το θέμα του ιταλικού προϋπολογισμού. Η ανάγκη για απλοποίηση των κανόνων είναι αναγκαία και από το ίδιο το γεγονός ότι για την ερμηνεία του Συμφώνου της ΕΕ υπάρχει ένα εγχειρίδιο 108 σελίδων, το οποίο με τη σειρά του χρειάζεται αποκρυπτογράφηση.
Η παρούσα συζήτηση όμως γίνεται πλέον επιτακτική μετά τις δυσοίωνες αποτυπώσεις και προβλέψεις για την οικονομία της ΕΕ, ακόμη και για την ατμομηχανή της τη Γερμανία, που υποδηλώνουν πως βρίσκεται στα πρόθυρα της ύφεσης. Οι υποστηρικτές της αναθεώρησης των κανόνων βασίζονται στα αρνητικά δεδομένα που δημιουργούν ο παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος, η απειλή του άτακτου Brexit και οι τρέχουσες νομισματικές πολιτικές πάνω στην δημοσιονομική πολιτική και τον ρόλο της.
Μία από τις σημαντικότερες προτεινόμενες μεταβολές στο έγγραφο αυτό αφορά τους κανόνες για το δημόσιο χρέος, που προβλέπει την εισαγωγή «ορθολογικών και βιώσιμων στόχων για μείωση του χρέους για τις πλέον ευάλωτες οικονομίες». Προς το παρόν για τις εν λόγω χώρες απαιτείται μία μείωση του υπερβάλλοντος χρέους - με στόχο το 60% του ΑΕΠ και με ρυθμό μείωσεης κατά ένα εικοστό ετησίως κατά μέσο όρο μέσα σε μία τριετία. Πολλοί αξιωματούχοι των Βρυξελλών υποστηρίζουν πως ο στόχος τούτος είαι ανέφικτος για πολλές κυβερνήσεις, ιδίως όταν οι οικονομίες επιβραδύνουν και ο πληθωρισμός βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα.
